«Νικ Πιτσολάτο κοίτα να μαθαίνεις». Κάπως έτσι θα μπορούσε να φωνάζει ο Νόα Χόλι στον ομόλογο του στο HBO. Ο πρώτος κατάφερε να κάνει δύο εντελώς ανισομερείς κύκλους για το True Detective. Ο δεύτερος έφτιαξε δύο καταπληκτικούς και από το υψηλότερο ράφι κύκλους για το Fargo. Και τώρα, στην 3η σεζόν, πετυχαίνει το πανδύσκολο και ακατόρθωτο. Φαινομενικά. Κρατάει το λάβαρο της σειράς σε ένα επίπεδο που κάθε άλλος θα το ζήλευε. Ένα επίπεδο που για κάθε άλλον θα ήταν ο ανώτατος στόχος. Για τον Νόα Χόλι είναι το χαμηλότερο που μπορεί να κατέβει.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποβοηθούν το έργο του Χόλι. Αλλά τροφοδοτούνται κι αυτά από εκείνον. Αμφίδρομη η σχέση. Έχοντας το παρελθόν των δύο πρώτων σεζόν, το ήξερε και ο ίδιος ότι οι πιθανότητες να πιάσει τον ουρανό για τρίτη φορά δεν ήταν με το μέρος του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να φτάσει ένα τσικ από την επανάληψη. Και τώρα δεν είχε ούτε το λαμπερό καστ της πρώτης σεζόν, ούτε την πολυμέρεια της δεύτερης. Είχε τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ που αναγεννήθηκε φέτος με το Trainspotting 2, αλλά δεν έπειθε ότι θα αντεπεξέλθει, είχε την Κάρι Κουν που θα την δούμε σε πολλά πράγματα από του χρόνου, είχε την Ελίζαμπεθ «λέγε με Μόνικα Μπελούτσι» Γουίνστεντ, αλλά είχε και τον σούπερ ντούπερ Ντέιβιντ Θιούλις.
Πάνω στους δύο τελευταίους χτίστηκε ο μύθος της σεζόν. Πάνω στο είδος τους έχει χτιστεί ο μεγάλος μύθος του Fargo. Είναι η σειρά που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλη να διαμορφώνει κακούς. Να τους αφήνει να ελλοχεύουν, να τους εκμυστηρεύεται τις πιο βάναυσες πραγματικότητες της ύπαρξης, να τους εναρμονίζει με μια κάθαρση, τους μεταρσιώνει στο βλέμμα του θεατή.
Το στόρι: Ο Έμιτ Στάσι και ο Ρέι Στάσι είναι δυο αδέλφια που βρίσκονται σε χρόνια κόντρα. Όταν ήταν μικρά και πέθανε ο μπαμπάς τους άφησε στον ένα κληρονομιά κάτι γραμματόσημα και στον άλλο μια Κορβέτ. Ο Έμιτ για κάποιο λόγο ήθελε τα γραμματόσημα και κατάφερε να τα ανταλλάξει με την Κορβέτ. Μετά από καιρό αυτά τα γραμματόσημα κόστιζαν μια περιουσία. Περιουσία που καρπώθηκε ο Έμιτ. Πάνω σε αυτή την ανταλλαγή έγινε η όσμωση του αδελφικού μίσους.
Στο παρόν της αφήγησης ο μεν είναι μεγιστάνας των πάρκινγκ στη Μινεζότα και ο άλλος ένας απλός αστυνομικός που «ανέχεται να του φτύνουν και να του κατουρούν τα παπούτσια οι λωποδύτες». Η κόντρα τους για εκείνη την εκ του αποτελέσματος άδικη ανταλλαγή θα κάνει τη Μινεζότα να θερμανθεί μέσα στο καταχείμωνο. Ο Βάργκα (Ντέιβιντ Θιούλις), ένας αδίστακτος τύπος, που έχει αρπάξει με τα μάτια του όλες τις άβολες αλήθειες του κόσμου, θα μετατρέψει τον Έμιτ σε μια ετερόφωτη υπόσταση. Η Γκλόρια, μια βοηθός σερίφη, θα αναλάβει να εξιχνιάσει δολοφονίες που δεν θα έπρεπε να γίνουν. Ούτε να σχετίζονται. Το επώνυμο Στάσι είναι το πρώτο σημείο της κλωστής κι από κει ξανοίγεται το κουβάρι. Η Νίκι Σουάνγκο (Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ), άρτι αποφυλακισμένη και σύντροφος του Ρέι, είναι η παντοτινή γυναικεία φιγούρα που οδηγεί έναν άντρα πέρα από κει που φανταζόταν. Που του δίνει την ώθηση να ξεπεράσει όσα είναι. Το που θα καταλήξει ποικίλλει. Στην προκειμένη η κατάληξη για τον Ρέι είναι η χειρότερη.
Οι δυνατοί και οι διατεθειμένοι να πετάξουν από μέσα τους τη συμπόνια και τις θλίψεις είναι αυτοί που στέκονται όρθιοι στο τέλος. Όχι χωρίς απώλειες. Αλλά σχεδόν ποτέ πεσμένοι. Στον κόσμο του Fargo πάντα ποτέ. Ο Βάργκα και η Νίκι Σουάνγκο αναμετρώνται σε έναν αγώνα που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε υπερέχων τον Βάργκα. Οι ισορροπίες και οι θέσεις δεν μένουν ποτέ σταθερές. Σαν τις μουσικές καρέκλες. Και η Νίκι Σουάνγκο πετυχαίνει να κάθεται κανονικά στην καρέκλα όταν η μουσική σταματάει.
Ο Βάργκα είναι ένας χαρακτήρας εφάμιλλος του Λόρνε Μάλβο, του Μάικ Μίλιγκαν και του Χάνζι Ντεντ. Οι δύο πρώτοι σοφοί στην ομιλία. Ο τρίτος σοφός στα πάθη και τις πράξεις. Ο Βάργκα παίρνει ένα κομμάτι απ΄όλους αυτούς για να διαμορφώσει κάτι διαφορετικό και ταυτόχρονα ίδιο. Καγχάζει με την καλοσύνη που έχει επιβληθεί στον άνθρωπο. Αφορίζει την ευνομία και τον σεβασμό. Όχι γιατί μισεί τον άνθρωπο. Γιατί έχει αποδεχτεί ότι ο άνθρωπος κυνηγά. Κι όταν κυνηγούν πολλοί μαζί μόνο ένας κερδίζει. Η θέση του νικητή δεν καπαρώνεται κάθε φορά από τον ίδιο. Αυτή η αποδοχή είναι που σου προσφέρει πλεονέκτημα στην κούρσα έναντι των άλλων. Για αυτό το στοιχείο είναι που το Fargo εξυμνεί τη μυθοπλασία της τηλεόρασης.