Ο Παύλος Στεργίου γέμισε το ποτήρι του με μαύρο ρούμι, πήρε αγκαλιά τη γάτα του τη Μάγια και συνέχισε να διαβάζει τη εφημερίδα του. Εκείνη τη μέρα όλες οι εφημερίδες ασχολούνταν με την «υπόθεση Ηλιάδη». Ο Χρήστος Ηλιάδης ήταν ένας άνθρωπος- φάντασμα. Πολλοί ήταν εκείνοι που αναρωτιούνταν αν υπήρξε στ ΄αλήθεια ή αν ήταν ένας θρύλος, που η φήμη του ταξίδευε από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά, παραμένοντας αναλλοίωτη στον χρόνο.
Ο Ηλιάδης ήταν ο πιο διάσημος ληστής στην Ελλάδα. Δεκάδες ληστείες με τους πιο απίθανους τρόπους είχαν καταγραφεί στο ενεργητικό του, χωρίς η Αστυνομία να καταφέρει ποτέ να τον συλλάβει. Ο Ηλιάδης έγινε γνωστός κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο έπαιζε με τους Αστυνομικούς. Ύστερα από κάθε ληστεία του συνήθιζε να τους αφήνει ένα γράμμα, στο οποίο μέσα από γρίφους του αποκάλυπτε που θα βρισκόταν ο ίδιος και τα κλοπιμαία, και στο τέλος τους προέτρεπε πάντα να βάλουν τα δυνατά τους για να τον βρουν. Οι αστυνομικοί, παρ΄ότι θεωρούσαν ότι η σύλληψή του ήταν ένα ζήτημα τιμής για τους ίδιους, ποτέ δεν κατάφεραν να βρεθούν στα ίχνη του, πόσω μάλλον να τον συλλάβουν.
Το τελευταίο επιβεβαιωμένο χτύπημα του Ηλιάδη ήταν και το πιο μεγάλο. Στα τέλη του 1976 ένα διαμάντι 40 καρατίων επρόκειτο να βγει σε δημοπρασία σε γνωστή γκαλερί της Αθήνας. Η αξία του υπολογιζόταν (τότε) στα 2, 35 εκατ. δολάρια. Μία μέρα πριν από τη δημοπρασία και παρ΄ότι τα μέτρα που είχαν ληφθεί ήταν δρακόντεια, ο Ηλιάδης κατόρθωσε να το κλέψει. Η επιχείρηση της Αστυνομίας για τον εντοπισμό του κατέληξε σε ένα μεγάλο φιάσκο. Ο Χρήστος Ηλιάδης και το διαμάντι δεν βρέθηκαν ποτέ.
Πέρασαν 40 χρόνια χωρίς ο 42χρονος τότε Ηλιάδης να ξαναδώσει κάποιο σημάδι ζωής. Φήμες έμειναν μόνο να αιωρούνται, που άλλες φορές μιλούσαν για τη σύλληψή του, άλλες για το θάνατό του και άλλες για την εμφάνισή του σε διάφορα μέρη. Δεκάδες άνθρωποι διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι τον είδαν και ήταν ζωντανός.
Τέλη Αυγούστου 2016 ένα ζευγάρι τουριστών βρίσκεται στην Καταβιά στην Ρόδο. Εξερευνώντας την περιοχή φτάνουν σ΄ένα ερημικό μέρος στο οποίο υπάρχει μια μικρή καλύβα, η οποία δείχνει εγκαταλειμμένη. Η έντονη δυσοσμία η οποία αναδύεται από μέσα τους κινεί την περιέργεια, γι΄ αυτό και αποφασίζουν να δουν τι υπάρχει μέσα. Αυτό που βλέπουν τους κόβει την ανάσα. Ένας άνδρας μεγάλης ηλικίας που θύμιζε ρακοσυλλέκτη κείτεται νεκρός στο κρεβάτι του, έχοντας πάνω του ένα μεγάλο φάκελο. Ο άνδρας, όπως αποδείχτηκε, ήταν ο Χρήστος Ηλιάδης, ο οποίος πέθανε πλήρης ημερών μέσα στην καλύβα όπου έμενε τα τελευταία χρόνια.
Μέσα στον φάκελο κρύβονταν τα μυστικά του τελευταίου παιχνιδιού του Ηλιάδη με τους αστυνομικούς. Τους καλούσε να βρουν που είχε κρύψει το κλεμμένο διαμάντι, θέτοντάς τους τέσσερις γρίφους. Αν έβρισκαν τη λύση, θα έφταναν και στο διαμάντι. Η Αστυνομία δεν κατάφερε να βγάλει άκρη, η ιστορία μαθεύτηκε και κάπως έτσι η επιστολή Ηλιάδη διέρρευσε στον Τύπο. Όλες οι εφημερίδες ασχολήθηκαν εκτενώς με το θέμα, έχοντας αναλυτικό ρεπορτάζ για τα όσα συνέβησαν. Στην καλύβα όπου βρέθηκε το πτώμα του υπήρχαν δύο καρέκλες, ένα τραπέζι, ένα ψυγείο και μία κουζίνα. Το πάτωμα ήταν από τσιμέντο, ενώ η οροφή της καλύβας ξύλινη. Ένα μικρό μονοπάτι εκεί κοντά οδηγούσε σ΄ ένα ποτάμι, το οποίο κρυβόταν από την πυκνή βλάστηση της περιοχής.
Στην επιστολή του ο Ηλιάδης έβαζε τέσσερις γρίφους η λύση των οποίων οδηγούσε στο μέρος όπου είχε κρύψει το διαμάντι. Ο ντετέκτιβ Παύλος Στεργίου ήπιε μια γουλιά μαύρο ρούμι και άρχισε να τους διαβάζει γεμάτος αγωνία. Η υπόθεση τον είχε συνεπάρει και η περιέργειά του ήταν μεγάλη. 1) Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή που με διαβάζεις έχεις ανακαλύψει την κατοικία μου. Σ΄ αυτή βρίσκεται το διαμάντι. Ψάξε καλά και θα το βρεις. 2)Βρίσκεται μέσα σε κάτι που για να το χρησιμοποιήσεις πρέπει πρώτα να το εφαρμόσεις. 3) Ψάξε προσεκτικά κάτω από το τραπέζι μου. Αν το κάνεις, θα βρεις έναν αριθμό που θα σου αποκαλύψει πόσα έχω. Σε ένα από αυτά βρίσκεται το διαμάντι. 4) Ο ίδιος έχει πολλά λεφτά, αλλά δεν κάνει διακρίσεις. Εμφανίζεται και στον κλέφτη και στον αστυνόμο. Αν καταλάβεις για ποιον μιλάω, θα έχεις βρει την άκρη που ψάχνεις.
Οι αστυνομικοί δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Θεώρησαν ότι ο Ηλιάδης ήθελε απλώς να παίξε μαζί τους και ήταν σίγουροι ότι οι γρίφοι δεν οδηγούσαν πουθενά. Το πιο πιθανό σενάριο για εκείνους ήταν ότι το διαμάντι το είχε πουλήσει πριν από αρκετά χρόνια. Έκαναν φύλλο και φτερό την καλύβα και το μόνο που βρήκαν, αφού έσκαψαν σε βάθος μισού μέτρου κάτω από το τραπέζι, ήταν ένα κουτί. Το κουτί στο οποίο βρισκόταν το διαμάντι που ο Ηλιάδης είχε κλέψει. Μέσα υπήρχε ένα σημείωμα, που έγραφε: «Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα με απογοήτευες. Δεν αμφέβαλα στιγμή, αστυνόμε, ότι το μυαλό σου είναι σαν τη σκιά σου. Ποτέ δεν πάει μακριά…».
Ο Παύλος Στεργίου άναψε ένα τσιγάρο και βυθίστηκε στις σκέψεις του. Το ένστικτό του έλεγε ότι ο Ηλιάδης δεν μπλόφαρε. Είχε κρατήσει το διαμάντι και το είχε κρύψει σε ένα μέρος που μόνο ο ίδιος ήξερε. Ο Παύλος διάβασε ξανά τους τέσσερις γρίφους . Προσπάθησε να μπει στο μυαλό του Ηλιάδη και να καταλάβει αν οι γρίφοι ήταν παραπλανητικοί ή όχι. Ξαφνικά το πρόσωπό του φωτίστηκε. Χαμογέλασε αμήχανα. Χάιδεψε τη ναζιάρα γάτα του και απόλαυσε ένα σοκολατάκι με το ρούμι του. Ο ίδιος είχε καταλάβει που είχε κρύψει ο Χρήστος Ηλιάδης το διαμάντι. Είχε βρει τις απαντήσεις στους τέσσερις γρίφους του…