5 περιπτώσεις που η αντρική καφρίλα πάει... σύννεφο

Αν το κάνει ο ομοσπονδιακός τεχνικός κοτζάμ πάντσερ, γιατί όχι κι εσύ;

Αν και το menshouse.gr τίθεται ανοιχτά υπέρ της κατάργησης των διαχωρισμών και υπέρ της ισότητας των φύλων, έχει ξεκάθαρη στάση για μερικά οχυρά όπου η βαρβατίλα διατηρεί την κυριαρχία της. Για εκείνες τις συμπεριφορές τις οποίες αν δεν τιμάς τα παντελόνια σου, δεν τις καταλαβαίνεις. Για τις περιπτώσεις στις οποίες οι γυναίκες δεν πιάνουν μία μπροστά μας. Και πριν αρχίσουν οι φεμινίστριες να βγάζουν τα σουτιέν τους (δεν είναι κακή ιδέα…) για να τα πετάξουν σε τελετουργικού τύπου πυρά, ακολουθεί εξήγα. Μιλάμε για το άβατο της καφρίλας. Η οποία δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο. Και ο άντρας έχει τον δικό του τρόπο να βγάζει την έμφυτη καφρίλα που κρύβει μέσα του.

Τουαλέτες

Το μπάνιο είναι με διαφορά το λιγότερο «αντρικό» δωμάτιο ενός σπιτιού. Το πρόβλημα δεν είναι πως ο άντρας δεν το αισθάνεται δικό του. Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα είναι ακριβώς το αντίθετο και αφορά την τρομερή άνεση και εξοικείωση που έχει το αρσενικό με τον συγκεκριμένο χώρο. Ακόμη κι αν πρόκειται για δημόσιες τουαλέτες ή κοινόχρηστες, σε χώρους εργασίας, αεροδρόμια και γενικότερα όπου συνωστίζεται πολλή αντρίλα.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν το ‘χουμε σε τίποτα να ξαλαφρώσουμε στο πρώτο δέντρο ή αυτοκίνητο βρούμε μπροστά μας (σε μια απόδειξη ότι άνθρωπος και σκύλος μοιράζονται πολλές κοινές συνήθειες, πέρα από το να ασχολούνται με τα αχαμνά τους). Και σαν να μην έφτανε η συγκεκριμένη αντικοινωνική και εχθρική προς το περιβάλλον συμπεριφορά (εμ μαραίνονται τα καψερά τα λουλούδια με την αμμωνία…) υπάρχει και η άλλη, η ακόμη χειρότερη. Ουρά για τις αντρικές τουαλέτες; Κανένα πρόβλημα. Υπάρχουν οι γυναικείες. Στις οποίες όχι μόνο θα μπούμε, αλλά επιδεικτικά θα αφήσουμε και την πόρτα ανοιχτή, για να ακούσει ή και να δει κάθε ενδιαφερόμενος-η πώς ακριβώς παίζουμε την… μπαλίτσα μας.

Εξωτερίκευση

Ποιο είναι το μεγαλύτερο παράπονο που έχουν οι γυναίκες από τους άντρες; Ότι δεν θυμούνται επετείους. Ναι, αλλά εκτός από αυτό; Πως προτιμούν τους φίλους τους από τη δική τους παρέα; Ναι και αυτό, αλλά κάτι άλλο; Ότι δεν είναι αρκετά ρομαντικοί. Σωστό, αλλά.. Πως βαριούνται να συζητήσουν για τη σχέση τους. ΟΚ, επειδή πάει μακριά η βαλίτσα και η λίστα δεν έχει φτάσει καν στη μέση, ας το πάρει το ποτάμι. Το μόνιμο παράπονο μιας γυναίκας είναι πως ο άντρας σπάνια εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο.

Η αλήθεια είναι πως όταν αυτό τελικά συμβαίνει, δεν τις αφήνει ικανοποιημένες. Κι έχουν τα δίκια τους. Διότι όταν ο άντρας αποφασίσει να εκφράσει τον ψυχισμό του, θα το κάνει ως γνήσιος κάφρος. Δεν θα γράψει στιχάκια, δεν θα το γυρίσει στην ποίηση, ούτε θα μιλήσει. Θα ρευτεί. Δυνατά. Στεντόρεια. Και θα προσπαθήσει να το κάνει με στυλ. Το γνωστό κάφρικο στυλ, το οποίο ως γνωστόν είναι τρομερή γκομενοπαγίδα. Όλοι έχουμε ρίξει γυναίκα κάπως έτσι (από λιποθυμία). Οι πιτσιρικάδες στο παρακάτω βίντεο λογικά δεν κινδυνεύουν να πάθουν τίποτα σε θρίλερ. Αν συνεχίσουν την καλή δουλειά θα μείνουν παρθένοι μια ζωή και σήμερα.

https://www.youtube.com/watch?v=tcm_BC2xyY8

Παρκάρισμα

Πουλάκια μου… Είχατε βολευτεί τόσα χρόνια με το στερεότυπο που αφορά τις γυναίκες και το παρκάρισμα. Επειδή δηλαδή κυκλοφορούν ένα δισεκατομμύριο βίντεο(ζ) με αιθέριες υπάρξεις που προσπαθούν να παρκάρουν όσο διαρκεί μια ταινία του Αγγελόπουλου, είναι σωστό να προχωράμε σε γενικότητες; Όχι βέβαια. Το δείγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Τι θα πει «τα βίντεο(ζ) είναι περισσότερα και από το γυναικείο πληθυσμό του πλανήτη»; Και πάλι δεν προφέρεται για τελεσίδικες κρίσεις. Είναι work in progress.

Ακόμη κι έτσι όμως, στις λίγες (ομολογουμένως) περιπτώσεις που μια γυναίκα θα δυσκολευτεί να χωρέσει ένα σμαρτάκι εκεί που έχει πινακίδα ρεζερβέ για τριαξονική νταλίκα, δεν θα προκαλέσει με την καφρίλα της. Αντίθετα, ένα γνήσιο αρσενικό δεν το ΄χει σε τίποτα να παρατηρήσει το αμάξι κάθετα πάνω στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου (με αλάρμ βέβαια και με τη χαρακτηριστική κίνηση με τα δάχτυλα «μισό λεπτάκι θα κάνω μεγάλε»). Προφανώς για να ρίξει ένα κατούρημα, εφόσον δεν βρήκε μπροστά του τις γυναικείες τουαλέτες ή τα δεντράκια που αναφέρονται πιο πάνω.

Σκάλισμα

Με τον ευρύτερο όρο «σκάλισμα» δεν εννοούμε γεωργικές εργασίες. Ούτε καλλιτεχνικές αναζητήσεις μέσω της υπέροχης τέχνης της ξυλογλυπτικής. Ο σωστός άντρας πιθανότατα να ασχοληθεί με αυτούς τους χώρους, αλλά όταν λέει «σκάλισμα» εννοεί εκείνους που θα έπρεπε να αποτελούν άβατο για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα εργαλεία που έχει στο ιατρείο του ένας ΩΡΛ. (προφέρεται Ω-ΡΙ-ΛΑ και όχι Ωμέγα-Ρω-Λάμδα). Ή τις περιοχές του… ανδρισμού του τις οποίες –εκτός του ιδίου- μπορεί να απολαύσει μόνο ο ουρολόγος του.

Όταν, όμως, έχεις το παράδειγμα ενός κοτζάμ ομοσπονδιακού τεχνικού της εθνικής Γερμανίας, που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, σκαλίζει μύτες, ρουθούνια, αυτιά και καμπανέλια, προχωρώντας μάλιστα και σε βίαιες ανταλλαγές… πληθυσμών, είναι λογικό να θεωρείς τέτοιες κινήσεις δηλωτικές του ανδρισμού σου. Εάν το κάνει ένα πάντσερ, με 80.000 ανθρώπους στο γήπεδο και καμιά 30αριά κάμερες στραμμένες πάνω του, μεταφέροντας την εικόνα σε κάθε γωνιά της γης, γιατί όχι κι εσύ;

https://www.youtube.com/watch?v=7yzBvHe4j9U

Κάρφωμα

Όχι βέβαια από αυτά που κάνει ο Giannis (με την ευκαιρία #AntetokounmpoNBAvote) για να βγάζει το ψωμί του. Ούτε τα καρφώματα των τίμιων καλουπατζήδων για να βγάζουν το δικό τους. Ή οι επισκευαστές παπουτσιών. Ή –τέλος πάντων- όσους καρφώνουν to make a living. Εννοούμε το γνήσιο το κάρφωμα. Εκείνο που βγάζει μεν βαρβατίλα, αλλά και απόλυτη καφρίλα κάθε φορά που μια θηλυκή ύπαρξη θα δοκιμάσει να περάσει από χώρο που εσύ θεωρείς τσιφλίκι σου.

Σε αντίθεση με το αντίθετο φύλο, που συνήθως έχει κοζάρει τον στόχο από μακριά και όταν περνά από δίπλα του το παίζει αδιάφορη, ο σαλιάρης ο άντρας δεν μπορεί ούτε να συγκρατηθεί ούτε να περιορίσει την έκπληξη και τον θαυμασμό του για την «κωλάρα» που πέρασε από δίπλα του. Ακόμη κι αν -εντελώς τυχαία- συνοδεύει την κοπέλα του. Και αυτό, ναι, λέγεται καφρίλα.