Τα ανδρικά σπορ ανέκαθεν είχαν το φανατικό τους κοινό. Πλέον, οι περισσότεροι άνδρες μπαίνουν στη διαδικασία να συνδυάζουν την αγάπη τους για τα σπορ με την καθημερινή ή εβδομαδιαία τους άθληση, επιδιώκοντας να μην μένουν θεατές μα… να μπουν στο παιχνίδι.
Μιλάμε φυσικά για τους ερασιτέχνες αθλητές που αρέσκονται να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους παίζοντας μπάσκετ σε κάποιο γήπεδο της γειτονιάς τους ή οργανώνοντας βραδιές 5×5. Πόσες φορές έχεις κι εσύ καταλήξει με μυϊκούς και όχι μόνο πόνους μετά από ένα έντονο παιχνίδι με τους φίλους σου;
Γιατί ενώ θεωρείς πως η μπάλα είναι καλή σου φίλη, τελικά δεν καταφέρνεις να αποχωρήσεις χωρίς κάποιον τραυματισμό;
Την απάντηση δίνει στο Menshouse ο Δρ. Γεώργιος Φλεβαράκης, Εξειδικευθείς στη Χειρουργική Ώμου και Αγκώνος, ο οποίος μας παρουσιάζει όλα τα λάθη των μην επαγγελματιών αθλητών και προτείνει τρόπους για να αποφύγουμε τους τραυματισμούς και τους χρόνιους πόνους ως αποτέλεσμα της κακής μας τεχνικής και της λάθος αντιμετώπισης των τραυματισμών που βιώνουμε επί τω έργω.
Τελικά τι πάει τόσο λάθος;
«Στην περίπτωση των ερασιτεχνών τα λάθη είναι πολλά. Μιλάμε για τους λεγόμενους ‘weekend warriors’ που ξεδίνουν σε κάποιο άθλημα μετά τη δουλειά ή τα Σαββατοκύριακα. Δεν αθλούνται συστηματικά και κάνουν πολύ έντονη άσκηση στον ελεύθερό τους χρόνο.
Αυτοί είναι που παθαίνουν τους χειρότερους τραυματισμούς κυρίως σε αθλήματα όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το τένις, ακόμα και το τρέξιμο ή το crossfit. Ακόμα και στην περίπτωση του crossfit, που λαμβάνει χώρα εντός γυμναστηρίου υπάρχει περίπτωση σοβαρού τραυματισμού. Συνδυάζουν, βλέπετε, ανθρώπους διαφορετικής φυσικής κατάστασης σε ένα γκρουπ με αποτέλεσμα κάποιοι να αντέχουν και κάποιοι όχι», λέει ο γιατρός μας και συνεχίζει:
«Υπάρχουν οι πιο απλοί τραυματισμοί, οι μυϊκοί, που είναι οι απλές θλάσεις, υπάρχουν μικροτραυματισμοί που προκαλούν τις τενοντίτιδες, οι τραυματισμοί των συνδέσμων –όπως είναι το διάστρεμμα- αλλά και οι πιο σοβαροί. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι ρίξεις τενόντων. Μπορεί από μια απλή άσκηση να σπάσει ένας τένοντας, ένας χιαστός στο γόνατος, ο μηνίσκος. Τα κατάγματα είναι επίσης επικίνδυνα».
Πότε πρέπει να επισκεφτούμε τον γιατρό;
Πότε ο πόνος θα πρέπει να μας ανησυχήσει τελικά; Αρκεί η γνωστή λύση του πάγου, που είναι η πρώτη συμβουλή που θα σου δώσει κάποιος σε περιπτώσεις κάποιας κάκωσης;
«Το πρώτο σημάδι πως το σώμα μας καλείται να αντιμετωπίσει έναν τραυματισμό είναι ο έντονος πόνος. Ο πόνος που διαρκεί. Αν είναι κάτι σοβαρό συνήθως το καταλαβαίνει ο ασθενής αμέσως. Δεν θα μπορεί να συνεχίσει την άσκησή του, θα δει κάποιο σημείο του σώματος να πρήζεται ή ακόμα και να παραμορφώνεται.
Σε αυτές τις περιπτώσεις πάνε απευθείας στα Επείγοντα. Ωστόσο, ακόμα και για να είναι κανείς σίγουρος καλό θα ήταν να συμβουλευτεί τον γιατρό του διότι και οι μικροί πόνοι μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνοι. Οι μικροτραυματισμοί πολλές φορές αποτελούν αιτία για μελλοντικούς πιο σοβαρούς τραυματισμούς. Αν ο πόνος συνεχιστεί για περισσότερο από δύο εβδομάδες, η εξέταση από τον αρμόδιο γιατρό κρίνεται απαραίτητη», εξηγεί ο Δρ. Φλεβαράκης.
Τα 3 «μυστικά» για να μην αποχωρήσεις ποτέ ξανά τραυματισμένος από το γήπεδο
Όπως αποδεικνύεται, εμείς οι ίδιοι είμαστε που ευθυνόμαστε για όσα άσχημα τυχαίνει να αντιμετωπίσει το σώμα μας κατά τη διάρκεια της άθλησης. Αιτίες; Αρκετές. Ωστόσο, υπάρχουν λύσεις και μάλιστα με επιστημονική σφραγίδα.
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, δύο είναι οι παράγοντες που οδηγούν συχνά σε τραυματισμούς. Ο πρώτος είναι οι συνεχιζόμενες ημέρες προπόνησης που προκαλούν εξάντληση των μυών και ο δεύτερος το ιστορικό τραυματισμού. Προηγούμενοι, δηλαδή, μικροτραυματισμοί στους οποίους δεν δώσαμε βάση στο παρελθόν.
Πώς μπορούμε, όμως, να αποφύγουμε τους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της όποιας γυμναστικής;
«Όσοι ασχολούνται με ένα συγκεκριμένο σπορ, είναι απίθανο να έχουν προετοιμάσει σωστά το σώμα τους πριν την κάθε προπόνηση. Κι αυτό διότι το άθλημα το ίδιο δεν είναι σε θέση να τους φέρει στην φυσική κατάσταση που απαιτείται για το συγκεκριμένο είδος άσκησης.
Κάποιος ο οποίος παίζει ποδόσφαιρο για παράδειγμα, επιβάλλεται να κάνει και κάποιες άλλες ασκήσεις προκειμένου να δυναμώσει τους μύες των ποδιών του. Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές κάνουν συνεχείς προπονήσεις που περιλαμβάνουν άλλες ασκήσεις, ξέχωρα από τη μπάλα. Κάθε άθλημα απαιτεί μια ειδική γυμναστική προκειμένου να μπορέσουν ερασιτέχνες και επαγγελματίες να ανταπεξέλθουν», σχολιάζει ο Δρ. Φλεβαράκης.
Όσο για τις συμβουλές που έχει να μας δώσει; Πολλές και ιδιαιτέρως χρήσιμες, οι οποίες δεν περιορίζονται σαφώς στο ζέσταμα και τις διατάσεις μετά το τέλος της προπόνησής μας. Ας αρχίσουμε λοιπόν.
Κανόνες αθλήματος και σωστή τεχνική
«Πρέπει να γνωρίζουμε και να συμμορφωνόμαστε με τους κανόνες του κάθε αθλήματος, ειδικά δε στα αθλήματα ‘επαφής’».
Ειδικός εξοπλισμός
«Ο σωστά επιλεγμένος προστατευτικός εξοπλισμός για τα αθλήματα που επιλέγει ο καθένας είναι απαραίτητος. Επιγονατίδες, επικαλαμίδες, και επιαγκωνίδες σπανίως χρησιμοποιούνται από τους ερασιτέχνες. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, βέβαια, με ερασιτέχνες που φέρονται απόλυτα επαγγελματικά οι οποίοι είναι σχεδόν απίθανο να τραυματιστούν. Να θυμάστε: Ακόμα και μία λάθος ρακέτα μπορεί να προκαλέσει τενοντίτιδα.
Οι υπόλοιποι, εκείνοι που αθλούνται αγνοώντας τους κινδύνους και αρνούμενοι να συμμορφωθούν με τους κανόνες είναι και εκείνοι που καταλήγουν συχνότερα στο χειρουργείο».
Ξεκούραση
«Η ξεκούραση είναι απαραίτητη. Είναι τεράστιο λάθος να γυμνάζεται κανείς καθημερινά. Και δυστυχώς, πολλοί πέφτουν σε αυτή την παγίδα. Το σώμα πρέπει να χαλαρώνει διότι η πολλή και έντονη προπόνηση εξαντλεί το σώμα καθιστώντας το ευάλωτο σε τραυματισμούς πάσης φύσης».
Τελικά πόσες φορές γυμναστική την εβδομάδα θεωρούνται ιδανικές;
«Συστήνουμε τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα από μία ώρα. Και καλό θα ήταν τις ημέρες να τις ‘σπάμε. Η καθημερινή γυμναστική φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα».
Κεφάλαιο «γυμναστήριο»
Πόσο επικίνδυνο είναι τελικά να δίνει έμφαση ένας ερασιτέχνης στην προπόνηση με βάρη, την πλέον δημοφιλή στο ανδρικό κοινό;
«Τα βάρη προκαλούν τραυματισμούς στους ώμους. Υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού στους μαλακούς ιστούς γύρω από τα οστά. Πράγμα επικίνδυνο, καθώς ο ώμος έχει έντονους και χρόνιους πόνους. Δεν γιατρεύεται τόσο εύκολα. Ένας μικροτραυματισμούς στον ώμο απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο ανάρρωσης, πράγμα που συμβαίνει διότι πρόκειται για την πιο ασταθή άρθρωση τους ανθρώπινου σώματος. Έχει πάρα πολύ μεγάλη ευλυγισία σαν άρθρωση αλλά είναι πολύ ευαίσθητη.
Στην περίπτωση της γυμναστικής με βάρη, η προσοχή μας πρέπει να είναι τεράστια. Απαιτείται μια πολύ σωστή τεχνική και καλή ενδυνάμωση. Δεν είναι απλή προπόνηση. Πολλοί όμως παραβλέπουν αυτό το βήμα. Και σε πολλές περιπτώσεις ευθύνονται και οι γυμναστές γι’ αυτό, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι πιστοποιημένοι».
Συχνότεροι τραυματισμοί και αντιμετώπιση
Σε ποια σημείο είναι ευκολότερο να τραυματιστεί ένας ερασιτέχνης;
«Πολύ ευάλωτοι είναι οι σύνδεσμοι, που κρατούν τα οστά. Για να σπάσει ένα οστό θα πρέπει να έχουν τραυματιστεί κι άλλα μαλακά μόρια γύρω από αυτό. Συχνότερα αντιμετωπίζουμε τραυματισμούς στα γόνατα και τους αστραγάλους. Διάστρεμμα ή μυϊκή θλάση, είναι επίσης συνηθισμένοι τραυματισμοί οι οποίοι απαιτούν τουλάχιστον δύο εβδομάδες για την ανάρρωση».
Όσο για τον σοβαρότερο τραυματισμό που έχει αντιμετωπίσει; Είναι αυτό που όλοι θα ευχόμασταν να μην κληθούμε ποτέ να αντιμετωπίσουμε.
«Το ανοιχτό κάταγμα, σίγουρα. Είναι βαρύ περιστατικό που απαιτεί άμεσα χειρουργείο, καθώς σε εκθέτει και σε μικρόβια. Μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε χρόνιους πόνους ή μόνιμη βλάβη αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά».
Κλείνοντας, δεν θα μπορούσαμε να μην ρωτήσουμε τον γνωστό ορθοπεδικό χειρουργό του Metropolitan General ποια η συμβουλή που θα έδινε στους ερασιτέχνες αθλητές.
Η απάντησή του;
«Να θυμούνται πως είναι ερασιτέχνες και πως παίζουν καθαρά για την ευχαρίστησή τους. Να μην είναι τόσο ανταγωνιστικοί θέτοντας σε κίνδυνο τους εαυτούς τους. Οι ήπιοι τόνοι είναι απαραίτητοι».
Ευχαριστούμε πολύ το Δρ. Γεώργιο Φλεβαράκη για την ανάλυσή του και τις πολύτιμες συμβουλές του.
Ο γιατρός μας είναι διαθέσιμος για οποιαδήποτε απορία.