Μπορεί ο Κέβιν Μακάλιστερ να είναι ο αγαπημένος χριστουγεννιάτικος ήρωας παιδιών και γυναικών, για τους άντρες, όμως, η «διαβολική» αυτή φυσιογνωμία είναι ό,τι χειρότερο τους επιφυλάσσει η μοίρα τις γιορτινές ημέρες.
Το ακούμε, το νιώθουμε, το ξέρουμε: Δεν υπάρχει άντρας που δεν απεχθάνεται τις ταινίες «Μόνος στο Σπίτι» με πρωταγωνιστή τον Μακόλεϊ Κάλκιν. Γιατί όμως;
Ρωτήσαμε 10 άντρες, πήραμε 10 διαφορετικές απαντήσεις.
Τελικά γιατί… λατρεύουν να μισούν το θρυλικό πλέον Home Alone 1 & 2;
«Γιατί είναι χριστουγεννιάτικο»
Με άλλα λόγια, οι άντρες μοιάζουν να έχουν αλλεργία σε οτιδήποτε γιορτινό.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Είδατε ποτέ να συμμετέχουν στο στολισμό του σπιτιού ή να πασχίζουν να εντυπωσιάσουν με τις ικανότητές τους στην παρασκευή κουραμπιέδων ή μελομακάρονων;
Μάλλον όχι. Τα 2 πρώτα λεπτά της ταινίας, στα οποία παρουσιάζεται το εντυπωσιακά στολισμένο σπίτι της οικογένειας Μακάλιστερ, είναι αρκετά για να αλλάξουν κανάλι.
«Οικογενειακή ταινία; Μάλλον όχι»
Γιατί να κάτσουν να δουν το Home Alone όταν αυτή τη 1,5 ώρα θα μπορούσαν να δουν οποιοδήποτε –κατ’ αυτούς- αριστούργημα της Marvel; Μια ταινία δράσης ή ένα horror film τύπου SAW; Όχι, δεν τους επηρεάζει το χριστουγεννιάτικο κλίμα.
Και θα έδιναν τα πάντα για να καταλάβουν επιτέλους οι γυναίκες πως απεχθάνονται κάθε τύπου οικογενειακή ταινία.
«Πάντα κάτι θα έχει απέναντι»
Τις γιορτινές ημέρες, όλο και κάτι πιο ενδιαφέρον θα έχει η τηλεόραση. Κάπως έτσι, θα προτιμήσουν να δουν ακόμα και το πιο βαρετό εορταστικό πρόγραμμα παρά να έχουν απέναντι τους το αιώνιο ξανθό τους «πρόβλημα».
Το γεγονός δε, πώς πάντα κάποιος θα βρεθεί να τους κάνει φασαρία να μην αλλάξουν κανάλι (βλ. παιδιά, ανήψια, γυναίκες), εντάσσει το «Μόνος στο Σπίτι» στη λίστα με τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.
«Κέβιν, το πιο αντιπαθητικό παιδί της τηλεόρασης»
Της τηλεόρασης, ναι. Γιατί ειλικρινά, ποιος θυμάται να είδε τις ταινίες αυτές στον κινηματογράφο;
Η φυσιογνωμία του 8χρονου μπόμπιρα με τις… διαβολικές ιδέες δεν εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως από τα αρσενικά, αντιθέτως, μπήκε στη λίστα με τις πιο αντιπαθητικές όλων των εποχών.
«Το πιο χαζό σενάριο όλων των εποχών»
Το σενάριο που λάτρεψαν γυναίκες και παιδιά, για τους άντρες δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια «ανούσια αμερικανιά».
Όχι, τα αρσενικά δεν επικεντρώνονται ούτε στις γκριμάτσες του Κέβιν, ούτε στα παθήματα των επίδοξων ληστών, αλλά στο γεγονός πως ολόκληρη οικογένεια «ξεχνά» το πιο ανήσυχο παιδί της και επιβιβάζεται στο αεροπλάνο χωρίς καν να παρατηρήσει πως… κάτι λείπει.
Το πιο απίστευτο; Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στις δύο ταινίες… Και το ερώτημα παραμένει το ίδιο: Τι σόι μάνα είναι αυτή που ξεχνά το παιδί της δις;
«Εγώ θα το είχα σκοτώσει»…
Ναι, ναι. Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε άντρα θα σου πει πως αν ήταν στη θέση των ληστών –που εντάξει, ήταν και οι μεγαλύτεροι βλάκες που πέρασαν ποτέ από τις οθόνες μας- θα «είχε κανονίσει το διαβολόπαιδο από την πρώτη στιγμή».
Ενώ ας πούμε με τον Hulk, τον Batman και τον Deadshot θα αντιμετώπιζαν μια άλφα δυσκολία…
«26 Χριστούγεννα, πόσες τηλεοπτικές προβολές»;
Η πρώτη ταινία προβλήθηκε το 1990, ενώ η δεύτερη το 1992. Έκτοτε, «στοίχειωσαν» τις χριστουγεννιάτικες διακοπές όλων μας, καθώς προβάλλονται ανελλιπώς από σχεδόν όλα τα κανάλια της Ελλάδας.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, το είδαμε να παίζεται σε διαφορετικά κανάλια με διαφορά μίας ή δύο ημερών. Πόσο να αντέξουν κι αυτοί;
«Είναι ικανές να το βλέπουν 3 μέρες σερί»
Είμαστε, η αλήθεια είναι αυτή. Για τις γυναίκες το Home Alone είναι η απόλυτη χριστουγεννιάτικη συνήθεια με την οποία επιβάλλεται να συμφιλιωθείτε. Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο…
«Δες το μόνη σου»!
Το χειρότερο είναι πώς σίγουρα θα σας ζητηθεί να κάτσετε μαζί να τη δείτε τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Και η δικαιολογία: «Εγώ δηλαδή γιατί να βλέπω μπάλα»; Αυτό και μόνο αρκεί για το μισήσει κανείς.
«Είναι αυτή αντρική ταινία»;
Όχι δεν είναι, γι’ αυτό και αρέσει στις γυναίκες. Και θα ήταν πολύ πιο ειλικρινές να πείτε πως επιμένετε να δηλώνετε πως δεν σας αρέσει γιατί πολύ απλά «δεν αρέσει στους άλλους άντρες» παρά όλα τα προαναφερθέντα…
Υ.Γ. Και κάπου εδώ, ας πάω να το ξαναδώ για 1.248η φορά!