Πάρσονς
Βρείτε μας στο
Editorial

Ο Τζιμ Πάρσονς έβγαλε στη φόρα ξανά τους κομπλεξάρες ρατσιστές

Ο γάμος του με τον επί 15 χρόνια σύντροφο του έδωσε την ευκαιρία πάλι στους κρετίνους να κάνουν το παιχνίδι τους.

Αν είσαι δημοκρατικό ον και σέβεσαι τα δικαιώματα της προσωπικής ζωής του άλλου, τότε δεν χρειάζεται να παραμείνεις εδώ. Αν είσαι όμως ένας μισάνθρωπος που νομίζει ότι έχει δικαίωμα να εκφράζει την άποψη του με παρεμβατικό τρόπο για την ζωή των άλλων έχω να σου σούρω πάρα πολλά. Αποφεύγω πολύ το τόσο έντονο προσωπικό ύφος σε κείμενο. Μόνο που στην περίπτωση του Τζιμ Πάρσονς θα καταργήσω την πεποίθηση μου. Όχι τόσο για τον ίδιο ως προσωπικότητα, αλλά κυρίως για αυτό που συμβολίζει.

Εξάλλου ο Πάρσονς που αγαπάμε από το Big Bang Theory δεν έχει ανάγκη προστασίας. Ζει σε μια πιο σωστή χώρα ως προς το ζήτημα της σεξουαλικότητας, βγάζει 4 εκατομμύρια το μήνα και είναι προστατευμένος. Αλλά αν υπάρχει ένας νέος γκέι που είδε τα σχόλια που συνόδευσαν την είδηση του γάμου του Πάρσονς, δεν ξέρω πόσο σφαλισμένη είναι η ψυχολογία του. Δεν ξέρω πως μπορεί να διαχειρίστηκε τα τόσο μισερά σχόλια. Δεν ξέρω αν μπόρεσε να μη φοβηθεί για τον εαυτό του.

«Ουστ η παλιαδερφάρα», «τι ανωμαλίες είναι αυτές» είναι δύο ατάκες γραμμένες στο σενάριο κάθε ρατσίσταρου που γράφτηκαν στις αναρτήσεις για τον Πάρσονς. Γιατί ναι, όποιος εκφράζει την διαφωνία του με τις προσωπικές επιλογές του άλλου με τέτοιο τρόπο είναι ρατσίσταρος και απάνθρωπος μέχρι το μεδούλι. Σε αυτό δεν χωρά ούτε μισή διαπραγμάτευση.

Δεν είμαι από αυτούς που θα χαρακτηρίσουν εύκολα κάποιον. Δεν έχω καμία συναισθηματική εξάρτηση από το ζήτημα. Το παρατηρώ απ΄έξω. Με ενοχλεί όταν κάποιος γκέι κράζει έναν που εκφράζει ήρεμα, δίχως παρεμβατισμό και δίχως προσβλητικό τρόπο την άποψη του. Ο καθένας έχει δικαίωμα να διατηρεί μια άποψη. Ο καθένας πρέπει να μπορεί να την πει, διατηρώντας πάντοτε κάποια δεδομένα. Να μην μειώνει την αξία του άλλου, να μην τον επικρίνει για κάτι που δεν έχει δικαιοδοσία και πάνω απ΄όλα να γνωρίζει ότι το δικαίωμα τελειώνει εκεί. Από κει και μετά αρχίζουν οι υποχρεώσεις. Είναι νομική-ηθική-ανθρώπινη υποχρέωση να αποδέχεσαι το τι επιλέγει ο άλλος για τον εαυτό του. Με λίγα λόγια…ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ!

Αν ο κάθε Τζιμ Πάρσονς θέλει να παντρευτεί τον άνθρωπο που αγαπάει θα το κάνει. Δεν σε κάλεσε κανείς στο γάμο. Δεν σε υποχρέωσε κανείς να είσαι φίλος μαζί του. Ούτε καν να κάτσετε στο ίδιο τραπέζι. Όταν όμως εσύ, ο πολλά βαρύς άντρακλας, έχεις πρόσβαση σε δικαιώματα, τότε και αυτός θα έχει πρόσβαση στα ίδια ακριβώς δικαιώματα. Ούτε ένα παρακάτω, ούτε ένα παραπάνω. Εκτός κι αν έχεις την φαιδρά εντύπωση πως σε διακατέχει μια κάποια ανωτερότητα απέναντι σε έναν γκέι. Breaking News: Δεν είσαι ανώτερος. Αντιθέτως, όσο αντιμετωπίζεις τους διαφορετικούς από σένα έτσι, είσαι πολύ πολύ κατώτερος.

Υ.Γ. Μεγάλη ντροπή θα πρέπει να νιώθουν και εκείνες οι «μεγάλες» ιστοσελίδες που προς παράβαση του περιεχομένου τους (αθλητικού, πολιτικού) έπαιξαν αυτή την είδηση με προφανή σκοπό. Να συγκεντρώσουν όλα τα παλαιολιθικά ρατσισταριά στα σχόλια και να πάρουν clicks παραπάνω.