Αν ρωτήσεις 10 πιτσιρικάδες ποιος είναι ο αγαπημένος τους παίκτης οι 7 θα σου πουν κάποιον επιθετικό, οι 2 ένα δεκάρι και ένας μερακλής που έμαθε πέρυσι ότι ο Μπεν Λίπερ δεν είναι ο έκτος Θάντερκατς, κάποιον τερματοφύλακα. Τους τίμιους εργάτες της μπάλας, τα σκυλιά του πολέμου, τα χαλκέντερα «εξάρια» δεν θα τα αναφέρει ποτέ κανείς.
Όλοι θα θυμηθούν τον Ανέστη τον Αγρίτη και τον Χλωρό. Τον Γιάννη Σκοπελίτη που έβγαζε τρεις ημιμαραθώνιους σε κάθε παιχνίδι για να μπορεί να στέλνει την μπάλα στις κεραμιδοσκεπές ο χασογκόλης Αγρίτης δεν θα τον αναφέρει ποτέ κανείς…
Ένας Γιάννης Σκοπελίτης των φαγητών είναι και οι φακές. Πιο τίμιες και απ’ τον Σιμάο Μάτε Τζούνιορ. Πιο αδικημένες και απ’ τον Άκη Τσοχατζόπουλο (το ΠΑΣΟΚ είναι ιδέα και δεν φυλακίζεται κανάγιες). Ποτέ κανείς δεν θα ζητήσει από τη μάνα ή τη φίλη του να του φτιάξει φακές. Ποτέ κανείς δεν θα παραγγείλει φακές στο εστιατόριο. Ποτέ κανείς δεν θα χαρεί επιστρέφοντας απ’ τη δουλειά, αν δει στο τραπέζι μια γαβάθα φακές, να τον περιμένει…
Για έναν τουλάχιστον μήνα, τον Αύγουστο, το ποσοστό των ανθρώπων που τρώνε φακές πρέπει να είναι μικρότερο και απ’ ποσοστό του Φώτη Κουβέλη στο υπόλοιπο Αττικής. Το καλοκαίρι οι φακές είναι πιο black list και απ’ τα κουνούπια…
Με τις φακές δεν θα ρίξεις ποτέ γκόμενα. Ακόμα αν είσαι ο Σπαλιάρας, αν τη φέρεις σπίτι και της μαγειρέψεις φακές, ο μόνος τρόπος για να σκοράρεις, είναι όταν φύγει αυτή με αυτογκόλ…
Με τις φακές δεν θα πάρεις προαγωγή. Αν βγάλεις το αφεντικό σου για φαγητό και το κεράσεις φακές στην καλύτερη θα τις φας εσύ. Στη χειρότερη θα τις φας εσύ, βλέποντας την Τασούλα που το iq της θυμίζει θερμοκρασία στην Ανταρκτική, να παίρνει τη θέση που ονειρευόσουν…
Με τις φακές δεν θα μπεις ποτέ στο ΠΑΣΟΚ. Αν φωνάξεις τον Λαλιώτη και του αναλύσεις τους λόγους που θες να μπεις στο κίνημα, τρώγοντας φακές, θα σε στείλει δανεικό στους οικολόγους πράσινους να κάνεις το αγροτικό σου ως ψηφοφόρος και μετά από 17 πάρτυ με belvedere το αίτημά σου θα επανεξεταστεί…
Κι όμως με το χέρι στην καρδιά. Πόσες φορές απογοητεύτηκες τρώγοντας φακές; Πόσες φορές δεν σκέφτηκες την ώρα που έκανες την θεριακλίδικη παπάρα με το ψωμί και μασαμπούκωνες και την γαρνιτούρα της ελιάς, ότι τελικά δεν είναι τόσο χάλια όσο νόμιζες; «Πάρα πολλές» είναι η σωστή απάντηση. Το ξέρεις και το ξέρω…
Απλώς ακόμα και εκείνη τη στιγμή, τη στιγμή που οι φακές έχουν κερδίσει τον σεβασμό σου, αν σου ζήταγε κάποιος να βγάλεις το μενού της επόμενης εβδομάδας, είναι πιο σίγουρο και από γάμο της Στάη με εφοπλιστή ότι θα άφηνες και πάλι εκτός τις τίμιες και δυναμωτικές φακές. Γιατί τέτοιος είσαι…