Με μπόλικη μυρωδιά από τις Κάννες του 2017 και ένα sci-fi που αγαπήσαμε, έρχονται οι πρεμιέρες αυτής της εβδομάδας. Ξεκινώντας από το δεύτερο σκέλος, το Pacific Rim έχει αρκετή από την αίσθηση της πρώτης ταινίας, αλλά το γεγονός ότι δεν βρίσκεται ο del Toro πίσω από τις κάμερες για να καθοδηγεί και να λέει το παραμύθι του με τον μοναδικό του τρόπο, μειώνει αισθητά την εικόνα που προσλαμβάνει ο θεατής.
Από την άλλη, ο Joaquin Phoenix επανέρχεται στις καταπληκτικές ερμηνείες μετά το φιάσκο του Irrational Man. Αν είναι ό,τι καλύτερο μας έχει προσφέρει θα το κρίνετε εσείς. Μαζί με αυτά τα δύο έχουμε και δύο ταινίες γαλλικής προέλευσης που μοιάζουν αρκετά σε επίπεδο μοτίβων, αλλά διαφοροποιούνται εξίσου.
Δεν ήσουν ποτέ εδώ (You Were Never Really Here)
2017/ Θρίλερ μυστηρίου/ 95′
Σκηνοθεσία: Lynne Ramsay
Με τους: Joaquin Phoenix, Alessandro Nivola, Ekaterina Samsonov, Leigh Dunham
Η Lynne Ramsay είναι μια σκηνοθέτις που αρέσκεται να κινείται γύρω από ψυχολογικά θρίλερ και αναζητά τους συμβολισμούς που απαντούν στην εκάστοτε εποχή. Πέντε χρόνια μετά το Swimmer και έξι μετά το We Need To Talk About Kevin, φέρνει το You Were Never Really Here, ένα θρίλερ βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jonathan Ames.
Εκεί ο Joaquin Phoenix υποδύεται τον Joe. Έναν βετεράνο του στρατού που έχει ακολουθήσει την σκοτεινή μοίρα των απόστρατων. Δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην ειρήνη, ζει διαρκώς σε εγρήγορση και αναζητά το αίμα. Γι΄αυτό γίνεται δολοφόνος επί πληρωμή και ψάχνει αγνοούμενες κοπέλες. Η περίπτωση με την οποία ασχολείται στο You Were Never Really Here είναι αυτή μιας ανήλικης κοπέλας που έχει μπλεχτεί σε κύκλωμα εμπορίου λευκής σαρκός. Στο κυνήγι της ο Joe θα ανακαλύψει μια συνωμοσία. Κάτι που θα σηματοδοτήσει για εκείνον την μεταστροφή. Είτε θα είναι η αποστολή που θα τον οδηγήσει στο θάνατο είτε στην επαναφορά στην πραγματικότητα.
Το You Were Never Really Here είναι ένα wake up call. Η στιγμή που πρέπει να επανέλθεις και πάλι στην αλήθεια της ζωής εκτός του πλαισίου του πολέμου. Όλοι μιλούν για την καλύτερη ερμηνεία του Phoenix. Από τις Κάννες κιόλας. Εμείς δεν θα πούμε κάτι τέτοιο. Θα πούμε όμως ότι είναι η καλύτερη που έχει κάνει από το Her το 2012. Σίγουρα μια από τις 3-4 καλύτερες της καριέρας του. Και είναι κάπως αστείο ότι έρχεται στις ελληνικές αίθουσες την ίδια βδομάδα με μια άλλη ταινία του, το Mary Magdalene. Εκεί όπου ο Phoenix είναι σε μια από τις πιο κακές ερμηνείες του. Εννοείται πως θα προτιμήσεις το You Were Never Really Here.
Pacific Rιm: Εξέγερση (Pacific Rim Uprising)
2018/ Περιπέτεια-Science Fiction/ 110′
Σκηνοθεσία: Steven S. DeKnight
Με τους: John Boyega, Scott Eastwood, Jing Tian, Rinko Kikuchi, Charlie Day
Έχουν περάσει 5 χρόνια από την πρώτη ταινία και οι μηχανές επιστρέφουν για να αντιμετωπίσουν την εξέγερση. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει Idris Elba, αλλά John Boyega. Δεν υπάρχει Charlie Hunnam, αλλά Scott Eastwood. Οι σημειολογίες είναι ιδιαίτερες. Αυτή τη φορά δυστυχώς δεν υπάρχει και η ίδια ποιότητα στο Pacific Rim. Η απουσία του del Toro είναι εμφανής.
Ο Boyega είναι ο γιος του Elba στην ουσία, ο Jake Pentecost. Ο άνθρωπος που έμαθε από τον πατέρα του πως να είναι Jaeger και καλείται τώρα να ακολουθήσει τα χνάρια του και στη σωτηρία της ανθρωπότητας. Δέκα χρόνια μετά τη μάχη του Breach, ένας Jaeger θα δει την Ιστορία να επανέρχεται με παρόμοια, ου μην χειρότερη μορφή.
Ραντεβού Εκεί Ψηλά (Au revoir là-haut / See You up There)
2017/ Δράμα/ 117′
Σκηνοθεσία: Albert Dupontel
Με τους: Albert Dupontel, Laurent Lafitte, Mélanie Thierry, Émilie Dequenne, Niels Arestrup
Είναι από τις ταινίες που θα συζητηθούν περισσότερο αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για την πιο φιλόδοξη και εν τέλει αποτελεσματική δουλειά του Dupontel. Καταφέρνει να προσφέρει στην γαλλική κινηματογραφική κληρονομιά ένα φιλμ που να συνδυάζει και τις σκηνές μάχης ενός πολέμου, και το χιούμορ, αλλά και μοτίβα που αφορούν τις σκοτεινές προεκτάσεις των αναμνήσεων στρατιωτών. Δύο εξ αυτών, ο Albert και ο Edouard, θα σταλούν από τον στρατηγό τους σε μια τελευταία μάχη. Τελευταία με την έννοια ότι μετά θα μπορέσουν να γυρίσουν σπίτια τους, αφού ο Μεγάλος Πόλεμος φτάνει στο τέλος του. Στην πράξη όμως αποδεικνύεται ότι είναι η τελευταία για τον έναν από τους δύο. Τελευταία γιατί δεν θα υπάρξει συνέχεια στη ζωή του.
Αυτή η μάχη τους φέρνει σε ένα σημείο ψυχικής καταρράκωσης και με τα αίματα να τους έχουν γεμίσει. Αίματα άλλων, αλλά και δικά τους. Ο Edouard έχει χτυπηθεί άσχημα στο πρόσωπο και κρατιέται στη ζωή με νύχια και με δόντια. Ο Albert περνάει μαζί του τις τελευταίες του στιγμές και γίνεται ο αγγελιαφόρος της ζωής του ανθρώπου που πολεμούσαν μαζί, αλλά δεν ήξερε τόσο καλά όσο στο φινάλε του. Εκεί θα μάθει ότι ο Edouard είναι ένας καλλιτέχνης πίσω στην πατρίδα και συνεχώς είχε την αμφισβήτηση από τον πατέρα του. Εκεί θα δει ότι ο Edouard προτιμάει τον θάνατο, παρά την επιστροφή σε αυτή την αμφισβήτηση.
Το όραμα (L’ Apparition)
2018/ Δράμα/ 140′
Σκηνοθεσία: Xavier Giannoli
Με τους: Vincent Lindon, Galatea Bellugi
Το L’ Apparition είναι μια από τις ταινίες που εξέπληξαν τον περασμένο Μάιο στις Κάννες και χάρισε στον πρωταγωνιστή της το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας. Ο Vincent Lindon είναι ένας μάχιμος ρεπόρτερ που επιστρέφει στο Παρίσι από την εμπόλεμη ζώνη στη Μέση Ανατολή. Επιστρέφει έχοντας το βάρος του θανάτου του φίλου του και φωτογράφου. Η επάνοδος στην κανονικότητα είναι σαφώς δύσκολη και δυσκολεύει ακόμα περισσότερο όταν τον καλεί το Βατικανό. Εκεί θα του αναθέσουν να πάει σε ένα χωριό όπου μια 18χρονη (Galatea Bellugi) ισχυρίζεται ότι είδε την Παρθένο Μαρία λίγο έξω από το χωριό της. Το μέρος έχει γεμίσει από προσκυνητές και ο Jacques θα πρέπει να ανακαλύψει αν πρόκειται για επιτηδευμένη ιστορία, ένα αποκύημα της φαντασίας ή την αλήθεια της νεαρής.
Σε μια ταινία που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μίνι σειρά, ο Giannoli δημιουργεί σεκάνς με ατμοσφαιρικότητα και εμβάθυνση με τέτοιο τρόπο, ώστε έχεις την αίσθηση ότι κάνεις κατάδυση στον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων. Σε ορισμένα σημεία έχει και κάτι από Κώδικα Da Vinci.