Κάθε χρόνο στην Φλωρεντία, τέσσερις τοπικές ομάδες αναμετρούνται μεταξύ τους: κλωτσιές, μπουνιές και γενικά πάρα πολύ ξύλο είναι τα στοιχεία που καθορίζουν τις αναμετρήσεις τους. Στο τέλος θα νικήσει μόνο η μία.
Το άθλημα λέγεται Calcio Storico, αποτελεί τμήμα των πιο παλιών παραδόσεων της ιταλικής πόλης και για πολλούς θεωρείται το πιο σκληρό και βίαιο άθλημα στον κόσμο. Στην Φλωρεντία μάλιστα το τιμούν από πάρα πολύ παλιά.
Συγκεκριμένα, παίζεται από τον 15ο αιώνα!
Φετινή νικήτρια του θεσμού ανακηρύχθηκε η Μπιάνκι, μια ομάδα που προέρχεται από την γειτονιά της Φλωρεντίας, Σάντο Σπιρίτο. Το βράδυ της επιτυχίας τους, λίγο μετά την επικράτησή τους και την κατάκτηση του «βαρύτιμου» τροπαίου, οι 27 παίκτες που αποτελούν την Μπιάνκι, γιόρτασαν με τον παραδοσιακό τρόπο. Τρώγοντας σε ένα τοπικό εστιατόριο την φημισμένη Bistecca alla Fiorentina, την μπριζόλα της Φλωρεντίας.
Η Μπιάνκι έφτασε στον τελικό έχοντας μπόλικη τύχη. Έχανε με 3-0 από την Σάντα Κρόκε στον ημιτελικό, την ομάδα μιας άλλης γειτονιάς της πόλης, μέχρι που ένας παίκτης της τελευταίας κλώτσησε τον διαιτητή και έτσι ο τελευταίος την απέκλεισε. Η Μπιάνκι πήγε στον τελικό όπου και αναμετρήθηκε με την Σάντα Μαρία Νοβέλα. Το παιχνίδι ήταν απίστευτο και είχε πολύ ξύλο: μπουκέτα, κουτουλίδια, κλωτσιές, αγκωνιές, μπουνιές και τελικά μια δραματική νίκη για την Μπιάνκι με 6-5,5, η οποία και σφράγισε την τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση του τουρνουά.
Σίγουρα θα έχετε μπερδευτεί αναφορικά με το πως παίζεται το παιχνίδι αυτό. Οι κανόνες του είναι πολύ απλοί. Οι παίκτες των αντιπάλων ομάδων μπαίνουν στο γήπεδο, το οποίο έχει περίπου τις διαστάσεις ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου και προσπαθούν να βάλουν όσα πιο πολλά γκολ γίνεται στην αντίπαλη ομάδα. Τόσο απλά. Από εκεί και πέρα επιτρέπονται τα πάντα εκτός από τις κλωτσιές στο κεφάλι και… τα χτυπήματα ανάμεσα στα πόδια. Όλα τα υπόλοιπα επιτρέπονται. Και κλωτσιές και κουτουλιές και μπουνιές και τα πάντα. Ολα αυτά φυσικά για να βάλεις γκολ…
Το θέαμα είναι τόσο σκληρό που όχι απλά δεν μπορεί να σταθεί ο οποιοσδήποτε μέσα σε αυτή την αρένα-γήπεδο αλλά είναι και πολλοί θεατές που δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια. Μάλιστα, το 1977 ο θεσμός πέρασε και μία μίνι κρίση όταν ένας παίκτης δαγκώθηκε πολύ άσχημα στο αυτί με αποτέλεσμα να του προξενηθεί μεγάλο πρόβλημα.
Ιδρυτής αυτής της άγριας παράδοσης της Φλωρεντίας ήταν ο Τζιοβανι Ντε Μπάρντι. Ήταν περίπου το 1580 όταν εμπνεύστηκε αυτό το παιχνίδι λέγοντας παράλληλα πως στο άθλημα θα συμμετέχουν «κύριοι από 18 μέχρι 45 χρονών, όμορφοι, δυνατοί και χαρούμενοι». Διεξάγεται κάθε χρόνο στην Φλωρεντία και ο τελικός γίνεται πάντα στις 24 Ιουνίου, ανήμερα της ημέρας του Σαν Τζιοβάνι, πολιούχου της πόλης.
Το 2008 μπήκαν δύο νέοι περιορισμοί. Το όριο συμμετοχής μειώθηκε στα 40 χρόνια και αποφασίστηκε να αποκλείονται όσοι έχουν ποινικές καταδίκες. Το 2009 αποφασίστηκε πως κάθε μία από τις τέσσερις συμμετέχουσες ομάδες μπορεί μέσα στο ρόστερ της να έχει δυο παίκτες της που δεν κατάγονται από την Φλωρεντία.
Αστέρι της ομάδας που το κατακτά τα τρία τελευταία χρόνια είναι ο Τζέιμς Ζίκιτς, ένας Βρετανός αθλητής του ΜΜΑ αλλά οι «ψυχές» της ομάδας είναι οι Τζιάκομο Πεγκιόν και Λορέντσο Ταντεούτσι. Όπως τονίζει ο τελευταίος στον Guardian: «Είμαστε η ομάδα μιας γειτονιάς. Ζούμε όλοι κοντά ο ένας στον άλλο, δουλεύουμε μαζί, είμαστε τόσο καλή ομάδα γιατί έτσι κι αλλιώς γνωριζόμαστε και είμαστε δεμένοι όλη την χρονιά. Αυτό το παιχνίδι είναι ένα παιχνίδι περηφάνιας. Παίζεις για την γειτονιά σου και την δόξα της. Δεν έχει να κάνει με λεφτά αλλά μόνο με περηφάνια. Αυτό το καταλαβαίνουν όλοι και γι’ αυτό είναι τόσο δημοφιλές».
Όσον αφορά τα αισθήματα που νιώθει όταν μπαίνει στο γήπεδο: «Δεν μπορώ να τα περιγράψω. Είναι κάτι απίστευτο. Αυτά τα αισθήματα δεν τα έχεις στην κανονική ζωή. Τα έχεις μόνο μια φορά τον χρόνο ή δύο αν κερδίσεις στον ημιτελικό και παίξεις και στον τελικό. Νιώθεις πραγματικά σαν μονομάχος».
Όσον αφορά τους επικριτές του παιχνιδιού, οι οποίοι δεν είναι και λίγοι, τονίζει: «Δεν καταλαβαίνω αυτές τις κριτικές. Λένε πως το παιχνίδι είναι πολύ βίαιο. Χάνουν το νόημα νομίζω. Είναι ένα παιχνίδι όπου αν θες να νικήσεις πρέπει να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις. Είναι τόσο απλό».
Αν σας… βαστάει, δείτε από κάτω ολόκληρο τον φετινό τελικό: