Ήταν να μην κάνει την αρχή με το Αεροδρόμιο «Μακεδονία» ο Γιάννης Μπουτάρης. Η πρότασή του ή τέλος πάντων η ιδέα του για μετονομασία του αερολιμένα της Θεσσαλονίκης με τον όνομα του Θεού του ελληνικού μπάσκετ, Νίκου Γκάλη, θα μπορούσε να είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα μιας σειράς από βαφτίσεις διαφόρων κρατικών ή μη υπηρεσιών ή περιοχών.
Γιατί δηλαδή να μένουμε χιλιάδες χρόνια με τα ίδια ονόματα; Καταντάει κουραστικό, βαρετό και παρωχημένο. Μία νέα βάφτιση εκτός από ευκαιρία να φάμε κουφέτα από την μπομπονιέρα, θα βοηθούσε και στην ανάπτυξη του τόπου, την αύξηση του αριθμού των τουριστών, την αφύπνιση της αποκοιμισμένης κοινωνίας.
Μόνο μπράβο μπορούμε να πούμε στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης γι’ αυτή την πρωτοβουλία που έθεσε σε κίνηση έναν ολόκληρο μηχανισμό. Έριξε το πρώτο τουβλάκι του ντόμινο και τώρα θα ακολουθήσουν και άλλα.
Και θα βοηθήσουμε και εμείς σ’ αυτό κάνοντας τις δικές μας προτάσεις. Mετονομασίες που προτείνουμε και καλούμε τον Γιάννη Μπουτάρη να έρθει και να γίνει ο νονός, ο πνευματικός τους πατέρας.