Ήταν, όπως αναμενόταν άλλωστε, Άγγλος στο ραντεβού του: είχαμε συμφωνήσει να βρεθούμε στις 10 και κατέφτασε στις 12, στήνοντάς μας χειρότερα κι απ’ ότι στήνει το τείχος του. Πέρασε δίπλα από το τραπέζι που καθόμασταν χωρίς να μας δώσει σημασία κι αναγκαστήκαμε να του μιλήσουμε σε άψογα αγγλικά (“You don’t see your blindness”) για να του εξηγήσουμε πως δε βλέπει την τύφλα του. Τελικά, κάθισε μαζί μας και μετά τις απαραίτητες συστάσεις πατήσαμε το rec στο κασετόφωνο και ξεκινήσαμε δυναμικά την συνέντευξη.
Ήμασταν αποφασισμένοι, βλέπετε, να μπούμε με γκολ από τ’ αποδυτήρια, πράγμα διόλου δύσκολο όταν έχεις απέναντί σου τον- συμπαθέστατο, είναι η αλήθεια- τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού.
– Λουκ, κατ’ αρχάς θα θέλαμε ν’ αρχίσουμε με μια παράκληση: μπορούμε να σε λέμε «Λούκυ Λουκ», καθώς τρως γκολ πιο γρήγορα κι από την σκιά σου;
– Δε νομίζω πως μου ταιριάζει αυτός ο χαρακτήρας κόμικς. Περισσότερο μοιάζω με τον Daredevil- ξέρετε, τον τυφλό δικηγόρο από το Hell’s Kitchen…
– Μάλιστα, μάλιστα. Μπορείς να μας πεις τι έφταιξε χθες και δεν μπόρεσες να πιάσεις μεγάλη απόδοση; Φταίει το γεγονός πως με την αφή διατηρείς κάκιστες σχέσεις ή κάτι άλλο; Αναφερόμαστε, φυσικά, στη φάση του πρώτου γκολ του Αγιαξ το οποίο- κατά το κοινώς λεγόμενο- το «έπνιξες»…
– Χαίρομαι που μου κάνεις αυτή την ερώτηση για να βάλω τα πράγματα στη θέση τους, καθώς υπήρξε μια τεράστια παρανόηση: θα ξέρετε, φαντάζομαι, πως στ’ αγγλικά λέγομαι Luke Steele. Λίγο πριν πάρει φόρα ο Σούνε, λοιπόν, για να εκτελέσει το φάουλ, ο Ζέκα γύρισε προς το μέρος μου και φώναξε τ’ όνομά μου, αλλά εγώ το εξέλαβα ως “Luke, still”, γιατί νόμιζα ότι ήθελε να κάνουμε Mannequin challenge.
Έτσι, πέτρωσα αυτομάτως για μερικά δευτερόλεπτα για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και μέχρι ν’ ανέβει το βίντεο στο instagram η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα.
Μετά στ’ αποδυτήρια λύθηκε η παρεξήγηση και κατάλαβα πως απλά ήθελε να μου επιστήσει την προσοχή φωνάζοντας “Luke Steele”.
– Ναι, αλλά και πάλι, φέτος δείχνεις να έχεις τεράστιο πρόβλημα στα φάουλ: έφαγες γκολ από στημένη φάση και στο ματς με την Σταντάρ και με τη Θέλτα στο Europa κι εκείνο το απίθανο με την Ξάνθη στο πρωτάθλημα. Τι φταίει και ό,τι πάει μέσα, «γράφει»;
– Γράφεις; Κατά σειρά: ο ήλιος, το σούρουπο, το φεγγάρι και τέλος ο Ερμής μου που είναι ανάδρομος. Αναδρομικά, πάντως, θ’ αποκρούσω αρκετά σουτ- θα δεις. Κι ύστερα θα κάνω με το δάχτυλο «σουτ» προς τους επικριτές μου.
– Δε θα ’πρεπε, όμως, μιας και είσαι τέρμα, να βάλεις τέρμα στις γκάφες; Με τ’ αλλεπάλληλα λάθη σου- και τη «συμβολή» των συμπαικτών σου- έχεις μαράνει το Τριφύλλι.
– Από «Τριφύλλη» ξέρω μόνο τη Βάσια και θα σου απαντήσω σε ανάλογο ύφος: οι συνεντεύξεις δε χαλάνε για τα κόμματα ρε μ@λάκα. Τελεία.
– Τι απαντάς σε όλους αυτούς που λένε πως ο Στιλ είναι ο Άγγλος Κοστάντζο και δεν μπορεί να πέσει ούτε για ύπνο; Εμείς θεωρούμε πως έχεις κάποια πλεονεκτήματα σαν τερματοφύλακας. Για παράδειγμα, είσαι πολύ καλός στις εξόδους…
– Σας ευχαρ… (τον διακόπτουμε)
– Είτε πας για καφέ είτε σινεμά είτε για φαγητό είτε σε κάποιο μπαρ, είσαι πάντοτε στην πένα. Γράφεις ιστορία εκτός των τεσσάρων γραμμών, δηλαδή. Εντός, όμως;
– Κοιτάξτε και μόνο λόγω ονόματος είναι λογικό να είμαι στιλ-άτος. Όσον αφορά σ’ αυτούς, όμως, που έχουν μνήμη χρυσόψαρου και θυμούνται μόνο τον Σούνε ή τον Μπελφοντίλ ή τον Βας ή τον Ντε Λούκας- τέσσερα μεμονωμένα περιστατικά δηλαδή- να θυμίσω πως ξεχνάνε τις φορές που έχω κατεβάσει ρολά.
– Προφανώς εννοείς ρολά υγείας που κατέβασες από κάποιο ράφι στο σούπερ μάρκετ, έτσι; Μην παρεξηγηθείς, αστείο ήταν. Το ’πιασες;
– Όχι.
– Το αντίθετο θα προξενούσε τεράστια έκπληξη. Προς υπεράσπισή σου, πάντως, να τονίσουμε πως την τρέχουσα σεζόν μπορεί να δέχεσαι κάποια «αστεία» γκολ, αλλά πιάνεις πουλιά στον αέρα. Μέχρι τώρα έχεις πιάσει το πουλί του Άγιαξ δυο φορές, της Θέλτα άλλες δύο, της Σταντάρ, της Ξάνθης… Θα υπάρξει ανάλογη συνέχεια;
– Κοίτα, στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να προσφέρουμε απλόχερα χαρά στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Δε μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, αλλά θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου- τα πάντα, δηλαδή- για να συνεχίσω στον ίδιο ρυθμό.
– Πριν κλείσουμε, θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα στους φίλους της ομάδας που και χθες έκαναν πολλά χιλιόμετρα για να σε δουν ν’ αναπαριστάς άψογα τον τροχονόμο;
– Ναι, φυσικά: «Σας περιμένουμε στη Λεωφόρο για ν’ αποδείξετε για νιοστή φορά ότι αγαπάτε παθολογικά την ομάδα». Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά τους πέταξα το γάντι- ούτως ή άλλως και που τα φοράω…
– Λουκ, look: σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας έκανες την τιμή να μιλήσεις σ’ αυτή την ηλεκτρονική «γωνία» που λέγεται “Menshouse”.
– Κι εγώ σας ευχαριστώ. Την επόμενη φορά, δεσμεύομαι ότι θα πέσω κιόλας στη γωνία.
Η συζήτησή μας με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού ολοκληρώθηκε με μια χειραψία.
Ήταν, φυσικά, αποτυχημένη.