Το τελευταίο συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Φρένκι ντε Γιονγκ με τον Άγιαξ είχε διάρκεια μέχρι το καλοκαίρι του 2022. Βέβαια, την ώρα που έπεφταν οι τζίφρες, τόσο ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής όσο και οι άνθρωποι του Αίαντα γνώριζαν καλά ότι ο θαυματουργός πιτσιρικάς θα αποχαιρετούσε πολύ νωρίτερα το Άμστερνταμ. Τελικά η… προφητεία επαληθεύθηκε και ο ηλικίας 21 ετών παίκτης θα μετακομίσει το καλοκαίρι στην Βαρκελώνη, ακλουθώντας το ίδιο δρομολόγιο που έκαναν τόσοι και τόσοι σπουδαίοι Ολλανδοί πριν από αυτόν, με σημαντικότερο όλων τον κορυφαία των κορυφαίων. Τον Γιόχαν Κρόιφ.
Ένα καλό ερώτημα που συνόδευε τον νεαρό, από τις μέρες της Βίλεμ κιόλας, ήταν το «σε τι θέση παίζει»; Και η πιο σωστή απάντηση μάλλον είναι «όπου γουστάρει». Αν κι έκανε όνομα λειτουργώντας ως ένας ιδιαίτερα τεχνικός σέντερ μπακ, η αλήθεια είναι πως νιώθει και αποδίδει το ίδιο καλά σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου κι αν τον πετάξεις. Στο πρόσωπό του πολλοί είδαν ένα κράμα των δύο ποδοσφαιριστών που μονοπώλησαν τις διθυραμβικές κριτικές την δεκαετία του ’70. Ένας συνδυασμός της ψυχραιμίας και της αντίληψης του Μπεκενμπάουερ με τον διορατικότητα και την φαντασία του Κρόιφ. Το όνειρο κάθε προπονητή.
Την περίοδο 2016-17, όταν κέρδισε και το βραβείο του ταλέντου της χρονιάς στην Ολλανδία, σε πολλά ματς έπαιξε ως ένα σχεδόν παλαιάς κοπής «δεκάρι», που όμως εμφανιζόταν ως τέτοιο στο γήπεδο μόνο όταν η ομάδα του έπαιρνε την κατοχή της μπάλας. Τότε, ο μέχρι εκείνη τη στιγμή «παραδοσιακός» στόπερ, μεταμορφωνόταν σε άλλον έναν ποιοτικό μέσο, αλλάζοντας τις ισορροπίες στον χώρο του κέντρου.
Εάν, θεωρητικά, ο Πεπ Γκουαρντιόλα είχε ποδοσφαιρικό «τέκνο» σίγουρα θα ήταν ο Ντε Γιονγκ. Άλλωστε και ο ίδιος ο παίκτης μοιάζει να έχει βγει από τα όνειρα του μπολιασμένου από τις ιδέες του Κρόιφ Καταλανού τεχνικού. Κάτι που φάνηκε και στον τρόπο με τον οποίο μετάλλαξε το στυλ παιχνιδιού του, όταν οι αντίπαλοι προπονητές πήραν χαμπάρι το τι συμβαίνει και προσπάθησαν να τον περιορίσουν είτε βάζοντας επιπλέον ποδοσφαιριστή για το μαρκάρισμά του είτε προσπαθώντας να τον αντιμετωπίσουν πιο δυναμικά, ποντάροντας στο όχι και τόσο σκληρό σκαρί του. Όμως τέτοιου τύπου εμπόδια αποδείχτηκαν πολύ χαμηλά για τον Ολλανδό. «Πίστες» πολύ εύκολες για να του προκαλέσουν πραγματικά προβλήματα. Το ρεπερτόριό του είναι τέτοιο που του επιτρέπει να ορίζει με την παρουσία του μια περιοχή δεκάδων τετραγωνικών μέτρων. Λίγο πιο μπροστά και θυμίζει στην κάθετη μπαλιά τον Ζέεντορφ. Λίγο πιο πίσω και βγάζει τις 30άρες μπαλιές του Πίρλο. Πώς να τον αντιμετωπίσεις αυτόν τον τύπο;
Ιδανικός για το σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπου οι ασύμμετροι σχηματισμοί κυριαρχούν, ο ίδιος ο Ντε Γιονγκ είχε δηλώσει ξεκάθαρα την προτίμησή του στην Μπαρτσελόνα, ως επόμενου σταθμού στην καριέρα του. Το προσεχές καλοκαίρι το όνειρο του θα πραγματοποιηθεί και μένει να φανεί αν η προοπτική μπορεί να γίνει γεγονός. Να γίνει, δηλαδή, ο επόμενος «μεγάλος». Εκείνος που θα φέρει μια επανάσταση στο ίδιο το παιχνίδι, όχι απλά ατομική, αλλά δημιουργώντας μια γενιά ποδοσφαιριστών με ανάλογα χαρακτηριστικά. Κατά καιρούς εμφανίζεται μια τέτοια… μόδα. Η τελευταία ρηξικέλευθη ήταν η μετατροπή των παραδοσιακών εξτρέμ, που απλά έβγαζαν σέντρες, στους μοντέρνους (τότε) ακραίους μεσοεπιθετικούς που έπαιζαν και με ανάποδο πόδι, πατούσαν περιοχή, έβρισκαν δίχτυα και το έκαναν χωρίς να φορούν το 9 ή το 10 στην πλάτη. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένα καλό παράδειγμα. Πλέον με τον Ντε Γιονγκ, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται σε έναν άλλο χώρο του τερέν, το οποίο ξεκινά όταν εκείνος παίρνει την μπάλα στα πόδια του και τελειώνει στο σημείο στο οποίο την ξεφορτώνεται δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για τους συμπαίκτες και την ομάδα του.
Ο Ντε Γιονγκ πιθανότατα θα βρει στον πάγκο των «μπλαουγκράνα» τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Έναν προπονητή που δεν φημίζεται για την αγάπη του για το επιθετικό ποδόσφαιρο και μάλιστα επικρίθηκε αρκετά για τις επιλογές του πριν καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Το μεγάλο ερώτημα είναι το πώς θα τον προσεγγίσει και πώς θα τον βοηθήσει να «ανθίσει» περισσότερο, λειτουργώντας υπό την πίεση ενός κλαμπ που (αγωνιστικά) είναι μεγαλύτερο του Άγιαξ. Αυτό θα είναι ένα σημαντικό στοίχημα και για τον παίκτη και για τον προπονητή. Η ενσωμάτωση του ενός στις ιδέες του άλλου θα δικαιώσει και τους δύο. Και φυσικά θα βρει ωφελημένους και όλους τους φιλάθλους που ίσως δουν κάτι που θα ανανεώσει το «Total Football» σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή του.
