Είναι πολλές οι μέρες του εγκλεισμού.
Θέλουμε-δεν θέλουμε μας έκαναν σοφότερους.
Μπουχτίσαμε, μπαφιάσαμε, θόλωσε το μάτι μας από την κλεισούρα, αλλά σίγουρα μάθαμε πράγματα για τους εαυτούς μας.
Γιατί εκτός του ότι θυμήθηκε καταστάσεις που είχε ξεχάσει και επανέφερε συνήθεις που είχε παραμελήσει, ο Έλληνας ανακάλυψε και πράγματα που δεν είχε σπουδαιολογήσει νωρίτερα.
Συνήθειες και ασχολίες που είτε αγνοούσε, είτε δεν εκτιμούσε καν πριν χρειαστεί να κλειστεί στο σπίτι και επιβληθούν τα μέτρα περιορισμού.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
Τρέξιμο
Ούτε που είχε περάσει ποτέ από το μυαλό του. Ο καναπές στο σπίτι είχε πάρει το σχήμα του κώλου του. Σε πολλές περιπτώσεις κουνούσε και υποτιμητικά το κεφάλι (μαζί με το φρέντο εσπρέσο στο χέρι) βλέποντας κάποιον να περνάει τρέχοντας από μπροστά του. Ξαφνικά όμως μεταμορφώθηκε. Ένιωσε τύψεις από την ασταμάτητη μασαμπούκα της καραντίνας. Μα κυρίως το αξιοποίησε ως την τέλεια δικαιολογία για να βγει έξω. Και κάπως έτσι τα πάρκα, οι δρόμοι και οι πλατείες γέμισαν με δρομείς κάθε ηλικίας που φόρεσαν τα σπορτέξ και (είτε στ’ αλήθεια, είτε μουσαντέ) άρχισαν να καταπίνουν χιλιόμετρα.
Μαγείρεμα
Προφανώς υπήρχαν αρκετοί που μαγείρευαν (ή τελοσπάντων δοκίμαζαν να μαγειρέψουν) και πριν την καραντίνα. Δόξα τω Θεώ το Masterchef είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι ενδεχομένως μπορούν να φτιάξουν κάτι καλύτερο από τηγανητά αυγά. Ο εγκλεισμός ωστόσο έκανε τη μαγειρική -ως ενασχόληση και όχι για λόγους επιβίωσης- να μοιάζει ακόμα πιο γοητευτική. Και σε συνδυασμό με την εντύπωση ότι όποια ώρα κι αν άνοιγες την τηλεόραση θα έπαιζε κάτι με Πετρετζίκη, είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες ποσταρίσματα με γκουρμεδιές, «homemade» γλυκά και τσουρέκια που μας τα ‘καναν… τσουρέκια.
Βόλτα με τον σκύλο
Εννοείται πως όσοι έχουν σκυλιά τα έβγαζαν βόλτα και πριν την πανδημία. Ή τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να κάνουν. Αναμφίβολα όμως μετά την απαγόρευση κυκλοφορίας αυξήθηκε και η επιθυμία πολλών να πάνε έναν περίπατο με τα κατοικίδια τους. Ας μην γίνουμε κακοπροαίρετοι και σκεφτούμε ότι τα «χρησιμοποίησαν» και λίγο ως νόμιμο λόγο για να κυκλοφορήσουν, αλλά σίγουρα εκμεταλλεύτηκαν μια ευκαιρία που δεν είχαν οι υπόλοιποι. Και κάπως έτσι υπήρξαν δεδομένα σκυλιά που (σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πριν) στο άκουσμα της λέξης «βόλτα» δεν πετάγονταν ενθουσιασμένα, αλλά κρύβονταν με ύφος «όχι άλλο».
Οικογένεια
Είναι μελαγχολικό συμπέρασμα -και σίγουρα όχι τιμητικό για τον τρόπο που ζούσαμε πριν- αλλά είναι και αλήθεια: Η καραντίνα και ο άφθονος χρόνος που προσέφερε για να περάσουμε με τα πολύ κοντινά πρόσωπα υπενθύμισε ότι έχουμε και οικογένεια. Ή μάλλον υπενθύμισε πόσο ωραία μπορούμε να περάσουμε με την οικογένεια. Γιατί ναι, σίγουρα υπήρξαν προστριβές ανάμεσα σε αντρόγυνα, γονείς που φρίκαραν με τα παιδιά όλη μέρα στο σπίτι και έφηβοι που μπούχτισαν με τη μάνα και τον πατέρα πάνω από το κεφάλι τους. Έστω κι έτσι όμως -έστω και αναγκαστικά- οικογένειες «δέθηκαν» και ήρθαν ακόμη πιο κοντά μεταξύ τους.
