Είναι, πάλι, μια συνεχής εσωτερική πάλη. Και όχι από αυτές που φαίνεται πως κερδίζει από πολύ νωρίς κάποια από τις δύο πλευρές κατά κράτος κι απλά περιμένουμε το τυπικό τέλος της «διαμάχης» του εαυτού μας με τον εαυτό μας, αλλά από εκείνες με γκρανγκινιολικό-χιτσκοκικό φινάλε.
Η μία πλευρά, αυτή που φοράει, ας πούμε, τον μανδύα που δανείστηκε από ένα μικρό διαβολάκι, επιμένει να μας κολάζει. Λέει, χαρακτηριστικά: η ωραιότερη παραλία ολόκληρης της Κεφαλονιάς και, ενδεχομένως, και ολόκληρης της Ελλάδος.
Εκεί που αρκεί μια ματιά για να ερωτευτείς παράφορα και να μείνεις πιστός στον καινοφανή σου έρωτα για πάντα, μέχρι που το «στον αιώνα τον άπαντα» να μοιάζει, μετά από χρόνια, ακόμα με απώτερο μέλλον.
Μια παραλία που είναι σαν πίνακας που μέσα έριξε κάποιος το γαλάζιο των Εγκρεμνών και την ομορφιά του Μύρτου και το αποτέλεσμα ήταν απλά εκθαμβωτικό.
Στον αντίποδα της Σειρήνας που σε καλή στην αμμώδη κι εν συνεχεία υγρή αγκαλιά της, υπάρχει το επίμονο αγγελάκι. Εκείνο που λέει πως ο παράδεισος που περιγράφει τόση ώρα ο «αντίπαλος» είναι πάρα πολύ επικίνδυνος, καθώς ο σεισμός στο Ληξούρι το 2014 έριξε μεγάλες ποσότητες χώματος παντού και πλέον η πρόσβαση είναι σχεδόν αδύνατη από την στεριά.
Η αιτία της διαμάχης, φυσικά, προφανής όπως θα καταλάβατε τόση ώρα: η Πλατιά Άμμος στην Κεφαλονιά. Στη χερσόνησο της Παλικής, λίγο μετά τη Μονή Κηπουραίων, φιγουράρει η εκπληκτική αυτή παραλία, η οποία σκεπάζεται από επιβλητικά βράχια και σου κλέβει την καρδιά δια παντός με τα καταγάλανα νερά της.
Μέχρι προ μίας δεκαετίας περίπου πληθώρα κόσμου συνέρρεε εκεί, καθώς τα 450 σκαλάκια που έπρεπε να κατέβει κανείς όχι απλά δεν αποτελούσαν τροχοπέδη για τους επισκέπτες, αλλά τα κατέβαιναν και με χαρά προκειμένου να ρίξουν μια βουτιά σ’ αυτά τα νερά.
Μετά τον σεισμό η εικόνα, όπως είπαμε, άλλα άρδην: το χώμα σκέπασε τα πάντα, πολλά σκαλιά γκρεμίστηκαν και η πρόσβαση γίνεται πια με καράβι ή φουσκωτό από τις γύρω παραλίες.
Βέβαια, υπάρχουν ακόμα και τώρα μερικοί τολμηροί (ας είμαστε επιεικείς στους χαρακτηρισμούς μας…) που επιμένουν να κατεβαίνουν σαν άλλοι Spider-Men μέχρι κάτω, όμως κάτι τέτοιο δεν το συνιστούμε μιας και ελλοχεύει τεράστιος κίνδυνος για ατυχήματα.
Φυσικά, επειδή μιλάμε για επίγειο παράδεισο τιρκουάζ αποχρώσεων, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση. Ο δήμαρχος του νησιού είχε δεσμευτεί πως θα φτιαχτεί ένα μεγάλο ασανσέρ που θα κατεβαίνει μέχρι κάτω, ωστόσο είναι σαφές πως για να ολοκληρωθεί ένα τέτοιο έργο θα πάρει αρκετό καιρό.
Ευχή όλων, βέβαια, είναι η δημοτική αρχή να «επισπεύσει», στο μέτρο του δυνατού, την κατασκευή και να επιστρέψουμε, επιτέλους, στην παραλία των ονείρων μας.
Καλό το αγγελάκι, δε λέμε, όμως ενίοτε πρέπει να παραδίδεσαι και στις ασφαλείς αμαρτίες που υποδεικνύει το διαβολάκι…