Τον κοιτάς στα μάτια με αγάπη. Σου ανταποδίδει το βλέμμα και σου χαμογελάει ζεστά. Πίσω σας τα ξύλα στο τζάκι καίγονται αργά, κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ειδυλλιακή. Ανάμεσά σας ξαπλώνει ο καρπός του έρωτα σας- το μόλις 1 μηνός μωράκι σας. Αυτός κρατάει το δεξί του χεράκι. Εσύ το αριστερό. Φιλιέστε και αισθάνεστε ότι 3 άνθρωποι γίνονται ένας εκείνη τη στιγμή.
Ωραία εικόνα, έτσι δεν είναι;
Ναι, μόνο που, κοπελιά, αυτό είναι σκηνή από το μέλλον την οποία- αν δε χειριστείς το όλο ζήτημα σωστά- ενδέχεται να μην τη ζήσεις ποτέ. Ξέρεις, οι άντρες έχουν τα θεματάκια τους όταν είναι να γίνουν πατεράδες και αν δε θέλεις να τον δεις να κάνει μια ρομαντική βαρκάδα στον Αχέροντα με βαρκάρη έναν μαυροφορεμένο τύπο με δρεπάνι, φρόντισε να του το φέρεις με τρόπο. Κρίμα είναι ν’ αποκτήσεις μωρό, έχοντας χάσει λίγο νωρίτερα το άλλο σου μωρό.
Γι’ αυτό, το menshouse.gr σήμερα κάνει μια εξαίρεση κι αντί να δώσει εφαρμόσιμες συμβουλές σε άντρες, είναι εδώ για σένα, γυναίκα.
Και σου ανοίγει τα μάτια στο θέμα «Πώς ν’ ανακοινώσεις στον άντρα σου ότι θα γίνει πατέρας»…
Τραβώντας το τσιρότο
Απλό, γρήγορο, ανώδυνο επώδυνο και του δίνεις και τη χαρά να πει ότι το κατάλαβε μόνος του: «Αγάπη μου», του λες σε μια ανύποπτη στιγμή, «Δε σου είπα: ξέρεις ποιος δεν πρόκειται να έρθει αυτόν τον μήνα;»
Στο βαριεστημένο του «Ποιος;», απάντησε «Η περίοδός μου».
Δώσε στον ανθρώπινο Ραν Ταν Πλαν που έχεις απέναντί σου ένα εύλογο χρονικό διάστημα μέχρι να γυρίσουν τα γρανάζια του και έχε εύκαιρη μια λιχουδιά σκύλου για όταν αρχίσουν να διαστέλλονται τα μάτια του μόλις κάνει τη σύνδεση.
Μπράβο, Πουαρό, το βρήκες.
Λεκτικό bullying
Μην αισθάνεσαι άσχημα- δίποδο γομάρι είναι, αντέχει: σου λέει «Καλημέρα μωράκι μου», του απαντάς «Πω ρε φίλε, μας γκάστρωσες!». Ή «Τι θέλεις να φάμε σήμερα;»- «Πω, πω, μας γκάστρωσες λέμε». Επίσης: «Είδες το τηλεκοντρόλ;»- «Μας γκάστρωσες χριστιανέ μου!». «Δεν αισθάνομαι καλά, κάποιος με πυροβόλησε στο στήθος με κοντόκανη καραμπίνα ενόσω περπατούσα στο δρόμο»- «Πόσο πιο απλά να στο πω; Μας Γ-Κ-Α-Σ-Τ-Ρ-Ω-Σ-Ε-Σ».
Όσο κι αν ουδείς ποτέ θα τον μπέρδευε με τον Αϊνστάιν, δεν μπορεί, κάποια στιγμή- την περίοδο, περίπου, που το παιδί θα πηγαίνει έκτη δημοτικού- θα το πιάσει.
Τι εννοείς, Βίρνα, «Σας γκάστρωσα»;
Περιοδικά ατάκτως ερριμμένα
Εδώ δε χρειάζονται λόγια, αλλά πράξεις: γέμισε το σπίτι με περιοδικά του στυλ «Παιδί και νέοι γονείς», «Το παιδί μου κι εγώ», «Γονείς εν δράσει» (αν χρειαστεί πήγαινέ το στα άκρα, παίρνοντας και τα «Παιδί και γέροι γονείς», «Το παιδί μου κι εσύ», «Γονείς εν στάσει») με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε ακόμα κι αυτός που για να καταλάβει αλλαγή στο σπίτι πρέπει να γκρεμιστούν μίνιμουμ δύο τοίχοι, να δει τη διαφορά.
Αφού παρατηρήσει- όταν θα μπαίνεις στον έβδομο- τις ολοένα και αυξανόμενες ντάνες και σε ρωτήσει «Κορίτσι μου, γιατί έχεις γεμίσει τον τόπο με περιοδικά για μωρά; Ξεμωράθηκες;», μην του απαντήσεις με λόγια, παρά μονάχα πήγαινε μπροστά του και χάιδεψε το τεράστιο καρούμπαλο που εξέχει από την κοιλιά σου.
Ενστικτωδώς θ’ αρχίσει να χαϊδεύει κι αυτός το δικό του- 16 σουβλάκια έφαγε το μεσημέρι- αλλά με τον καιρό θα καταλάβει ότι το δικό σου δεν οφείλεται σε δυσπεψία.
Μετά από λίγο, θα το χωνέψει ότι γίνεται πατέρας.
Ψεύτικα χιόνια στο καμπαναριό
Στο πνεύμα των περιοδικών και αυτό, μόνο που τώρα αντί για τεύχη θα σκορπίσεις παντού στο σπίτι κομμάτια από βαμβάκι: στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι, στην κουζίνα, στο χολ, στην τουαλέτα- παντού.
Με το που θ’ αντικρίσει για πρώτη φορά το λευκό θέαμα και σε ρωτήσει, εύλογα, τι είναι αυτά, εσύ θ’ αποκριθείς τελείως ψύχραιμα «Αγάπη μου, είναι συμβολικό: σε περίπου δύο χρόνια από τώρα, αυτό που βλέπεις παντού γύρω σου, θα είναι η αγαπημένη σου λέξη».
Παρατηρείς ότι σε κοιτάει μ’ ένα κράμα απορίας αναμεμειγμένο με λίγη περισσότερη απορία; Εξήγησέ του, λοιπόν: «Πώς θ’ αντιδρούσες αν άκουγες κάποιον να λέει 10 ώρες τη μέρα “Μπαμπά- μπαμπά- μπαμπά- μπαμπά- μπαμπά- μπαμπά”; Δε θ’ απαντούσες, αγανακτισμένος, “Μπαμπάκια!”; Ε…» κι έπειτα δείξε και πάλι τα μπαμπάκια με το ένα χέρι, τη στιγμή που θα έχεις την άλλη σου παλάμη στην κοιλιά σου.
Μην κοιτάς σαν χάνος ρε μ@λάκα.
Μπαμπάκια.
Μαέστρο, ρίχ’ το
Κάθε μέρα- ναι, ναι, κάθε μέρα: με το που τον ακούς να βγαίνει από το ασανσέρ πατάς το play και μετά περιμένεις ν’ ανοίξει την πόρτα και να μπει μέσα.
Αρχίζεις με Madonna και “Papa Don’t Preach”. Του χαμογελάς κι έπειτα συνεχίζεις: George Micahel- “Father Figure”. Ύστερα Perry Como: “Papa loves Mambo” . Εννοείται Boney M και “Daddy cool”. Κλείσε με Marilyn Monroe να τραγουδά “My heart belongs to daddy”.
Αν ο Βησιγότθος που έχεις απέναντί σου εξακολουθεί να σε κοιτάζει μ’ εκείνο το βλέμμα Θοδωρής Ζαγοράκης «Δεν καταλαβαίνω ούτε την μετάφραση» μετά το 4-5ο τραγούδι, γύρνα το στον Ζαμπέτα να ησυχάσεις. Βάλε ένα «Πατέρα κάτσε φρόνιμα» και κλείσ’ του το μάτι με νόημα.
Μπορείς ν’ ακούσεις, σχεδόν, ν’ ανεβάζει εγκεφαλικές στροφές. Αργά ή γρήγορα θα το καταλάβει πως θα γίνει μπαμπάς.
Και θα πει κι ένα τραγούδι.