Είναι πάνω από τις ανθρώπινες δυνάμεις. Ακόμα και να μην το θέλεις, ένα πλάνο, ένα στιγμιότυπο αρκεί για να κολλήσεις και να μην ξεκολλήσεις ποτέ ξανά. Βλέπετε, μιλάμε για τη μαγευτική Superleague, το κορυφαίο- από άποψη προχωρημένης ποδοσφαιρικής διαστροφής- πρωτάθλημα του κόσμου.
Με το 2017 να βρίσκεται μόλις λίγες ώρες, πλέον, μακριά και το 2016 να ετοιμάζεται να μας κουνήσει μαντήλι δια παντός, αποφασίσαμε να καταρτίσουμε μαζί τη λίστα με τα κορυφαία αγωνιστικά «παλτά» που πέρασαν από τη χώρα μας τη χρονιά που φεύγει και στη συνέχεια ν’ αναδείξουμε το κορυφαίο εξ αυτών.
Ακούγοντας παράλληλα το «Γέρε χρόνε φύγε τώρα», λοιπόν, ας δούμε τις 11 υποψηφιότητες για το εγχώριο «Χρυσό Βατόμουρο» και στη συνέχεια ας περάσουμε στην ψηφοφορία:
- Λουκ Στιλ: Ο «κέρβερος» του Παναθηναϊκού που την τελευταία φορά που πήρε καλή θέση και κατάφερε ν’ αποκρούσει ένα φάουλ οι δεινόσαυροι δεν είχαν αρχίσει καν να είναι είδος υπό εξαφάνιση, αλλά εξαφάνιζαν ό,τι κινείτο στον πλανήτη γη.
- Μπρούνο Βιάνα: Ο αμυντικός εξολοθρευτής του Ολυμπιακού, ο οποίος κάθε φορά που τον περνάει σαν σταματημένο κάποιος λέει “I’ll be back”, όμως από σωστές ενέργειες “Hasta la vista”.
- Τζολεόν Λέσκοτ: Ήρθε στην ΑΕΚ για ν’ αποτελέσει τον «βράχο» στο κέντρο της άμυνας, όμως έκανε τους πάντες να μιμούνται την Αγέλαστο Πέτρα βλέποντας τον να παίζει. Εξαφάνισε το χαμόγελο από τα χείλη των φίλων της «Ένωσης» κι έφυγε κακήν κακώς.
- Κέβιν Ολιμπά: Ο φύλακας- άγγελος της εστίας του Πλατανιά, που διαολίζει σε βαθμό παράνοιας τον εκάστοτε προπονητή του. Υπάρχουν φήμες πως κάποιος, κάπου, κάποτε τον έχει δει ν’ αποκρούει σουτ, όμως είναι, φυσικά, ανυπόστατες.
- Μίκαελ Εσιέν: Ο Γκανέζος με το πλούσιο βιογραφικό ήρθε στον Παναθηναϊκό για να τον ανεβάσει επίπεδο, όμως έπαιζε ισόποσα μεγάλη μπάλα στα μπουζούκια και στα ιατρικά κέντρα. Μέσα στις 4 γραμμές, από την άλλη, δεν τον πήρε γραμμή κανείς.
- Μανουέλ Ντα Κόστα: Το Πορτογαλο- Μαροκινό τείχος στην άμυνα του Ολυμπιακού που θυμίζει έντονα αυτό του Βερολίνου- μετά την κατεδάφισή του. Αν ήταν τραγούδι, θα ήταν σίγουρα το «Δεν περνάς κυρά- Μαρία δεν περνάς, περνάς» και θα το έλεγε σε όλους τους αντίπαλους επιτιθέμενους.
- Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ: Σούπερ σταρ περιωπής με σπουδαία θητεία στην Μάντσεστερ ήρθε στον ΠΑΟΚ για ν’ αφήσει εποχή, όμως αποδείχτηκε περίτρανα πως πέρασε η εποχή του. Σκόραρε με τη συχνότητα που παίρνει Όσκαρ ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο- 1 αγαλματίδιο, δηλαδή, σε κάθε 15-20 προσπάθειες».
- Ούγκο Αλμέιδα: Στο πρόσωπό του η ΑΕΚ θα πετύχαινε, υποτίθεται, τον απόλυτο «ψαρά», καθώς θα έβρισκε δίχτυα κάθε τρεις και λίγο. Αντ’ αυτού, πήρε το ποδοσφαιρικό αντίστοιχο του Σοφοκλή Σχορτσανίτη που τραυματίζεται με συχνότητα που θα ζήλευε ακόμα και ο Εσιέν.
- Κριστιάν Λεντέσμα: Ο πολύπειρος Αργεντινός μέσος ήρθε στον Παναθηναϊκό με στόχο να τον ανεβάσει επίπεδο, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το δεύτερο σκέλος της γνωστής ρήσης για την κοινωνία- τον έριξε στα τάρταρα. Πριν από λίγες μέρες λύθηκε το συμβόλαιό του και αποχαιρέτισε οριστικά.
- Νταβίντ Ενγκόνγκ: Ο Πανιώνιος έριξε βόμβα μεγατόνων παίρνοντας έναν παίχτη που έχει αγωνιστεί στη Λίβερπουλ, όμως αποδείχτηκε τζούφια: για να βρει ο Γάλλος επιθετικός εστία χρειάζεται GPS προηγμένης τεχνολογίας και να είναι τέρμα ή ο Στιλ ή ο Ολιμπά ή ο Ακέφαλος Καβαλάρης.
- Όσκαρ Καρντόσο: Ο Παραγουανός killer του Ολυμπιακού αποδείχτηκε στην πράξη ψυχούλα που αρνείται να «σκοτώσει» τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Πετυχαίνει γκολ κάθε που το φεγγάρι είναι ολόγιομο και με την απαραίτητη προϋπόθεση να μην έχει σεληνιαστεί κανείς από τους αντιπάλους του.