12 χρόνια πριν ήταν ο καλύτερος κωμικός των ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι μια πεποίθηση. Είναι ένα fact. Το Esquire τον είχε αποκαλέσει κωμική ιδιοφυΐα. Το Comedy Central που εμφανιζόταν τον είχε στην πιο περίοπτη θέση όλων. Το 2006 ο Dave Chappelle αποφάσισε να αποσυρθεί. Μάζεψε όλα τα εκατομμύρια που είχε στον τραπεζικό του λογαριασμό και πήγε στο Οχάιο με τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους. Το stand up comedy δεν ήταν πια για εκείνον.
Από την ηλικία των 18 ετών, όταν η Whoopy Goldberg τον αποκάλεσε The Kid, ο Dave Chappelle πέρασε μια 15ετία στις επάλξεις. Δίχως σταματημό. Γύρισε όλη την Αμερική με τα τουρ του. Μέχρι και roadtrip με μηχανή έκανε. Οι ανθρώπινοι ρυθμοί είχαν ξεφύγει πια από αυτόν. Το ίδιο το stand up είχε αρχίσει να μουτζουρώνεται.
Το 2016, η εμφάνιση του στο άνοιγμα του επεισοδίου της 13 Νοεμβρίου του Saturday Night Live σηματοδότησε την επιστροφή. 3 μέρες μετά την ανάδειξη του Donald Trumo ως νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Dave Chappelle αναλάμβανε τον εναρκτήριο μονόλογο του σόου. Κι εκεί είπε κάτι που δεν το περίμενε κανείς:
«Δώστε μια ευκαιρία στον Trump. Απαιτήστε να μας δώσει κι αυτός μια ευκαιρία. Δεν ψήφισα τον Trump, αλλά καλώς ήρθατε στον κόσμο. Η τυραννία της πλειοψηφίας, ή της μειοψηφίας στην προκειμένη (Ο Trump δεν κέρδισε το populatiry vote, αλλά το electoral vote)».
Ο πάλαι ποτέ δελφίνος του θρόνου του Carson και του Seinfeld έφτασε στο μη περαιτέρω, χάθηκε στον εαυτό του και άδειασε. Το 2006 ήταν το ζενίθ της πορείας του. Μόνο που δεν ήταν ευτυχισμένος. Όλη αυτή η δημοσιότητα και η υποταγή του εαυτού του στις ορέξεις ενός οποιουδήποτε κοινού δεν συμβάδιζε με όσα είχε φανταστεί για τον εαυτό του στο ξεκίνημα. Έτσι δε συμβαίνει πάντοτε άλλωστε;
Το ταξίδι στην Αφρική, την προπατορική του μητέρα, το Yellow Springs και η τεράστια φάρμα που αγόρασε στο Οχάιο του χάρισαν όλη την άπλα και την ανάσα για να μπορέσει να γίνει κύριος του εαυτού του. Αυτό βέβαια σήμαινε και να παρατήσει ένα συμβόλαιο 50 εκατομμυρίων δολαρίων με το Comdey Central, δύο χρόνια μετά το επιτυχημένο ομώνυμο σόου του. Παραιτήθηκε στην ανάγκη της στιγμής. Δεν ήταν καθόλου βέβαιος πως πήρε μια σωστή απόφαση. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι το ήθελε.
«Ίσως υπάρχει ένας απώτερος στόχος με το να βρίσκομαι εδώ, έξω από την επιθυμία μου. Η εμπειρία του να έχεις σόου τη μία στιγμή και την άλλη να μην έχεις, του να μεγαλώνεις τα παιδιά σου, του να συμβαίνουν στη ζωή σου όλα όσα συμβαίνουν στις ζωές των ανθρώπων, σε γεμίζει με ευγνωμοσύνη. Εκτιμάς τα πράγματα γιατί πλέον αρχίζεις να μοχθείς γι΄αυτά» εξηγεί σε συνέντευξη του στο T Magazine.
Κι αυτό ήταν που του έλειψε. Ο μόχθος που τον αναδείκνυε σε κάθε στάδιο της ζωής του μέχρι το 2000 περίπου. Έζησε χρονιές που δεν χρειάστηκε να παλέψει για τίποτα σχεδόν κι όμως του έρχονταν όλα τόσο απλά. Από το 2006 ως το 2016 που απείχε, αντίκρυσε ευκαιρίες. Έδινε παραστάσεις σε τοπικά μπαρ όποτε ήθελε, είχε την άνεση να σηκωθεί να φύγει από τη σκηνή αν δε γούσταρε το κοινό κι όλα αυτά χωρίς ηθικούς φραγμούς κι ενοχές. Το 2017 συμπληρώνονται 30 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση. Σε ηλικία 14 ετών. Το ύφος της κωμωδίας του δεν άλλαξε άρδην. Η στηλίτευση του ρατσισμού, του σεξισμού, το weirdness του εσωτερικού κόσμου της LGBT κοινότητας, η κατάργηση των ενδόμυχων κόμπλεξ των μαύρων είναι θέματα που ακόμα τον απασχολούν.
Είναι ο ίδιος ο Dave Chappelleπου άλλαξε. Στα ρούχα του, το βλέμμα του, πράγματα που έρχονται υποχρεωτικά με το πέρασμα του χρόνου. Στην στάση του σώματος του, σε διάφορα βιώματα, στις κοινωνικές εικόνες που ορθώνονται τούτη την εποχή. Πράγματα που δεν συμβαίνουν σε όλους, καταστάσεις που ποικίλλουν ανάλογα με το ποιος είσαι και τι επιλέγεις. Το σώμα του τοποθετείται πια διαφορετικά, υπακούει στον μεγαλύτερο μυϊκό όγκο του, αλλά είναι λιγότερο επιτηδευμένο. Λιγότερο αυστηρό. Στα δύο σόου που προβάλλει το Netflix είναι πρόδηλο ότι αφήνεται στην αντίδραση της κάθε στιγμής και παραμελεί το σενάριο.
«Δεν ξέρω αν με θεωρώ σταρ. Νιώθω ότι αυτή η εμπειρία είναι απόλυτα προσγειωμένη στην πραγματικότητα. Είμαι απλώς ένας σόουμαν»