«Ένας νομάς του ποδοσφαίρου σε αναζήτηση των κατάλληλων συνθηκών για μόνιμη εγκατάσταση». Έτσι περιέγραφε τον Χοσέ Άνχελ Κρέσπο το γραφείο Τύπου του ΠΑΟΚ στην ανακοίνωση επέκτασης του συμβολαίου του έως το 2021. Αυτή η… νομαδική του τάση ήταν και ο λόγος που η είδηση της απόκτησης του το καλοκαίρι του 2016 πέρασε στην καλύτερη στα ψιλά και στη χειρότερη προκάλεσε προβληματισμό στους οπαδούς της ομάδας.
Αφού δεν στέριωσε σε πέντε διαφορετικά club εντός μιας πενταετίας, μετά τη φυγή του από τη Σεβίλλη (2010), γιατί να στεριώσει εδώ; Εύλογη η απορία, στην οποία έδινε επιπλέον αρνητική χροιά το γεγονός ότι η Άστον Βίλα αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο. Πλέον όμως μοιάζει με… κλοπή εκκλησίας το ότι ο Δικέφαλος δεν πλήρωσε ούτε μία στερλίνα στους «χωριάτες» για τον παίκτη που έχει ξεζουμίζει την έννοια της λέξης «ουσία».
Όσο αθόρυβα ήρθε στην Ελλάδα, άλλο τόσο αθόρυβα συλλέγει τις ταυτότητες των αντίπαλων επιθετικών. Από το ματς του περασμένου Απριλίου με την Ξάνθη δεν έχει δεχτεί κίτρινη κάρτα στο πρωτάθλημα. Η τελευταία (συνολικά) ήταν στον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ – φέτος είναι σε 35 παιχνίδια για πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη «καθαρός»!
Αλλά ας υποθέσουμε ότι αυτό δεν είναι κάτι τόσο special, έχοντας δει στην Ελλάδα και το αντίστοιχο παράδειγμα του Ρενέ Χένρικσεν. Ο Ισπανός δεν υποπίπτει καν σε φάουλ. Έχει λιγότερο από ένα ανά αγώνα κατά μέσο όρο – συγκεκριμένα 15 στα 19 φετινά ματς της Σούπερ Λιγκ.
Αλλά και μόνο που (καθόλου αυθαίρετα) τον βάλαμε στην ίδια πρόταση με τον παλαίμαχο Δανό, αρκεί μάλλον για να καταδείξει την ποιότητα και το μέγεθος της προσφοράς του.
Υπάρχουν αμυντικοί που έκαναν μεγάλη καριέρα με τη σκληράδα και τη… γυαλάδα του ματιού τους. Απέναντι στον Κρέσπο το τελευταίο πράγμα που θα τρομάξει τον αντίπαλο είναι το παρουσιαστικό του (άλλος ένας λόγος που η άφιξη του στον ΠΑΟΚ έγινε αποδεκτή με δυσπιστία).
Αλλά αυτό ακριβώς δεν συνέβαινε και με τον εμβληματικό ξανθομάλλη του Παναθηναϊκού; Η αντίληψη, οι τοποθετήσεις, το διάβασμα του παιχνιδιού, η «καθαρότητα» και η εγκυρότητα των επεμβάσεων του προκαλούν ευθείες συγκρίσεις με τον Χένρικσεν. Η σοβαρότητα, ο επαγγελματισμός και η αξιοπιστία του επίσης.
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε για μία ώρα ταμπουρωμένος στην περιοχή του απέναντι στην ΑΕΚ. Σε καταστάσεις τόσο έντονης και συνεχούς πίεσης, οι πιθανότητες για λάθος είναι σημαντικά αυξημένες. Ακόμα και τότε δεν ήρθε ποτέ.
Η χημεία του με τον Φερνάντο Βαρέλα είναι το κερασάκι στην τούρτα. Ο Νο. 1 λόγος που ο επίδοξος πρωταθλητής πέρασε ατσαλάκωτος και από το «ΟΑΚΑ», βάζοντας πια στο στόχαστρό του (έστω ανομολόγητα…) ένα μυθικό ρεκόρ.
Αν δεν ηττηθεί στο επερχόμενο ντέρμπι της Τούμπας από τον Ολυμπιακό, θα οδεύει ολοταχώς προς την πρώτη «αήττητη» κατάκτηση τίτλου ύστερα από 55 χρόνια και δεύτερη της ιστορίας.
Και βέβαια είναι η άμυνα του αυτή που επιτρέπει τη γέννηση τέτοιων… φαντασιώσεων. Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να μην έχει δεχτεί σε κανένα ματς πάνω από ένα γκολ, μετρώντας 11 clean sheets στο πρωτάθλημα.
Αν θέλαμε να βαφτίσουμε κάποιον MVP μετά την αποχώρηση του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς, προφανώς η δεξαμενή επιλογής θα ήταν η αμυντική γραμμή. Εκεί υποψήφιοι είναι όλοι, από τον Πασχαλάκη μέχρι τον Βεϊρίνια, αλλά την ψήφο μας θα τη δίναμε στον παίκτη που ήρθε έναντι πινακίου φακής και έχει κληθεί έως τώρα να μπαλώσει τρύπες σε όλες τις θέσεις της άμυνας, με ανάλογη επιτυχία.
Της πιο αθόρυβης δηλαδή και ουσιαστικής μεταγραφικής κίνησης του ΠΑΟΚ εδώ και πολλά χρόνια. Αυτού του… νομάδα του ποδοσφαίρου, που ύστερα από περιπλάνηση έξι χρόνων, διαπίστωσε πιθανότατα στη Θεσσαλονίκη ότι μεγαλύτερη αξία και από το ταξίδι έχει ο προορισμός…