Ήταν το «καταραμένο» παιχνίδι με την Ούνιξ στο «ΣΕΦ» εκείνο που ύστερα από μια προσποίηση του Κιθ Λάνγκφορντ, το πόδι του κόλλησε στο έδαφος. Η διαφορά υπέρ του Ολυμπιακού στο +19, αλλά εκείνος δεν χαμπάριαζε από τέτοια.
Η ζημιά προκλήθηκε από τον ζήλο του να βγάλει κι εκείνη την άμυνα: ρήξη του τένοντα στον δικέφαλο μηριαίο και η σεζόν τέλος. Ο Ολυμπιακός έφτασε χωρίς αυτόν (και τον Ματ Λοτζέσκι) στο Final Four της Κωνσταντινούπολης, αλλά ξέμεινε από λύσεις στον τελικό.
Ο Ντάνιελ Χάκετ έχει ακόμα ένα κενό (καριέρας) για το «ξύλο» που δεν έριξε εκείνο το βράδυ στον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Ένα κενό που φιλοδοξεί να καλύψει φέτος, στοχεύοντας στο πρώτο Final Four της καριέρας του. Όχι όμως με την ερυθρόλευκη φανέλα, αλλά με την κατακόκκινη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Αν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δεν είχαν πάθει τόσα χουνέρια με τραυματισμούς (προεξαρχόντων αυτών με τους Ματσιγιάουσκας, Λο και Γιανγκ), είναι βέβαιο ότι θα ανανέωναν – ενδεχομένως και με αυξημένες απολαβές – το συμβόλαιο του Ιταλού γκαρντ το καλοκαίρι του 2017.
Η απόφαση αποδέσμευσης του ήταν πολύ δύσκολη. Ο Χάκετ δεν ήταν μια τυπική περίπτωση ξένου παίκτη, αλλά ένα «λαχείο» αφοσίωσης και αυταπάρνησης, από αυτά που πολύ σπάνια συναντάς σε ξένο παίκτη.
Ακόμα και το βράδυ που θα τα έσπαγε ή που δεν θα του είχε βγει τίποτα στο ματς, ήξερες ότι θα έπεφτε για ύπνο με ήσυχη τη συνείδηση του, έχοντας καταβάλλει το μάξιμουμ της προσπάθειας.
Χώρια ότι στον Ολυμπιακό «κούμπωσε» αγωνιστικά και ψυχικά, όπως μόνο ο Λο και ο Χάινς το είχαν κάνει. Σκληρός στην άμυνα όσο λίγοι, ικανός να εκτελέσει από μακριά, αλλά και να πάει στο drive, ακόμα και να ποστάρει κυνηγώντας τα miss match κόντρα σε πιο αδύναμα γκαρντ, συνιστά ένα εργαλείο για όλες τις δουλειές, αλλά και πηγή ενέργειας στο παρκέ.
Αυτά τα ήξεραν βέβαια και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι Αγγελόπουλοι. Αυτό που δεν ήξεραν είναι ότι ο overachiever χαρακτήρας του 31χρονου πλέι-μέικερ θα του επέτρεπε να αφήσει πίσω τη μεγαλύτερη ατυχία στην καριέρα του και να εξελιχθεί ύστερα από μόλις δύο χρόνια σε βασικό γρανάζι κοτζάμ ΤΣΣΚΑ.
Δουλευταράς από κούνια, ο Χάκετ επανήλθε πέρσι σε υψηλό επίπεδο με τη φανέλα της Μπάμπεργκ και μέσω των εμφανίσεων του, έβαλε «σημάδι» (ξανά) το υψηλότερο, αναζητώντας το περασμένο καλοκαίρι συμβόλαιο σε ομάδα της Euroleague (καθότι η Μπάμπεργκ «υποβιβάστηκε» στο Τσάμπιονς Λιγκ).
Ο Χάκετ δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία του για επιστροφή στο λιμάνι, ούτε ότι περίμενε μια νέα κρούση από τον Ολυμπιακό. Ο Ντέιβιντ Μπλατ όμως θέλησε να φτιάξει έναν κορμό νεότερων και εξελίξιμων παικτών, οι ανανεώσεις πήραν χρόνο κι έτσι ο Χάκετ δεν είχε φυσικά παρά να αποδεχτεί την πρόταση του Δημήτρη Ιτούδη.
Έως και τα τέλη Νοεμβρίου δεν έμοιαζε να δικαιώνει την επιλογή του Έλληνα τεχνικού, έκτοτε όμως είναι καλύτερος και από τον… παλιό Χάκετ. Στα δέκα τελευταία ματς έχει μέσο όρο 10,7 πόντους (με 55% στα τρίποντα!), 2,1 ασίστ και 1,8 ριμπάουντ, καθώς ο χρόνος συμμετοχής του έχει σχεδόν διπλασιαστεί φτάνοντας τα 21 λεπτά
Ήταν ο ηγέτης της ΤΣΣΚΑ, με 19 πόντους (και το καθοριστικό buzzer beater) στο διπλό επί της Ζαλγκίρις, έβαλε 12 και μοίρασε 6 ασίστ στη νίκη επί της Εφές, άλλους τόσους κόντρα στην Μπάγερν και 17 την περασμένη Πέμπτη στο ματς με την Μπούντουτσνοστ.
Κυρίως όμως είναι ο άνθρωπος που μπαίνει από τον πάγκο για να αλλάξει μίνιμουμ το ρυθμό και ιδανικά τη ροή ενός αγώνα. Να βγάλει σκληράδα και ενέργεια -αυξάνοντας το βαθμό της αμυντικής προσήλωσης- να ηρεμήσει το παιχνίδι στην επίθεση και να ψάξει τα ελεύθερα σουτ.
Απ’ τον πάγκο είπα; Όχι πια! Ο Χάκετ αποκτήθηκε για να δίνει ανάσες στον Σέρχι Ροντρίγκεθ, ωστόσο σε αυτά 10 (προαναφερόμενα) παιχνίδια… αντικρίζει τον Ισπανό ως αναπληρωματικό, έχοντας μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής!
Κοντολογίς ο Χάκετ είναι αυτό που λείπει από το φετινό Ολυμπιακό. Ο οποίος εξακολουθεί να χτενίζει την αγορά για την ανεύρεση του κατάλληλου γκαρντ. Είναι ηλίου φαεινότερο πια ότι ο Βαγγέλης Μάντζαρης δεν υπολογίζεται στα δύσκολα.
Μετά τα 27 λεπτά στο ματς με την Μπασκόνια, αντί να βρει ρόλο βρέθηκε ξανά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, παίζοντας συνολικά 13 λεπτά στα τρία τελευταία παιχνίδια. Η συνεισφορά του στο σκοράρισμα έχει κολλήσει στους 17 πόντους (σε όλη τη σεζόν), σταματώντας στους τρεις που πέτυχε απέναντι στην Γκραν Κανάρια.
Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, η απόφαση αποδέσμευσης του Ντάνιελ Χάκετ αποδείχτηκε μια μεγάλη σχεδιαστική αστοχία. Με αυτόν δίπλα στους Σπανούλη, Στρέλνιεκς και Γκος, η περιφερειακή γραμμή θα ήταν ευέλικτη και πολυσύνθετη.
Δεν είναι από αυτές τις επιλογές που θα κατηγορήσεις για έλλειψη διορατικότητας αυτούς που την έκαναν το καλοκαίρι του 2017. Περιείχε (τότε) ξεκάθαρα δόση ρίσκου και οι ιθύνοντες είχαν τζογάρει αρκετά με ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Για το καλοκαίρι του 2018 όμως, ο Δημήτρης Ιτούδης μπορεί να ισχυριστεί με τρανταχτά επιχειρήματα ότι ο Ολυμπιακός παρέβλεψε αυτό που βρισκόταν κάτω από τη μύτη του…