Ο παικταράς που εντυπωσίασε με τον Παναθηναϊκό κι εξαφανίστηκε από το πρόσωπο της Γης

Είπε «αντίο» στο άθλημα, τόσο πικρά και ήσυχα που σχεδόν δεν το κατάλαβε κανείς

Η περίοδος 2015-16 ήταν κομβική και παράξενη όσο ελάχιστες στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που έχει αναδείξει το τριφύλλι, έχει δηλώσει πως θα αποσυρθεί στο τέλος της χρονιάς.

Οι πράσινοι -αναγκαστικά- βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης ηγέτη, αλλά την ίδια ώρα ψάχνουν και αγωνιστική ταυτότητα, αφού παρά την πολλά υποσχόμενη συνεργασία με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς στην τεχνική ηγεσία, η ομάδα δεν τα πηγαίνει καλά. Και ξαφνικά, περίπου τέτοια εποχή το ’16, φτάνει στην Ευρώπη ο Έλιοτ Ουίλιαμς και μοιάζει να αλλάζει τα πάντα, εντυπωσιάζοντας τους πάντες με την άνεσή του στο σκοράρισμα και με τις ηγετικές αρετές του. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως έχει πιάσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα όμως η λάμψη του θα ξεθωριάσει χωρίς κανείς να καταλάβει ποτέ πώς μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγους μήνες σε… παίκτη της σειράς. Ήρθε, κατέπληξε και τελικά εξαφανίστηκε, λυγισμένος από τους τραυματισμούς που τσάκισαν το κορμί και την ψυχή του.

Το όνειρο του Έλιοτ

Τα όνειρα του Έλιοτ Ουίλιαμς δεν διέφεραν από εκείνα άλλων πιτσιρικάδων της ηλικίας του, πίσω στο Μέμφις όπου γεννήθηκε. Μια καριέρα στο NBA. Έχοντας πολύ καλή παρουσία στο κολλέγιο (Ντιουκ και Μέμφις) άκουσε την βραδιά του draft  του 2010 το όνομά του, όπως πάντα ήθελε. Πρώτος γύρος, νούμερο 22, Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς. Τριετές συμβόλαιο με συνολικές αποδοχές κάτι παραπάνω από 4 εκατομμύρια δολάρια. Καθόλου άσχημη εκκίνηση και αφετηρία για ένα σπουδαίο μέλλον για τον νεαρό γκαρντ/φόργουορντ, που όμως έκανε υπολογισμούς δίχως να βάζει στην εξίσωση τον πιο ύπουλο αντίπαλο. Το εύθραυστο και «γυάλινο» κορμί του.

Διαλύει το γόνατό του και χάνει όλη την σεζόν 2010-11. Την επόμενη ένας τραυματισμός στον ώμο του επιτρέπει να παίξει μόλις σε 21 ματς και η ατυχία του βρίσκει ταβάνι την περίοδο 2012-13. Νέα περιπέτεια υγείας σε άλλο σημείο. Αχίλλειος τένοντας… Και ξανά εκτός δράσης για έναν ολόκληρο χρόνο… Θα χρειαστεί να φτάσουμε στο 2015 για να ακούσει κανείς μια καλή είδηση για τον Αμερικανό. Με τους Santa Cruz Warriors κάνει απίθανα πράγματα, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του τίτλου στο NBDL. Ο ίδιος είναι ο MVP των τελικών, ενώ τελειώνει την χρονιά με μέσο όρο 28,4 πόντους.

Ελπίζει ότι έτσι θα εξασφαλίσει για τον εαυτό του μια δεύτερη ευκαιρία στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Φτάνει στο σημείο να αλλάξει μάνατζερ, όταν δεν έρχεται η πρόταση που περιμένει, τελικά όμως αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα δεν είναι η εκπροσώπησή του, αλλά οι τραυματισμοί του. Δίχως ουσιαστικές πιθανότητες να βρει συμβόλαιο που να τον καλύπτει, τελικά υποκύπτει σε αυτό που κάποτε δεν ήθελε καν να ακούσει. Και έρχεται στην Ελλάδα στις αρχές Φεβρουαρίου του 2016.

Καταιγίδα Ουίλιαμς

Στον Παναθηναϊκό και όχι μόνο αρχίζουν και τρίβουν τα μάτια και τα χέρια τους. Ένας γκαρντ που χειρίζεται άριστα την μπάλα, επιχειρεί drive, επιδιώκει τις επαφές, σουτάρει με καλά ποσοστά και βάζει τα κρίσιμα καλάθια. Επιτέλους ένα λαχείο! Στα 27 του κι εκείνος νιώθει ξανά σημαντικός και έτοιμος να συναντήσει το πεπρωμένο του. Στους πράσινους αμείβεται με 200 χιλιάρικα τον μήνα, αλλά πριν καλά-καλά περάσουν μερικές εβδομάδες δημιουργείται πίεση στην διοίκηση να ξεκινήσει επαφές για να παραμείνει στην ομάδα.

Κάνει όργια με την Μάλαγα, βάζει 16 πόντους κόντρα στην Φενέρ και είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο διπλό επί της Νταρουσάφακα στο Top-16, πετυχαίνοντας 19 πόντους, μεταξύ των οποίων ένα καθοριστικό τρίποντο και 2/2 βολές που έδωσαν τη νίκη με 86-84. Λίγο πριν την… παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όλα μαρτυρούν πως ο Παναθηναϊκός βρήκε (συν)παραστάτη για την σημαία. Και ίσως κάποιον που θα μπορούσε να την κρατήσει κιόλας, την επόμενη χρονιά που θα σταματούσε ο Διαμαντίδης.

Άλλαξαν όλα

Σταδιακά πάντως οι άμυνες μαθαίνουν να προσαρμόζονται πάνω του. Οι αντίπαλοι προπονητές προετοιμάζονται καλύτερα και ο Ουίλιαμς δεν είναι πια το… άγνωστο φρούτο των πρώτων αγώνων. Η αλλαγή προπονητή στο τριφύλλι δεν τον βοηθά. Ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει διαφορετικό στυλ παιχνιδιού και άλλα πλάνα και ιδέες για το πώς οι πράσινοι θα σώσουν την χρονιά. Κι ενώ λίγο καιρό πριν διάβαζες δεξιά κι αριστερά κριτικές προς την διοίκηση που δεν του έδινε 2 εκατομμύρια δολάρια για να τον κρατήσει και την επόμενη χρονιά, τα πάντα αλλάζουν προς το χειρότερο.

Ο Ουίλιαμς μοιάζει εγκλωβισμένος. Αντί να χαζεύει τους αντιπάλους με σταυρωτές και ραχιαίες, όπως τις πρώτες μέρες, γίνεται νευρικός, άστοχος και επιρρεπής στα λάθη. Από σημείο αναφοράς και υπερόπλο, μετατρέπεται σε ένα απλό μέλος του ροτέισον. Χαρακτηριστικά, στα πλέι οφ τίτλου με τον ΟΣΦΠ έπαιξε ΣΥΝΟΛΙΚΑ 25 λεπτά, βάζοντας όλους κι όλους 9 πόντους

Αντίο στην Ελλάδα και στο μπάσκετ

Λίγο μετά το τέλος του πρωταθλήματος το συμβόλαιό του λήγει και δεν ανανεώνεται. Ο Ουίλιαμς ωστόσο έχει προλάβει να δεθεί με τον κόσμο που περιμένει με ενδιαφέρον να μάθει πού θα καταλήξει αυτός ο παικταράς, για τον οποίο είναι σίγουροι πως αδικήθηκε από τον «Άρτζι» και ότι κάπου εκεί εξαντλούνται και οι αιτίες του αγωνιστικού ναυαγίου του προϊόντος του χρόνου. Αργότερα μαθαίνουμε πως στις 16 Σεπτεμβρίου του 2016 υπογράφει στους Ουόριορς. Θα γίνει συμπαίκτης του Κάρι και της παρέας του. Ίσως να πάρει κι αυτός ένα δαχτυλίδι. Νέα όνειρα και -τελικά- νέα απογοήτευση. Το γόνατό του τον θυμάται ξανά. Οι ενοχλήσεις δεν του επιτρέπουν να λάβει μέρος σε κανένα από τα παιχνίδια προετοιμασίας, αλλά  τα κακά νέα δεν σταματούν εδώ.

Ο οργανισμός του δεν ανταποκρίνεται στην συντηρητική αγωγή και θα χρειαστεί ακόμη ένα χειρουργείο. Γνωρίζοντας το ιστορικό του, το Γκόλντεν Στέιτ δεν ρισκάρει. Στις 20 Οκτωβρίου τον αποδεσμεύει. Το όνειρο κράτησε μόλις ένα μήνα.

Μετά την επέμβαση στο πόδι ο Ουίλιαμς επέστεψε στη γενέτειρά του, το Μέμφις. Προσπάθησε να μείνει σε φόρμα κάνοντας ατομικές προπονήσεις και περιμένοντας εκείνο το τηλεφώνημα που θα σήμαινε και μια νέα επιστροφή. Μια νέα προσπάθεια. Μια νέα ευκαιρία για να κάνει αυτό που πάντα ήθελε. Να παίξει μπάσκετ. Το σώμα του, όμως, είχε ξανά διαφορετική άποψη και ο Έλιοτ που μάγεψε -έστω για λίγο το ΟΑΚΑ- είπε «αντίο» στο άθλημα, τόσο πικρά και ήσυχα που σχεδόν δεν το κατάλαβε κανείς. Αντίθετα με τις αντίπαλες άμυνες που συχνά είχε ταλαιπωρήσει, όταν έμοιαζε ικανός να νικήσει τους πάντες. Ακόμη και το ιατρικό ιστορικό του.