Η φετινή ποδοσφαιρική ιστορία της Super League έχει μόνο μία λέξη να την χαρακτηρίζει: ΠΑΡΑΝΟΙΑ. Ο ΠΑΟΚ παράγει φάσεις και δεν σκοράρει εύκολα. Ο Παναθηναϊκός έκανε μια χαρά μεταγραφές το καλοκαίρι, αλλά έφτασε πολύ γρήγορα στο σημείο να τους αποδομήσει όλους. Η ΑΕΚ παίζει μπάλα με το ταμείο της και δεν θέλει να ξοδέψει, ενώ ψάχνει ήδη για τρίτο προπονητή, επειδή οι προηγούμενοι δύο δεν έπαιζαν μπάλα με ένα μέτριο εν τέλει ρόστερ. Όλα τα παραπάνω βέβαια μπορούν να έχουν μια κάποια εξήγηση. Αυτό που δεν έχει καμία μα καμία εξήγηση είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού την ομάδα και τον Μπέντο.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποια υποκίνηση από την διοίκηση ή αν ο πρόεδρος και οι άνθρωποι του ψάχνουν πάτημα για να φάνε και τον Μπέντο. Ρεπορτάζ ομάδων δεν κάνουμε, αλλά ορισμένα πράγματα είναι δεδομένα και αφορούν τον κόσμο της ομάδας. Από τη χθεσινή ισοπαλία με τον Πλατανιά, αυτό που ακούστηκε πάλι πολύ έντονα είναι ότι ο Μπέντο είναι άχρηστος. Και καμία στήριξη δε βλέπω να του παρέχεται.
Τον Μπέντο ως προπονητή τον κρίνω πολύ μέτριο, τόσο αυτόνομα όσο και σε σύγκριση με τους προηγούμενους στον πάγκο της ομάδας. Αλλά είναι ο πρώτος προπονητής επί Μαρινάκη που έχει την διάθεση να σπαταλήσει μια χρονιά – αν μπορεί να θεωρηθεί σπατάλη σεζόν που πάει για νταμπλ και βρίσκεται στους 32 του Europa όπως τα προηγούμενα χρόνια – για να βάλει τα παιδιά της ομάδας να μάθουν στις βασικές συνθήκες πρωταθλητισμού. Προπονητής δεν είμαι, γνώστης δεν είμαι, αλλά δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να θυσιάσεις ένα και δύο και τρία παιχνίδια προκειμένου να μυηθεί η πιτσιρικαρία της ομάδας, που στο κάτω κάτω είναι ατόφιο εξαγώγιμο προϊόν της.
Όχι γιατί είναι Έλληνες και πρέπει σώνει και καλά να παίζουν Έλληνες. Αλλά γιατί πρέπει κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός να κόψει αυτό το αλισβερίσι με τις 15 μεταγραφές κάθε καλοκαίρι και να φτιάξει μια 11άδα που τα 6/11 της θα είναι παίχτες που μεγάλωσαν ποδοσφαιρικά μαζί.
Ο Μανθάτης για παράδειγμα είναι ένα παιδί που αξίζει να στηριχθεί. Ο Ανδρούτσος το ίδιο. Για τον Ρέτσο υπάρχουν λογικές αμφιβολίες, αλλά σαφώς δεν θα σου βγουν όλοι. Σίγουρα ο Μπέντο δεν είναι προπονητής δίχως λάθη. Όπως στην περίπτωση του Τσόρι. Δείχνει όμως να διέπεται από μια δικαιοσύνη προς τους παίχτες. Και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή που δεν έχει πολύ χρόνο. Ο Μπέντο δίνει την αίσθηση σε αυτούς που κάθονται συνήθως πάγκο ότι δεν έχει πρόβλημα μαζί τους. Απλώς εκείνη τη δεδομένη στιγμή θεωρεί πως η ομάδα εξυπηρετείται καλύτερα από αυτούς που παίζουν.
Πώς αντιμετωπίζει ο οργανισμός της ομάδας το έργο του προπονητή; Πώς τον κρίνει ο κάθε φίλαθλος; Γκρίνια, γκρίνια και καρατόμηση. Αν πρέπει να μείνει και του χρόνου ή όχι δεν έχουμε τη δυνατότητα να το κρίνουμε. Για φέτος όμως δεν υπάρχει καμία λογική στο να τον διώξεις. Τον αφήνεις να δουλέψει με τον τρόπο που κρίνει και ο οποίος στην τελική κερδισμένο θα σε βγάλει ως ομάδα. Είτε οι μικροί πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα, οπότε έχεις βρει μια βάση εντεκάδας για την επόμενη 4ετία, είτε δεν θα ανταποκριθούν και θα βρεις άλλο σχέδιο. Όλα αυτά δεν είναι άγνωρα, δε γίνεται να είναι science fiction για μια ομάδα που καυχιέται ότι ζει με ευρωπαϊκή αντίληψη.
Άλλωστε, για να είμαστε ειλικρινείς, εκτός του Ζαρντίμ ποιος άλλος προκάτοχος έδειξε έργο αντάξιο του ρόστερ του στον Ολυμπιακό; Είδαμε τους λίβελους προς το πρόσωπο του Σίλβα, είδαμε ότι ο Μίτσελ βγήκε η βιτρίνα του Σάντσεθ κτλ.
Το διακύβευμα φέτος για τον Ολυμπιακό είναι να φροντίσει ώστε να αποδειχθούν στέρεες οι ελπίδες στα πρόσωπα των μικρών της ομάδας. Και δεν θα του παρουσιαστεί πιο εύκολη χρονιά για να το κάνει!
