Όταν ο Λέο Ζαμπά φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ το περασμένο καλοκαίρι, αποτέλεσε την ακριβότερη μεταγραφή της ιστορίας της ομάδας. Εφόσον τα πάντα κυλήσουν δίχως εκπλήξεις, δεν αποκλείεται το… μεθεπόμενο να φέρει στα ταμεία του δικεφάλου του βορρά όσα και η συμμετοχή της ομάδας στους ομίλους του Champions League.
Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, ας σημειώσουμε μια ημερομηνία. 2 Αυγούστου 1998. Είναι η μέρα που γεννήθηκε ο Λέο Ζαμπά. Πράγμα που με πολύ πρόχειρα μαθηματικά συνεπάγεται πως ο Βραζιλιάνος δεν έχει κλείσει καν τα 21. Παρά το νεαρό της ηλικίας του και το γεγονός ότι η προηγούμενη ομάδα του ήταν η… εξωτική Αχμάτ Γκρόζνι, στην οποία βρέθηκε αμέσως μετά την Κορίνθιανς, ενσωματώθηκε άμεσα, εγκλιματίστηκε σε χρόνο dt και δείχνει ότι είναι θέμα χρόνου το να απασχολήσει μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους.
Στο ντέρμπι της Τούμπας δεν αρκούσαν ούτε τα ντουμπλαρίσματα στο μαρκάρισμά του για να τον σταματήσουν πάνω στη γραμμή. Αποτέλεσε μια διαρκή πηγή κινδύνων, κάτι που συμβαίνει είτε παίζει δεξιά είτε αριστερά και η εμφάνισή του προστέθηκε σε άλλες μέσα στη χρονιά που «φωνάζουν» από μακριά το είδος της ποδοσφαιρική «πάστας» από την οποία είναι φτιαγμένος.
Ο Βραζιλιάνος έχει όλο το «πακέτο» που χρειάζεται για να πετύχει. Και τα απαραίτητα στοιχεία για το «success story» δεν εξαντλείται στην αδιαμφισβήτητη ποιότητά του και τις πέρα από κάθε αμφισβήτηση ικανότητές του. Ήδη στην παραπάνω παράγραφο έγινε αναφορά στην αξιοθαύμαστη (δεδομένων των συνθηκών) προσαρμοστικότητά του. Διότι ένα πράγμα είναι να μένεις με το στόμα ανοιχτό όταν βλέπεις έναν παίκτη να κάνει «παππάδες» σε βιντεάκια στο Youtube και άλλο το να τα επαναλαμβάνει άμεσα με το που θα πατήσει το πόδι του στο αεροδρόμιο. Ο πλανήτης είναι γεμάτος από πιτσιρικάδες (κυρίως) που με το που άλλαξαν περιβάλλον σταμάτησαν να αποδίδουν βάσει των δυνατοτήτων τους επειδή τους λείπει το φαΐ της μανούλας τους, η συμβουλή του πατέρα τους, το κορμί της φιλενάδας τους ή ο καφές στο… Πασαλιμάνι, για να θυμηθούμε και ελληνικές περιπτώσεις.
Αντί λοιπόν να κουβαλήσει… νοσταλγία για την πατρίδα στις αποσκευές του, ο Ζαμπά έφερε μπόλικη φιλοδοξία. Εκείνη η δήλωσή του περί ονείρου να αγωνιστεί σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Βραζιλίας, δημιούργησε κάποια μικρά μειδιάματα στον κόσμο. Μα να κληθεί στη «σελεσάο» παίκτης που παίζει στο ελληνικό πρωτάθλημα; Οκ, υπήρξε το προηγούμενο του Ζιλμπέρτο Σίλβα στον Παναθηναϊκό, αλλά εδώ μιλάμε για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις που δεν συγκρίνονται μεταξύ τους. Η πρώτη (σκάρτη) χρονιά του 20χρονου επιθετικού δείχνει ότι τουλάχιστον δικαιούται να ονειρεύεται.
Και παρά το γεγονός ότι ο Βραζιλιάνος έχει… μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, φρόντισε να μην αφήσει την ατομική αυτό-αξιολόγηση να θολώσει το μυαλό του, όταν δεν συνεριζόταν την ίδια άποψη ο Ρασβάν Λουτσέκου. Οι ανάγκες του ροτέισον, αλλά και η ταυτόχρονη παρουσία πολλών ποιοτικών μεσοεπιθετικών στην ομάδα, έφεραν κάμποσες φορές τον Ζαμπά στον πάγκο για να παίξει ο Μπίσεσβαρ, ο Λημνιός, ο Ουάρντα, ο Καρέλης, τώρα ο Ενρίκε και σε κάποια σχήματα ο Ελ Καντουρί. Εκείνες τις βραδιές κάποιος άλλος στη θέση του θα μπορούσε να μανουριάσει, ειδικά όταν η… ετικέτα πάνω του γράφει 5.000.000 ευρώ (όσα έδωσαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ για να τον αποκτήσουν). Όμως, αντί να αρχίσει τα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» στον προπονητή του, φρόντισε να δείξει ποιος είναι την επόμενη φορά που βρέθηκε εκείνος στο βασικός σχήμα και κάποιος συμπαίκτης του στις ρεζέρβες.
Το «πακέτο» του Λέο Ζαμπά είναι προορισμένο για μεγάλα πράγματα. Τεχνίτης, γρήγορος, ομαδικός (5 ασίστ μετρά στο πρωτάθλημα), εξελίξιμος, νεαρός, Βραζιλιάνος (φυσικά και έχει και αυτό τη σημασία του), ευπροσάρμοστος, εργατικός, φιλόδοξος, υπομονετικός. Τι του λείπει για να γίνει η πιο μεγάλη πηγή εσόδων για τον ΠΑΟΚ; Μα φυσικά η συμμετοχή της ομάδας στο Champions League (και ίσως λίγη καλύτερη επαφή με το γκολ).
Οι όροι με τους οποίους διαμορφώνονται οι τιμές στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο είναι λίγο-πολύ γνωστοί. Η παρουσία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση αρκεί από μόνη της για να προσθέσει μηδενικά στις απαιτήσεις και να εκτοξεύσει τις μετοχές ενός παίκτη στα ουράνια. Για να συμβεί αυτό, βέβαια, χρειάζεται να γίνουν μερικά βήματα ακόμα. Το πρώτο, δηλαδή η κατάκτηση του πρωταθλήματος, μοιάζει αυτή τη στιγμή το πιο βέβαιο. Αν ο δικέφαλος επιβιώσει από τα προκριματικά και βρεθεί στους ομίλους, θα είναι εκεί που πάντα ήθελε, αλλά και ταυτόχρονα στη δύσκολη θέση του να διαπραγματευτεί την μεταγραφή του Βραζιλιάνου σε κάποιον μεγάλο σύλλογο και με ποσό που ίσως θα ξεπερνά ακόμη και τα έσοδα της UEFA.