Είναι γνωστή η εγκατάλειψη των χωριών και η συγκέντρωση όλο και περισσότερων κατοίκων στις πόλεις. Πώς θα σας φαινόταν όμως αν σας έλεγαν ότι σε ένα χωριό στην Ελλάδα θα συναντήσεις περισσότερα αγάλματα παρά… κατοίκους;
Μια βόλτα στο Σιδηρόκαστρο Μεσσσηνίας θα σας πείσει.
Δεν είναι τυχαία η προσωνυμία του Σιδηροκάστρου ως χωριό των αγαλμάτων. Αυτό οφείλεται στον γλύπτη Κώστα Ν. Γεωργακά (1904-1991) ο οποίος μετά το θάνατό του δώρισε πλήθος από τα δημιουργήματά του στη γενέτειρα του.
Τα περισσότερα από αυτά είναι τοποθετημένα εκατέρωθεν της σκάλας, με τα 88 σκαλοπάτια, που ξεκινά από την πλατεία και οδηγεί στην εκκλησία του χωριού, τον Άγιο Νικόλαο.
Στο 26ο σκαλοπάτι, στέκει μαρμάρινος ανδριάντας του Γάλλου, Ανδρέα Ροντέν, φίλου του Κ. Γεωργακά. Στο 38ο σκαλοπάτι, βρίσκεται η αρχαία εταίρα Φρύνη, (από χαλκό, με ύψος 1,75 μ.).
Στη συνέχεια της ανάβασης υπάρχουν ο δισκοβόλος, (από χαλκό, ύψους 2 μ.), η μαρμάρινη προτομή του Σιδηροκαστρίτη δασκάλου Γεωργίου Σταθόπουλου και ο ίδιος ο καλλιτέχνης Κώστας Γεωργακάς, από χαλκό, ενώ οι χάλκινοι έφιπποι ανδριάντες του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεωργίου Καραϊσκάκη πλαισιώνουν το χώρο της εκκλησίας.
Στον περίβολο της εκκλησίας τέλος βρίσκεται το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη με τον λαβωμένο στρατιώτη, ήρωα του Έθνους στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο. Άλλα αγάλματα του Κώστα Γεωργακά είναι αυτό του αγρότη στην κεντρική πλατεία, η Αρτέμιδα στην είσοδο του χωριού, καθώς και η προτομή προς τιμήν του Σιδηροκαστρίτη αθλητή, Σπήλιου Ζαχαρόπουλου.
Αν βρεθείτε στην περιοχή, μη ζητήσετε οδηγίες για το δρόμο από τους «κατοίκους» του Σιδηροκάστρου. Δεν θα σας απαντήσουν! Προτιμήστε Google Maps!