Οι στοιχειώδεις κανόνες εξέλιξης καταστρατηγήθηκαν. Τα στάδια ανάπτυξης περιορίστηκαν στο ελάχιστο. Στα εξής δύο: Juventus Academy Athens – Αστέρας Τρίπολης και Αστέρας Τρίπολης – Μίλαν.
Σα να λέμε απ’ το Ωδείο κατευθείαν στη Σκάλα του Μιλάνου. Ή απ’ το παλκοσένικο ενός ερασιτεχνικού θίασου, στο Μπρόντγουεϊ χωρίς ενδιάμεσο σταθμό.
«Colpo Greco», τιτλοφόρησαν τα ιταλικά Μ.Μ.Ε., εκδηλώνοντας ωστόσο σαφώς μικρότερη έκπληξη απ’ ότι τα δικά μας. Για το ελληνικό ποδόσφαιρο η «απογείωση» του Νίκου Μιχελή είναι deal δίχως προηγούμενο. Για τη Μίλαν η φυσιολογική ροή των πραγμάτων.
Το scouting των μεγάλων ευρωπαϊκών club έχει περάσει τα τελευταία χρόνια σε άλλο επίπεδο. Ο σκληρός (μεταξύ τους) ανταγωνισμός έχει ρίξει το… προσδόκιμο ηλικίας για κάθε υποψήφιο «λαβράκι».
Η Μάντσεστερ Σίτι μπορεί να έχει τεράστιο μεταγραφικό μπάτζετ, αλλά έχει εισπράξει και 157 εκατ. ευρώ από 13 νεαρούς παίκτες, που όλοι μαζί είχαν αγωνιστεί 33 φορές στη βασική ενδεκάδα της. Που σημαίνει ότι οι αγορές της εκτός από την προφανή σκοπιμότητα εντάσσονται και στις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας.
Αυτό ακριβώς έκανε και η Μίλαν με την περίπτωση του Νίκου Μιχελή. Δεν πήρε ακριβώς έτοιμο παίκτη, θα πρέπει να τον δημιουργήσει για το ανώτερο επίπεδο. Να τον εκπαιδεύσει τακτικά, να τον σμιλέψει μυϊκά. Δεν αποκλείεται να μην της βγει, μια επένδυση εμπεριέχει σχεδόν πάντα ένα ποσοστό ρίσκου.
Η αναλογία κόστους / προσδοκόμενου όφελους έχει όμως εντάξει ήδη την κίνηση στην κατηγορία αυτού που ονομάζουμε VFM. Απηχώντας στα χαμόγελα των Πάολο Μαλντίνι και Λεονάρντο, κατά την παρουσίαση του 17χρονου Έλληνα.
Αν προσέξετε τη φωτογραφία, ο Μιχελής δεν… χαμογελάει. Η αμηχανία να ποζάρεις ανάμεσα σε δύο ιερά τέρατα ενός εκ των μεγαλύτερων συλλόγων του κόσμου είχε νικήσει προς στιγμήν τον ενθουσιασμό.
Επιπλέον ο Νεοσμυρνιώτης πιτσιρικάς – ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει απορριφθεί σε δοκιμαστικά και από τον Πανιώνιο και από τον Ατρόμητο (!) – ξέρει ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ναι, αλλά και ότι από εδώ και πέρα στηρίζεται αποκλειστικά στα δικά του πόδια. Το σαθρό σε πολλές περιπτώσεις κύκλωμα ανάδειξης Ελλήνων παικτών δεν θα τον απασχολήσει ποτέ ξανά.
Ήταν μια πίστα – η πιο δύσκολη μάλλον στην πορεία ενός γηγενή ποδοσφαιριστή – που δεν χρειάστηκε να περάσει. Σύλλογοι τύπου Μίλαν δεν φημίζονται για την αναξιοκρατία τους. Πόσο μάλλον όταν για να εντάξουν έναν πιτσιρικά στην Ακαδημία τους κάνουν την τρίχα τριχιά.
Ο Μιχελής δεν έπεσε ουρανοκατέβατος στο Μιλανέλο. Από τα τέλη του 2017 και για τους επόμενους τέσσερις μήνες, η Μίλαν έστειλε στην Ελλάδα τέσσερις διαφορετικούς σκάουτ για να τσεκάρουν τις ικανότητες και το potential του παίκτη.
Όταν όλοι έδωσαν το Ok., η διοίκηση των «ροσονέρι» πέρασε στο παρασύνθημα. Το deal με την αντίστοιχη του Αστέρα και την πλευρά του ποδοσφαιριστή έκλεισε ένα απόγευμα στο Hilton και τον Απρίλιο του 2018 ο Μιχελής επισκέφτηκε για πρώτη φορά το περίφημο προπονητικό κέντρο της Μίλαν. Το ότι η μετακίνηση «κόλλησε» για λίγους μήνες είχε να κάνει με την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των επτάκις πρωταθλητών Ευρώπης.
Παράλληλα με την αγωνιστική ανέλιξη του στον Αστέρα, ο Μιχελής κατόρθωνε να είναι συνεπής στο σχολείο (μαθητής του 17), ως γιος εκπαιδευτικών που δεν θεωρούσαν το ποδόσφαιρο μονόδρομο. Βέβαια, αντιλήφθηκαν κάποια στιγμή ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Το ταλέντο του μικρού έβγαζε μάτια.
Ο συνδυασμός αριστεροπόδαρος, ύψους (1,90μ.) και εξαιρετικής τεχνικής κατάρτισης ήταν αυτός που τον έκανε να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα στην U20 του Αστέρα. Αναζητώντας κι άλλες προοπτικές, οι γονείς του εξασφάλισαν υποτροφίες σε μερικά από τα κορυφαία αθλητικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, που προσφέρουν δυνατότητα ποδοσφαιρικής και ακαδημαϊκής εξέλιξης με στόχο τα ντραφτ και το MLS.
Ασφαλώς το ενδιαφέρον της Μίλαν «πάγωσε» τις υπόλοιπες σκέψεις. Οι σκάουτ των Ιταλών τον είδαν να αγωνίζεται κυρίως ως «6αρι», διακρίνοντας και δημιουργικές ικανότητες. Θεωρητικά στη δική τους Primavera τον προορίζουν αρχικά ως κεντρικό αμυντικό, αφού για το ύψος την ηλικία (του) και τη συγκεκριμένη θέση, η τεχνική του κρίνεται ως overqualified.
Ιδανικό συμπλήρωμα αυτής είναι ότι μπορεί εν δυνάμει να καλύψει όλες τις θέσεις της αριστερής πλευράς. Και ως γνωστόν, το «αριστεροπόδαρος» στην μπάλα είναι τίτλος διδακτορικού.
Η δουλειά στο τμήμα σκάουτινγκ και στο φυτώριο του Αστέρα Τρίπολης είναι εδώ και χρόνια υπερβατική για τα ελληνικά δεδομένα. Προηγήθηκαν τα παραδείγματα των Φορτούνη, Κουρμπέλη, Μπακασέτα, ακολουθεί αυτό του Τάσου Δουβίκα, τον οποίο εκπροσωπεί από την άνοιξη ο πολύς Πίνι Ζάχαβι. Σε περιθώρια εξέλιξης ωστόσο ο Μιχελής δεν μοιάζει συγκρίσιμο μέγεθος με κανέναν άλλον.
Λίγοι σε αυτό τον κόσμο έχουν το προνόμιο να φεύγουν στα 17 από τη χώρα τους κατόπιν τελικής εισήγησης του Πάολο Μαλντίνι…