Μία από τις ερωτήσεις στις οποίες κλήθηκε να απαντήσει ο Γκαμπριέλ Ζεσούς όταν πάτησε το πόδι του στην Αγγλία για λογαριασμό της Μάντσεστερ Σίτι ήταν τι θα ήθελε να φέρει μαζί του -αν είχε τη δυνατότητα- από τη Βραζιλία. Κι εκείνος απάντησε «όλα τα παιδιά της γειτονιάς μου». Γιατί όταν ξαφνικά ο τραπεζικός λογαριασμός σου γεμίζει με πάνω από 8 εκατ. ευρώ το χρόνο, καλό είναι να θυμάσαι ότι λίγα χρόνια νωρίτερα ήσουν κι εσύ ένα χαμίνι που έβαφε ξυπόλητο τους δρόμους της πόλης, παραμονές του Μουντιάλ που φιλοξένησαν οι «καριόκας».
Ένα απίστευτο ταξίδι
Η απόσταση που διένυσε ο ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Σίτι στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Κυπέλλων θα μπορούσε να είναι σενάριο για ταινία. Τον Μάιο του 2017, ανέβασε ο ίδιος στον λογαριασμό του στο twitter μια φωτογραφία του τραβηγμένη παραμονές του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ήταν το 2014 και ο Γκαμπριέλ Ζεσούς δεν είχε παίξει ούτε ένα επίσημο παιχνίδι σε κανονική ομάδα, έχοντας όμως αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις με τους «μικρούς» της Παλμέιρας. Δεν είχε κληθεί ποτέ σε κάποιο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Ήταν ακόμα ένας Βραζιλιάνος φέρελπις ποδοσφαιριστής. Και είδε, όπως και οι συμπατριώτες του, την εθνική ομάδα της χώρας του να ντροπιάζεται από τους Γερμανούς στον ημιτελικό.
Κάτι λιγότερο από τέσσερα χρόνια αργότερα κατάφερε να αλλάξει όλα τα δεδομένα και να προσθέσει στο βιογραφικό του στοιχεία που γεμίζουν δυο καριέρες. Και σε ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας, όχι μόνο έφτασε στο σημείο να αγωνιστεί για λογαριασμό της «σελεσάο», αλλά ήταν και ο σκόρερ στο πρόσφατο φιλικό που της έδωσε τη νίκη κόντρα στα «πάντσερ» μέσα στο Βερολίνο.
Όσα και τα χρόνια του Χριστού
Εκτός από το παραπάνω τέρμα, ο Ζεσούς έχει σημειώσει άλλα 8 για την Βραζιλία στις μόλις 15 συμμετοχές του. Αγωνιζόμενος συνήθως με το 9 στην πλάτη, όπως έκανε και το ίνδαλμά του ο Ρονάλντο. Με την επιλογή νούμερου στους συλλόγους του, όμως, είναι ένα άλλο πρόσωπο που θέλει να τιμήσει. Όπως συνέβη και στην Παλμέιρας, έτσι και στη Σίτι ο πιτσιρικάς φοράει το 33. Όσα και τα χρόνια του Ιησού Χριστού όταν βρέθηκε στον σταυρό.
Ναι, σωστά καταλάβατε. Ο Γκαμπριέλ Ζεσούς είναι, σαν πολλούς άλλους Βραζιλιάνους, βαθιά θρησκευόμενος. Ένας πιστός χριστιανός, ο οποίος μεγαλώνοντας μέσα στο σπίτι που ίσα που διακρίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, μπορούσε να ελπίζει στη βοήθεια μόνο δύο προσώπων. Της μάνας του και του Θεού.
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στους δρόμους της γειτονιάς του. Στο Jardim Peri. Κι έκανε τις πρώτες προπονήσεις του με μια ομάδα εφήβων σ’ ένα ξερό, χωμάτινο γήπεδο. Εκεί όπου ένας φράχτης και μια συστάδα δέντρων χωρίζουν παιδιά που κλωτσάνε μια μπάλα από τις στρατιωτικές φυλακές «Romao Gomes». Κάποια ίσως καταλήξουν -αναπόφευκτα, για μια κοινωνία με τόσες αδικίες και ανισότητες όπως η βραζιλιάνικη, εκεί.
City of Jesus
Όταν έφτασε στο Μάντσεστερ τον συνόδευε η μητέρα του και δύο παιδικοί φίλοι, με τους οποίους μεγάλωσε μαζί. Δήλωσε πως θα ήθελε να χωρούσαν στις αποσκευές τους και όλοι οι υπόλοιποι και ξεκαθάρισε πως το «33» ήταν το μόνο νούμερο που τον έκανε να νιώθει άνετα. Εντελώς συμπτωματικά, τόσα ήταν και τα εκατομμύρια ευρώ (33) που έδωσαν οι «πολίτες» για να τον αποκτήσουν από την Παλμέιρας. Τα δύο 33άρια συμβιβάστηκαν και τελικά ο Ζεσούς πήρε αυτό που ζητούσε.
Την 1η Φεβρουαρίου, στο ντεμπούτο του με την γαλάζια φανέλα, άρχισε να αποδεικνύει ότι αυτή ήταν μια συμφέρουσα συμφωνία για όλους. Έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία της ομάδας που στην παρθενική του εμφάνιση στην Premier League συνδυάζει γκολ με ασίστ. Το υπόλοιπο Μάντσεστερ άρχισε να παίρνει μια ιδέα αυτού που γνώριζε ήδη ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Ότι είχε στις τάξεις του έναν μικρό Θεούλη.
Ο ρόλος της μητέρας του
Πολλοί θα χαρακτήριζαν τον Γκαμπριέλ Ζεσούς «μαμάκια». Έχει δηλώσει πως της τηλεφωνεί πριν από κάθε παιχνίδι του, ενώ εκείνη δείχνει να κουμαντάρει ακόμη και την προσωπική του ζωή. Η Βέρα Λουτσία ήταν ξεκάθαρη όταν μιλούσε σε αγγλική εφημερίδα. «Ισχύουν οι δικοί μου κανόνες. Όχι… γλωσσόφιλα και προκλητικές φωτογραφίες. Πού και πού μπορεί το κορίτσι να κοιμηθεί σπίτι. Δεν θα ανεχτώ να μην σεβαστεί ο γιος μου την κόρη κάποιου άλλου. Δικός μου γιος δεν θα αφήσει στα καλά καθούμενα έγκυο μια κοπέλα. Δείχνω σεβασμό και απαιτώ το ίδιο γιατί μεγάλωσα τα τέσσερα παιδιά μου (σ.σ 3 αγόρια και ένα κορίτσι) με καμία άλλη βοήθεια εκτός από εκείνη του Θεού».
Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ο Ζεσούς ήταν σχεδόν παιδί. Ακόμη και με υπερβολές, η μάνα του έχει πια το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει… Εκείνη τον αποκαλεί «μωρό της», αυτός ανταποδίδει με το «γυναίκα-πολεμιστής». Οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι.
Η δουλειά του Πεπ Γκουαρντιόλα
Ο νεαρός Βραζιλιάνος (γεννημένος στις 3 Απριλίου 1997) μπορεί να φέρει το όνομα του Ιησού, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως συμπεριφέρεται πάντα όπως προστάζει το θέλημά Του. Ως ποδοσφαιριστής και ως άνθρωπος έχει αδυναμίες. Κάτι που φάνηκε και σε παλιότερα σε ένα ματς της Παλμέιρας με την Ροσάριο Σεντράλ, όταν αποβλήθηκε, κλώτσησε έναν υπάλληλο σεκιούριτι και αποχώρησε από το γήπεδο συνοδεία αστυνομικών. Είπαμε, είναι θεοσεβούμενος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και… άγιος. Το μεγαλύτερο πρόβλημά του μοιάζει να είναι η ανωριμότητα (δεν μπορεί, κάπως θα σχετίζεται μ’ αυτό η συγκεντρωτική και υπερπροστατευτική μαμά του).
Η λύση στο θέμα του ίσως να μην βρίσκεται ψηλά στον ουρανό, αλλά πολύ πιο κοντά. Στο προπονητικό κέντρο των «πολιτών», όπου τα πάντα κινούνται στους ρυθμούς του Πεπ Γκουαρντιόλα. Λέγεται πως όταν Σίτι και Μπαρτσελόνα τον πλησίασαν για να τον αποκτήσουν, δέχτηκε δύο τηλεφωνήματα. Οι «μπλαουγκράνα» χρησιμοποίησαν τον κολλητό του Νεϊμάρ (μέχρι και μισό-μισό τατού μοιράζονται οι δυο τους) και οι Άγγλοι τον Καταλανό τεχνικό. Εκείνη η επαφή είναι πιθανό να έκανε τη διαφορά. Με τέτοια προϋπηρεσία στη «Μασία», ο Πεπ ξέρει πολύ καλά πώς να χειριστεί ένα παιδί με δύσκολο background. Αν στο μυαλό του Γκαμπριέλ Ζεσούς συνδυαστούν σωστά οι φωνές του προπονητή και του Θεού του, ίσως αυτό που θα προκύψει να είναι ένα ποδοσφαιρικό θαύμα.