Σύμφωνα με την έρευνα ενός φημισμένου αυστριακού πανεπιστημίου ψυχιατρικής κουλτούρας και ευρωπαϊκών κοινωνικών επιστημών, οι 6 στους 10 έλληνες λένε τη φράση «Πού μας κατάντησαν οι αλήτες!»
Εντάξει, δεν υπάρχει καμιά τέτοια έρευνα, αλλά, κακά τα ψέματα, όλοι ξέρουμε κάποιον που λέει αυτή την φράση. Επομένως συνάγεται η κοινή συνισταμένη ψυχολογικών αντανακλαστικών και στερεότυπων.
Ας πούμε πως κάποιος, ο οποίος αποφαίνεται σθεναρά «Πώς μας κατάντησαν οι αλήτες» έχει μεταβεί σε μια σφαίρα κοινωνικής ομογένειας, λατρεμένης, και τον αναγνωρίζουμε πρωτίστως από τα παρακάτω:
Σάββατο βράδυ
Ο σωστός «Πού μας κατάντησαν οι αλήτες» τύπος λέει «Τι να βγω σήμερα; Να ψάχνω 3 ώρες να παρκάρω; Για να το βάλω τελικά στο πάρκινγκ; 7 ευρώ την ώρα; Ποιον κοροϊδεύουν ρε- ακούς εκεί 7 ευρώ την ώρα; Για να πιω ένα ποτό στο Κολωνάκι; Έχει πεθάνει το Κολωνάκι, πότε θα το καταλάβετε;»
Ο διάλογος με την τηλεόραση
Το πιο αναγνωριστικό χαρακτηριστικό του θιασώτη της φράσης είναι ο διάλογος με την τηλεόραση. Ο,τι κι αν δείχνει το μαύρο κουτί, από talent show μέχρι ντοκιμαντέρ για την αναπαραγωγή της γαλάζιας φάλαινας στον ειρηνικό ωκεανό, έχει κάθετη άποψη.
Κάτι σαν: «Πω τι είναι πάλι αυτή η ξανθιά παρουσιάστρια που δεν ξέρει τι της γίνεται; Ούτε ελληνικά δεν ξέρει να μιλάει. Με ποιους πηγαίνει για να την έχουν εκεί πρώτη μούρη;
Τι είναι αυτή η γαλάζια φάλαινα, με ποιους πηγαίνει και την βγάζουν στην εκπομπή;»
Όταν βλέπει πολιτικούς λόγους σε ειδήσεις
«Αυτό! Αυτό μας αξίζει. Αυτοί είμαστε! Μπάχαλο όλα. Ψέματα αυτοί, ψέματα κι οι άλλοι. Λαμόγια όλοι. Και μετά μας φταίνε οι Γερμανοί. Καλά μας κάνουν! 200 χρόνια μνημόνια και μυαλό δε θα βάλουμε! Μνημόνια μέχρι να δύσει ο ήλιος!»
Όταν βλέπει gossip νέα
«Άσε μας ρε, εδώ κόσμος καίγεται και μας λένε ότι η Τζένιφερ Άνιστον θα γυρίσει στον Μπραντ Πιτ. Τι μας πουλάνε! Λες και μας νοιάζει τώρα αν γυρίσει στον Μπραντ Πιτ με τα εκατομμύριά του και ασχολούμαστε όλοι μ’αυτό. Και η άλλη έχει ψυχολογικά και νευρική ανορεξία. Έλα εδώ να δεις τι γίνεται. Ζήσε εδώ με το μειωμένο μισθό να δεις τη γλύκα. Προβλήματα πολυτελείας, ρε φίλε! Κυβερνάει η Αμερική.
Όταν είναι ο δεύτερος στο φανάρι
Τα αντανακλαστικά του στην κόρνα όταν ανάβει πράσινο και ο μπροστινός του δεν έχει ξεκινήσει, θα μπορούσαν να ανατρέψουν τη δολοφονία του Κένεντυ. Τα ρεφλέξ του είναι ασύλληπτα και θα τα ζήλευε η NASA, η οποία για κάποιο λόγο, δεν έχει ανακαλύψει ακόμη το Μπάμπη από το Μπραχάμι, που κορνάρει και αντιδρά σε νανοδευτερόλεπτα, προλαβαίνοντας να πει κιόλας «Έλα ρε, γυναίκα είναι σίγουρα!».
Όταν είναι ο πρώτος στο φανάρι
Είναι πρώτος στο φανάρι, ασχολείται με το κινητό, γράφει σχόλιο σε σέλφι κλωνοποιημένης οπτασίας, το οποίο λέει κάτι σαν «Δεν υπάρχεις», σε αντίθεση με τους νόμους της φυσικής, καθώς η επιτηδευμένα ανεπιτήδευτη πόζα της, δείχνει ότι υπάρχει.
Κάποιος του κορνάρει από πίσω, γιατί έχει ανάψει πράσινο και ξεχάστηκε, αυτός δυσανασχετεί έκδηλα με τη φράση «Σιγά ρε φίλε, τι βιάζεσαι; Να προλάβεις να πας σπίτι, να φας τα γεμιστά της μαμάς- κι έτσι όπως σε κόβω, με κιμά τα τρως».
Πατάει γκάζι και τρέχει τόσο μπροστά, που δεν τον βλέπει ούτε η NASA.