Για να συμπεριληφθείς ως επιθετικός στο ρόστερ της Μπαρτσελόνα, έστω και με την ιδιότητα του «κομπάρσου», θα πρέπει θεωρητικά να είσαι φιλόδοξος και πρακτικά… επιθετικός. Ο Κέβιν Πρινς-Μποάτενγκ δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Ούτε κουβέντα βέβαια για το αν είναι (έστω) εξελίξιμος.
Στα 31 χρόνια του συνιστά έναν από τους πιο διάσημους γυρολόγους των ευρωπαϊκών γηπέδων – η μπλαουγκράνα φανέλα θα είναι η 10η που θα φορέσει στην καριέρα του. Επιπλέον, κριτήριο επιλογής για τους σταθμούς αυτής ήταν πάντα τα μηδενικά στο συμβόλαιο του και όχι οι τίτλοι ή το πρεστίζ.
Φεύγοντας από τη Μίλαν το καλοκαίρι του 2016, πήγε στη… Λας Πάλμας. Ύστερα από ένα χρόνο εκεί, είχε την τύχη να πλαισιώσει μια ομάδα που και με τη δική του συμβολή έκλεψε τις εντυπώσεις πέρσι στη Γερμανία, την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης.
Η κατάκτηση του κυπέλλου όμως (με το ηρωικό 3-1 επί της Μπάγερν) και η επερχόμενη συμμετοχή στους ομίλους του Europa League -στους οποίους η Αϊντραχτ έκανε θραύση- δεν τον… συγκίνησαν, με αποτέλεσμα να καταλήξει το περασμένο καλοκαίρι στην ομάδα που τερμάτισε 11η πέρσι στο Καμπιονάτο (Σασουόλο).
Κλείνοντας το κομμάτι «φιλόδοξος», πάμε και στο «επιθετικός», καθότι ο Γκανέζος αποκτήθηκε για να κάνει τα ρεπό του Λουίς Σουάρες, μετά την παραχώρηση του Μουνίρ Ελ Χανταντί στη Σεβίλλη.
Πρόκειται για έναν καθαρόαιμο κεντρικό μέσο (έχει παίξει πολλάκις και ως αμυντικός χαφ) που την τελευταία τριετία την είδε… περίεργα, θέλοντας να μάθει τα μυστικά της θέσης του «9». Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο εντυπωσιακό, έβαλε 10 γκολ σε 29 συμμετοχές με τη Λας Πάλμας, έξι σε 36 με την Αϊντραχτ και έχει φέτος πέντε σε 15 με τη Σασουόλο.
Αλλά μάλλον πολύ το κουράσαμε με επιχειρήματα. Αρκεί το ότι ο Κέβιν-Πρινς Μποάτενγκ αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα για να είναι ο αντικαταστάτης του Λουίς Σουάρες, αν βρει τον Ουρουγουανό κανένα κακό. Δεν είναι βέβαια ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που μας προκάλεσε… ευθυμία μια μεταγραφή ενός μεγάλου ευρωπαϊκού club. Ας ιεραρχήσουμε πέντε από τις πιo χιουμοριστικές.
5. Ερίκ Μαξίμ Τσούπο – Μότινγκ / Παρί Σεν Ζερμέν
Δεν έχει σημασία που ο 29χρονος Καμερουνέζος έχει αποδειχτεί αυτούς τους έξι μήνες ένα «τίμιο», εργατικό (και καθόλου γκρινιάρικο για το χρόνο συμμετοχής του) εξτρεμάκι στην Παρί. Γεγονός είναι ότι την τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου, η είδηση της προσθήκης του στο γαλαξία αστέρων των Παριζιάνων έμοιαζε ένα από αυτά τα ωραία σύντομα ανέκδοτα, πόσο μάλλον όταν παρουσιάστηκε ως back up του Εντίσον Καβάνι.
Μετά το ξεπέταγμα του στη Μάιντς (υπό τις οδηγίες του Τούχελ), ο Τσούπο-Μότινγκ δεν έβγαλε μάτια ούτε στη Σάλκε, ούτε στη Στόουκ και δεν υπήρξε ποτέ φουνταριστός, έχοντας ως πιο παραγωγική σεζόν του τα 11 γκολ με τη Μάιντς το 2013/14. Για να «ντουμπλάρει» στις πτέρυγες τους ρόλους των Νειμάρ, Εμπαμπέ και Ντι Μαρία οκ., αλλά κι αυτό δύσκολα σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ.
4. Αλμπέρτο Ακουιλάνι / Λίβερπουλ
Το καλοκαίρι του 2009 η Λίβερπουλ έψαχνε τον αντικαταστάτη του καταλυτικού για το παιχνίδι της Τσάμπι Αλόνσο, που μόλις είχε μεταγραφεί στη Ρεάλ. Για κάποιο λόγο που ακόμα δεν έχει… εξηγηθεί, ο Ράφα Μπενίτεθ εκτίμησε ότι ο Αλμπέρτο Ακουιλάνι θα μπορούσε να φορέσει τα παπούτσια του Βάσκου και κάπως έτσι η Ρόμα έκανε την τύχη της, εισπράττοντας από τους «reds» 25 εκατ. ευρώ.
Δεν ήταν βέβαια κακός παίκτης ο Ιταλός, αλλά ανεπαρκής για το ρόλο που του είχαν «ράψει». Άντεξε μόλις ένα χρόνο στο «Άνφιλντ» και την επόμενη διετία παραχωρήθηκε δανεικός διαδοχικά σε Γιουβέντους και Μιλάν. Εν τέλει το καλοκαίρι του 2012 πουλήθηκε στη Φιορεντίνα αντί μόλις δύο εκατ. ευρώ.
3. Σωτήρης Κυργιάκος / Λίβερπουλ
Όλοι ξέρουμε ότι το επίπεδο αυταπάρνησης και αφοσίωσης του «τίμιου γίγαντα» Σωτήρη Κυργιάκου «άγγιζε» το άριστα, όταν έμπαινε στο τερέν. Εδώ όμως μιλάμε (ξανά) για Λίβερπουλ. Και προφανώς ήταν δύσκολο να αποδειχτεί κάποιος Κασσάνδρα το καλοκαίρι του 2009 (ξανά!), όταν προέβλεπε ότι αυτή η σχέση δεν θα μπορούσε να κρατήσει για καιρό.
Ο Μπενίτεθ υπέγραψε τον Σωτήρη Κυργιακό αντί 3 εκατ. ευρώ από την ΑΕΚ και μετά από δύο χρόνια τον άφησε ελεύθερο (πήγε στη Βόλφσμπουργκ). Ο Έλληνας αμυντικός έζησε το… όνειρο του, παίζοντας σε 30 ματς της Πρέμιερ Λιγκ αυτά τα δύο χρόνια, αμφιβάλλουμε όμως αν το συμμερίστηκαν οι θαμώνες του ΚΟΠ.
2. Ντιμίτρι Τσιγκρίνσκι
Η Μπάρτσα θα μπορούσε να κλείσει μόνη της την πεντάδα, καθώς εκτός από την περίπτωση του Μποάτενγκ, υπάρχουν μεγάλες ιστορικές… εμπνεύσεις (Κεϊρίσον, Μπογκάρντε, Ρουστού, Ενρίκε, Βερμάλεν κ.α.).
Καμία όμως από αυτές δεν συγκρίνεται μάλλον με τη φαεινή, ανεξήγητη ιδέα, να προστεθεί στην πιο ποιοτική ποδοσφαιρική ομάδα που είδε ποτέ ο πλανήτης ο Ντιμίτρι Τσιγκρίνσκι.
Και όχι, ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα νυν αμυντικός της ΑΕΚ, δεν… πλήρωσε για να γίνει συμπαίκτης των Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα, Ανρί, Πικέ και Ντάνι Άλβες, αλλά απέφερε κιόλας στην ομάδα του 25 εκατ. ευρώ!
«Δεν ήταν αυτή η πραγματική αξία μου», έχει φιλοτιμηθεί να δηλώσει ο ίδιος, που ύστερα από μόλις 851 λεπτά συμμετοχής στο «Καμπ Νόου» επέστρεψε 10 μήνες αργότερα στο Ντόνετσκ, με τη χασούρα για την Μπάρτσα να «γράφει» ένα εκατομμυριάκι ανά μήνα (παραχωρήθηκε για 15 εκατ.).
1. Τζόναθαν Γουντγκέιτ / Ρεάλ
Δεν θα μπορούσε να έχει αντίπαλο για την πρώτη θέση ο αναδεικνυόμενος και ως «η χειρότερη μεταγραφή του 21ου αιώνα» σε σχετικό ηλεκτρονικό γκάλοπ της μαδριλένικης «Marca»!
Η Ρεάλ πλήρωσε 18,3 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι του 2006 για έναν αμυντικό που όλοι ήξεραν ότι είχε ευπάθεια στους τραυματισμούς και για αυτόν ακριβώς το λόγο το ντεμπούτο του στο «Μπερναμπέου» έγινε τη δεύτερη σεζόν της θητείας του εκεί.
Ήταν μάλιστα τέτοιας… ποιότητας (αυτογκόλ και αποβολή), που «υπέσκαψε» με το καλημέρα την πορεία του στη βασίλισσα. Ο Τζόναθαν Γουντγκέιτ έκανε ακόμα μόλις οχτώ συμμετοχές με τη λευκή φανέλα και το καλοκαίρι του 2006 παραχωρήθηκε στη Μίντλεσμπρο.