Αν για κάποιον ανεξήγητο λόγο κάποιος έπαιρνε ένα μαχαίρι (αυτό του Ράμπο, ας πούμε) και μας το έβαζε στο λαιμό για να πούμε ποιο είναι συνολικά το ταχύτερο μονοθέσιο μέχρι στιγμής στο 2022, τότε μάλλον θα επιλέγαμε την Φεράρι έναντι της Ρεντ Μπουλ, έστω και οριακά.
Η Σκουντερία, φυσικά, υστερεί πασιφανώς σε στρατηγικό επίπεδο, εκεί που οι Ταύροι παίρνουν άριστα δέκα (και αν μάλιστα ζητηθεί από μερικούς να προσθέσουν ένα ψάρι δίπλα σε αυτό το «άριστα δέκα», τότε είναι σίγουρο πως θα διαλέξουν τον τόνο).
Λογικό: οι Ιταλοί έχουν να κάνουν πραγματικό πρωταθλητισμό (και όχι κάτι-σαν-πρωταθλητισμό όπως το 2017, ας πούμε) μία ολόκληρη δεκαετία. Τότε, το 2012, ο Αλόνσο διεκδίκησε μέχρι τέλους το στέμμα, χάνοντάς το στο νήμα σχεδόν από τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο αν αναλογιστούμε πως το ακροτελεύτιο πρωτάθλημα οδηγών της Σκουντερία χάνεται στα βάθη του χρόνου (2007, με τον Ράικονεν).
Επομένως, ναι είναι λογικό: όταν μια ομάδα (ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, όταν η πιο ιστορική ομάδα ολόκληρου του σπορ) έχει να πάρει τίτλο 15 ολόκληρα χρόνια και προέρχεται από 3 σεζόν στα όρια της καταστροφής, το άγχος της γίνεται δεύτερη φύση και τα λάθη πίεσης και απειρίας διαδέχονται το ένα το άλλο.
Η Φεράρι είναι πίσω από την Ρεντ Μπουλ σε επίπεδο αποφάσεων εν ώρα αγώνων κι αυτό δεν το αρνείται κανείς. Ήδη στην Αυστρία, όμως, φάνηκε να παίρνει το μάθημά της και λειτούργησε άψογα σε όλους τους τομείς, μέχρι που ήρθε η εγκατάλειψη του Σάινθ λόγω προβλήματος στη μονάδα ισχύος για να μετριάσει τη χαρά.
Το Αλογάκι είναι ταχύτατο, έχει στο πρόσωπο του Λεκλέρκ έναν εν δυνάμει παγκόσμιο πρωταθλητή και αυτό το -38 είναι βέβαια… αξιοσέβαστο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρισκόμαστε ακόμα στου δρόμου τα μισά. Το πρωτάθλημα είναι πάρα πολύ «μακρύ» και όλα μπορούν ν’ αλλάξουν με ένα ακόμα (έχει ήδη 2) RET του Φερστάπεν.
Στα συν για την Φεράρι είναι και τα τρία, εμφατικότατα προσπεράσματα του Μονεγάσκου επί του Ολλανδού στην Αυστρία, κάτι που αποτελεί τεράστιο ψυχολογικό μπουστάρισμα για τον πιλότο και την ομάδα του, που σε 3 ολόκληρες περιπτώσεις ήταν ολοφάνερα ταχύτερος και δε λάθεψε ούτε μισή.
Εν κατακλείδι, ναι: η Σκουντερία έχει όλα τα φόντα φέτος για να κάνει δικό της το ένα, τουλάχιστον, πρωτάθλημα. Το μονοθέσιό της είναι πύραυλος χρώματος κόκκινου, ο Λεκλέρκ θυμίζει man on a mission και, μην ξεχνάμε, είναι η ομάδα που έχει πάρει τις 2 τελευταίες καρό σημαίες.
Είναι δεδομένο, επομένως, πως η Φεράρι μπορεί.
Μπορεί, ok. Αλλά θα τα καταφέρει; Δύσκολα. Ο ανυπέρβλητος Μαξ Φερστάπεν παραμένει το φαβορί. Μόνο που…
Μόνο που στην τελευταία αυτή πρόταση λείπει, εξαιτίας της ικανότητας της Φεράρι και του Λεκλέρκ, η λέξη-κλειδί: το «ακλόνητο»…