Τέλη δεκαετίας ’80 στην Ξάνθη. Η τοπική κοινωνία ζει ένα όνειρο. Η ομάδα της πόλης ανεβαίνει στην Α΄ Εθνική και δεν θα φύγει ποτέ από εκεί. Αν με τα χρόνια ωστόσο η αίγλη της χάθηκε, οι πρώτες ονειρικές χρονιές με το κατάμεστο γήπεδο και την ωραία μπάλα δεν θα φύγουν ποτέ από τα μυαλά των οπάδων της.
Ήταν τότε που από τα μεγάφωνα του γηπέδου ακουγόντουσαν βραζιλιάνικα τραγούδια γιατί ήταν μια βραζιλιάνικη τριπλέτα που έκανε την κερκίδα να γουστάρει με αυτά που έβλεπε στο γήπεδο. Και αν το φονικό τρίδυμο των Μαρσέλο, Καρλάου και Σάντρο σταδιακά άφησε την ακριτική πόλη, έχοντας υπογράψει πρώτα ένα ηδονικό 5-2 με τον Ολυμπιακό τον Δεκέμβριο του 1991 η παράδοση με τους Βραζιλιάνους δεν τελείωσε ποτέ.
Για την Ξάνθη κάτι δεν πάει καλά όταν δεν υπάρχει ένας Βραζιλιάνος στην ομάδα να ταυτίζεται μαζι του η κερκίδα. Είναι σαν δεύτερη φύση αυτής της ομάδας. Και επειδή οι λίστες είναι μια από τις αγαπημένες μας συνήθειες, ορίστε μια λίστα με τους έξι πιο χαρακτηριστικούς Βραζιλιάνους που φόρεσαν τη φανέλα της:
Μαρτσέλο
Ο πρώτος μεγάλος σούπερ σταρ της Ξάνθης, εκείνος που την δεκαετία του ’90 έβλεπε τα πιτσιρίκια της πόλης να γυρνάνε με φανέλες με το όνομά του, που δεν μπορούσε να περπατήσει στους δρόμους της Ξάνθης χωρίς να του ζητάνε αυτόγραφα. Μεγάλος επιθετικός που αγωνίστηκε στη Ξάνθη για εφτά χρόνια, έγινε πρώτος σκόρερ όλης της ιστορίας της με 75 γκολ πριν πάει στην ΑΕΚ. Ο παίκτης που έβαλε το 100ο γκολ της Ξάνθης στην Α΄Εθνική (2-0 με τον Άρη το 1992) και δύο χρόνια αργότερα έβαλε και το 200ο (2-1 με τον Παναθηναϊκός το 1994)!
Καρλάου
Για δυο χρονιές (1990-1992) ήταν ο βασικός παρτενέρ του Μαρτσέλο στην επίθεση και παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να κάνει τα πράγματα και θαύματα του τελευταίου με την φανέλα της, ήταν καθοριστικός παράγοντας για την διαμόρφωση του «σελεσάο» προφίλ της. Έφυγε το καλοκαίρι του 1992 για τον Παναιτωλικό με τον (παλιό) φίλαθλο κόσμο της ακριτικής ομάδας να τον νοσταλγεί μέχρι και σήμερα.
Σάντρο
Ο ορισμός του δεκαριού, πολύ μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα, τεχνίτης, φαντεζί, παικτούρα γενικά. Ο τρίτος της βραζιλιάνικης παρέας που άφησε το στίγμα της στη Ξάνθη στις αρχές των ’90s και τροφοδότης των δύο πρώτων. Έπαιξε και αυτός δύο χρόνια στην ομάδα προτού, σαν κλασικός Βραζιλιάνος γυρολόγος ολόκληρου του πλανήτη, την αφήσει για να αναζητήσει την ποδοσφαιρική του στέγη σε κάποια άλλη γωνιά της Γης.
Λουτσιάνο
Ιδιαίτερες συστάσεις δεν χρειάζονται. Γύρισε πάρα πολλές ομάδες στην Ελλάδα αλλά την ομάδα που τον καθόρισε δεν την ξέχασε ποτέ. Συνυπήρξε μόνο για μία χρονιά με τον Μαρτσέλο και μετά τη φυγή του τελευταίου για την ΑΕΚ, ο Λουτσιάνο ήταν για δύο χρόνια ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, μια πραγματική απόλαυση μέσα στο γήπεδο. Πήγε στον Ολυμπιακό μετά, έκανε μια πολύ μεγάλη γύρα σε όλη την Ελλάδα, ξαναγύρισε στη Ξανθη, ξαναέφυγε και τελικά, στο τρίτο πέρασμά του έκλεισε εκεί την καριέρα του στα 37 του. Μαζί με τον Μαρτσέλο οι πιο αγαπημένοι Βραζιλιάνοι της ομάδας.
Έμερσον
Με διαφορά το μεγαλύτερο όνομα που πέρασε από τη Ξάνθη, ήρθε σε αυτή σε μια περίοδο που καλή καθώς η ομάδα είχε βγει στο UEFA. Ήρθε στα 34 του και ενώ είχε κάνει ένα τεράστιο πέρασμα από πολλές ομάδες της Ευρώπης (Πόρτο, Λα Κορούνια, Ρέιντζερς, Μίντλεσμπρο, Ατλέτικο Μαδρίτης), προκάλεσε παροξυσμό στον κόσμο της ομάδας, έκατσε μόλις έξι μήνες (τον πήρε η ΑΕΚ μετά) αλλά πρόλαβε να κάνει απίστευτα πράγματα με την φανέλα της. Άρχοντας στο χώρο του κέντρου, έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε στη μέρα του, αληθινός ηγέτης και πολλά καντάρια μπάλας, ο Έμερσον είναι από τα πιο ποιοτικά χαφ που φόρεσαν τη φανέλα της Ξάνθης.
Μαρσελίνιο
Ο παίκτης που συνέχισε την μεγάλη των Βραζιλιάνων παράδοση στη Ξάνθη, ο Μαρσελίνιο αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια στους Ακρίτες και αν και η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε από μια αγωνιστική στασιμότητα, ο ίδιος υπήρξε μια όαση μεγάλης μπάλας. Από το 2009 μέχρι το 2013, ο Μαρσελίνιο ήταν ο δαίμονας του κέντρου της Ξάνθης και έκανε άνω-κάτω της αντίπαλες άμυνες. Ταυτίστηκε όσο ελάχιστοι με την φανέλα της και ακόμα και σήμερα συνεχίζει να βρίσκεται στο περιβάλλον της ομάδας.