10 μεγάλες αλήθειες για τα δεύτερα -άντα

Έλα τώρα, που με το που πατήσατε τα 40 αρχίσατε τη γκρίνια ότι όλοι θα σας λένε «κωλόγερους». Deal with it και πάμε παρακάτω.

  1. Εφόσον έχεις φτάσει μέχρι εδώ εργένης, οι πιθανότητες είναι να παραμείνεις τέτοιος. Ίσως λίγο περισσότερο από ατυχία παρά από επιλογή, but still…

 

  1. Αν είσαι μικροπαντρεμένος με παιδί/ιά, κάπου εδώ έχεις γίνει πάτερ-φαμίλιας πριν της ώρας σου και μάλλον δείχνεις λίγο μεγαλύτερος από την πραγματική σου ηλικία. Δεν πειράζει, η οικογένειά σου είναι το παράσημό σου που τα κάνει όλα υποφερτά.

  1. Αν έχεις ακόμα έντονη επαγγελματική ματαιοδοξία, το πιθανότερο είναι ότι δεν ασχολήθηκες (ή δεν σου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνεις) με αυτό που πραγματικά αγαπούσες. Κρίμα. Πάντα υπάρχει καιρός, απλώς τώρα πια λιγοστεύουν οι ευνοϊκές συνθήκες και τα κουράγια.

 

  1. Ντύνεσαι καλύτερα, τρως καλύτερα, εκφράζεσαι καλύτερα, καταλαβαίνεις τους γύρω σου καλύτερα, γκομενίζεις (αν μπορείς) καλύτερα, «κερνάς» καλύτερα (μάλλον) κ.ο.κ. Η εφαρμογή του σοφού γνωμικού με τον χρόνο και την χτένα.

 

  1. Οι περισσότεροι άγνωστοι αρχίζουν να σου απευθύνονται στον πληθυντικό και ξενερώνεις με τη ζωή σου. Σημείο καμπής το μίνι εγκεφαλικό που παθαίνεις την πρώτη φορά που κάποιος θα σηκωθεί σε ΜΜΜ για να σου παραχωρήσει τη θέση του.

 

  1. Μέχρι τα 50 σου είναι πιθανό να έχεις (λόγω γήρατος και μόνο) επώδυνες απώλειες στον στενό οικογενειακό σου κύκλο -γονείς, θείοι κλπ. Κι εκεί, σε όποια φάση ζωής και ωριμότητας και να ‘σαι, «μεγαλώνεις» απότομα και υποχρεωτικά.

  1. Οδηγώντας (κυρίως στην Αθήνα ή την Κρήτη) αρχίζεις και συνειδητοποιείς με τρόμο πόσο τυχερός ήσουν μικρότερος που δεν είχες σοβαρό τροχαίο, καθότι οι κρετίνοι γύρω σου οδηγούσαν ακριβώς το ίδιο, μόνο που εσύ ένιωθες άτρωτος.

 

  1. Σταδιακά αποκόπτεσαι από τη mainstream μουσική της εποχής και επανέρχεσαι σ’ αυτή των 80s και των 90s. Όχι ότι έχεις άδικο για την νυν ποιότητα, αλλά να, είναι ένα σημάδι κι αυτό ότι το ενδιαφέρον σου για το «τώρα» έχει αλλάξει οριστικά κέντρο βάρους.

 

  1. Αρχίζει να σε ενοχλεί η διαφορά φάσης της εξωτερικής σου εμφάνισης (γκριζάρισμα, ρυτίδες κλπ.) σε σχέση με την πνευματική σου διαύγεια. Μη χολοσκάς, από τώρα τουλάχιστον, αυτή η αίσθηση θα χειροτερεύει όσο περνάει ο χρόνος και θα γίνει ανυπόφορη μετά τα 70.

 

  1. Μα αν ο χρόνος ήταν μόνο για μιαν ώρα, κάτι σαν κομήτης; Πως θα το σκεφτόσουν τότε και τι σημασία θα είχαν οι αριθμοί; Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δεν θα είναι εδώ, θα τον φας ή θα σε φάει, αυτά είχα να σου πω.