Η αξία του Σον Κιλπάτρικ είναι τέτοια που με την έλευση του θα κάνει τον Παναθηναϊκό άλλη ομάδα, κυριολεκτικά. Όχι απλά και μόνο λόγω της δεδομένης δικής του ικανότητας, αλλά και των αλλαγών που θα επιφέρει η προσθήκη του, σε διάφορα επίπεδα.Ακόμη κι όταν η μεταγραφική ατζέντα του Παναθηναϊκού μετατοπίστηκε και από παίκτη που μπορεί να βοηθήσει στο «1-2», βρέθηκε να «ψήνει» «3-2», δηλαδή τον Νάναλι αντί του Κιλπάτρικ που αρχικά είχε ακουστεί, πολλοί ήταν εκείνοι που δεν πείστηκαν ιδιαίτερα. Οι πράσινοι είχαν μόλις εισπράξει αρνητική απάντηση από τον πρώην συμπαίκτη του Αντετοκούνμπο στους Μπακς και λειτουργώντας υπό καθεστώς πίεσης χρόνου, στράφηκαν στην καλύτερη διαθέσιμη λύση. Μπορεί ο παλιός παίκτης της Φενέρμπαχτσε να μην διέθετε ακριβώς τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που ήθελαν οι πράσινοι, αλλά ήταν πιο… εύκολος στο να πει το «ναι».
Τελικά συνέβη η αναμενόμενη ανατροπή. Ο Κιλπάτρικ ήταν πάντα ο νούμερο 1 στόχος, ακόμη κι όταν ο Πιτίνο διέψευδε το προχωρημένο των συζητήσεων. Άλλωστε αυτό είναι μέρος της δουλειάς των προπονητών. Να μην ανοίγονται και να κάνουν τους ανήξερους σε θέματα που δεν χειρίζονται οι ίδιοι, αλλά η διοίκηση.
Στην περίπτωση του ύψους 1.93μ γκαρντ η διοίκηση έκανε την δουλειά της και με το παραπάνω. Αναμένοντας τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, είναι βέβαιο ότι κάτι πολύ καλό πρέπει να έριξε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος για να τον πείσει να μην περιμένει άλλο τις ομάδες του NBA και να συμφωνήσει με τους πρωταθλητές Ελλάδας. Προφανώς τον δικό της ρόλο έπαιξε και η παρουσία του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο. Όταν ένας προπονητής αυτού του μεγέθους λέει σε Αμερικανό μπασκετμπολίστα «σε θέλω», το πράγμα αλλάζει.
Όπως, βέβαια, θα αλλάξει και η αγωνιστική φυσιογνωμία του Παναθηναϊκού με τον συγκεκριμένο παίκτη στο ρόστερ του. Το ίδιο άλλωστε θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε ομάδα Ευρωλίγκας, εάν αυτή έφερνε έναν παίκτη που στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου έχει διψήφιο μέσο όρο πόντων. Όταν μάλιστα μιλάμε για τον επιθετικά «δυσκοίλιο» φέτος Παναθηναϊκό, με την δεδομένη αδυναμία του στο σουτ, ο περιφερειακός των 15,4 πόντων και του σχεδόν 40% στα τρίποντα πέρυσι (ακόμη και σε μικρό δείγμα γραφής τα λίγα ματς που φόρεσε τη φανέλα των Μπουλς), είναι ικανός να οδηγήσει σε μεγάλες μεταβολές.
Ο Κιλπάτρικ είναι ο παίκτης που σε σχέση με τα ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι, έχει τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά που έχει αντιληφθεί ότι λείπουν από την ομάδα ο Πιτίνο. Ικανός σκόρερ, σχετικά αξιόπιστος σουτέρ (ειδικά από θέση και όχι μετά από ντρίπλα), με κορμί καλό για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για το NBA ίσως να είναι σωματικά «λίγος» (και γι αυτό να μην βρίσκει εύκολα συμβόλαιο στην Αμερική), στην Ευρωλίγκα όμως φτάνει και περισσεύει.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς θα μπορέσει να βοηθήσει την ομάδα «κουμπώνοντας» με τους υπόλοιπους ή αποκλείοντας άλλους. Ας δούμε τα δεδομένα. Ο Κιλπάτρικ είναι κατά βάση σούτινγκ γκαρντ. Παίζει στη θέση «2», εκεί που σήμερα οι πράσινοι πορεύονται με τον Νίκο Παππά και τον Κιθ Λάνγκφορντ. Βέβαια το τελευταίο διάστημα ειδικά έχουμε δει και τον Λεκαβίτσιους σε σχήματα να καλύπτει τη συγκεκριμένη θέση στην περιφέρεια, κάτι που περιπλέκει κάπως την κατάσταση. Ο απόφοιτος του Σινσινάτι μπορεί με το «καλημέρα» να γίνει το βασικό «δυάρι» του Παναθηναϊκού, έχοντας παράλληλα την ικανότητα να «κατεβαίνει» και στον άσο, δίνοντας μαζί με τον Λιθουανό ανάσες στον Καλάθη και δημιουργώντας συνωστισμό στην άλλη διαθέσιμη θέση των γκαρντ.
Επί Πασκουάλ θα μιλάγαμε με διαφορετικούς όρους. Όμως η έλευση του Πιτίνο άλλαξε πολλά. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι πως ο Λεκαβίτσιους σταμάτησε να νιώθει «μελλοθάνατος». Άρπαξε την ευκαιρία του σε προπονήσεις και αγώνες, κερδίζοντας τον Αμερικανό τεχνικό. Σε μεγάλο βαθμό το ίδιο ισχύει και για τον Παππά, από τον οποίο είδαμε μια προσωπική «αναγέννηση» και εντελώς διαφορετική διάθεση στο παρκέ. Αυτοθυσία, ομαδικότητα, πείσμα, επιμονή, προσήλωση στο πλάνο. Εκείνος που μοιάζει αυτή την ώρα να «περισσεύει» (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα στο μπάσκετ) είναι ο Λάνγκφορντ. Ο τραυματισμός του αυτό το κρίσιμο διάστημα των πρώτων ημερών του Πιτίνο στην Ελλάδα, τον έφερε πολύ πίσω σε σχέση με τον εσωτερικό ανταγωνισμό. Επιπλέον είναι και το αγωνιστικό στυλ του τέτοιο που δεν συμβαδίζει με τις ιδέες του κόουτς για το άθλημα, ειδικά σε ό,τι αφορά την άμυνα. Δεν είναι παράλογο να πει κανείς ότι με τον Κιλπάτρικ να βρίσκεται προ των πυλών, ο Λάνγκφορντ είναι πολύ πιθανό να βρεθεί στη θέση του «7ου ξένου» σε ό,τι αφορά το ελληνικό πρωτάθλημα.
Εάν αυτό το σενάριο πραγματοποιηθεί, το μόνο ανησυχητικό για τον Παναθηναϊκό είναι το πόσο διάστημα θα χρειαστεί ο Κιλπάτρικ για να ενσωματωθεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και να βοηθήσει άμεσα το τριφύλλι. Τη δεδομένη στιγμή κάθε προσθήκη γίνεται να προσφέρει… χθες. Η προοπτική, με την ομάδα τόσο πίσω στην Ευρωλίγκα, δεν ενδιαφέρει σχεδόν κανέναν. Αυτό που θέλει τώρα ο Παναθηναϊκός είναι να προλάβει το τρένο των πλέι οφ και να μπει σε αυτά σε όσο το δυνατόν καλύτερο «βαγόνι». Γι’ αυτό προσπαθεί να αποκτήσει παίκτη αυτού του βεληνεκούς. Γι’ αυτό δεν αποκλείεται να πληρώσει το «μάρμαρο» ο άτυχος λόγω συγκυριών Λάνγκφορντ. Και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να απορήσουμε εάν τελικά ο πρώην γκαρντ των Μπουλς δεν θα είναι ο μοναδικός παίκτης που θα μπει στο αεροπλάνο με προορισμό την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι πρόβλημα έχει διαγνωστεί και στους ψηλούς και παράπονα για την κατάσταση των παιδιών που ανήκουν αυτή την εποχή στο ρόστερ έχουν ακουστεί ουκ ολίγες φορές.