Όση αστερόσκονη, μαγεία ή όσα μαγικά ραβδάκια κι αν κουβαλά στις αποσκευές του ο Ζινεντίν Ζιντάν, θα χρειαστεί κάτι (τρόπος του λέγειν) παραπάνω για να πετύχει αυτή τη φορά στην «βασίλισσα».
Ένα καλό ερώτημα -που μάλλον δεν θα απαντηθεί ποτέ ικανοποιητικά- είναι τι ακριβώς οδήγησε τα βήματα και τις επιλογές του Ζινεντίν Ζιντάν τους τελευταίους μήνες. Εκείνους δηλαδή που μεσολάβησαν από την κατάκτηση του περυσινού Champions League με την Ρεάλ Μαδρίτης, την απόφασή του να αποχωρήσει από την ομάδα, το διάστημα που παρέμεινε ανενεργός (και περιζήτητος σε όλη την Ευρώπη) και -τελικά- την επιστροφή του στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.
Σίγουρα δεν είναι τα λεφτά. Τα 12,5 εκατ.€ με τα οποία θα αμείβεται κατ’ έτος είναι μεν πολλά, αλλά όχι τόσα που να μπορεί να πει κανείς ότι δεν θα τα έβρισκε κάπου αλλού ο Ζιζού, ειδικά από την στιγμή που ομάδες όπως η Γιουβέντους, η Τσέλσι ή η Μπάγερν Μονάχου (ακόμη και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα βγουν στην αγορά το καλοκαίρι για προπονητή. Κι έχοντας παράλληλα κατά νου ότι (για παράδειγμα) ο Τσόλο Σιμεόνε στη συμπολίτισσα Ατλέτικο παίρνει τα διπλάσια.
Ο Ζιντάν επέστρεψε στο μέρος που νιώθει ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσει τίποτα σε κανέναν. Εκεί που αντιμετωπίζεται (πλέον) ως ο «Μέσι των πάγκων», ένας προπονητής δηλαδή που μοιάζει «εγκλωβισμένος» στην βολική άνεση μιας ομάδας με την οποία έχει ταυτίσει το όνομά του. Ωστόσο το κοινό της «βασίλισσας» παραμένει από τα πιο δύστροπα κι απαιτητικά του πλανήτη. Κάτι που αντιλήφθηκε πολύ καλά και ο πρόεδρος των «μερένχες», Φλορεντίνο Πέρεθ, του οποίου οι οπαδοί της Ρεάλ έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν την απομάκρυνση, ξεχνώντας μέσα σε μια βραδιά πόση επιτυχία έχει γνωρίσει επί ημερών του ο σύλλογος.
Αυτά βεβαίως είναι πράγματα που ο Γάλλος τα γνωρίζει καλά. Έχοντας περάσει χιλιάδες μέρες στα αποδυτήρια και τα προπονητήρια ως παίκτης και τεχνικός, αποκλείεται να τρέφει αυταπάτες και να θεωρεί ότι τα όσα πέτυχε στις προηγούμενες θητείες του θα του εξασφαλίσουν οτιδήποτε άλλο πέρα του κλασικού «μήνα του μέλιτος» στην αρχή κάποιας σχέσης.
Σύντομα, πολύ σύντομα -και ειδικά μετά το καλοκαίρι- θα χρειαστεί να παρουσιάσει έργα για να μην έρθει και ο ίδιος αντιμέτωπος με την αδυσώπητη κριτική των μαδριλένων φιλάθλων. Αυτή τη φορά ο Ζιντάν δεν θα χρειαστεί να διαχειριστεί μια άσχημη κατάσταση, όπως συνέβη στο παρελθόν. Και σίγουρα αυτή η τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα έχει αντιληφθεί πως δεν απαιτείται μια… ανακαίνιση, αλλά γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή.
Είναι πολλά αυτά που έχουν αλλάξει στη Μαδρίτη. Δεν είναι μόνο το (αδύνατο να καλυφθεί) κενό του Ρονάλντο, αλλά πολλά παραπάνω. Μένοντας, όμως, για την ώρα στο θέμα του Πορτογάλου, είναι μάλλον λογικό να σκεφτεί κανείς πως ουσιαστικός αντικαταστάτης του Πορτογάλου δεν υπάρχει. Ούτε αυτή τη στιγμή στην ομάδα, ούτε σε κάποια άλλη ομάδα του κόσμου. Επομένως η απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή που θα βαφτιστεί «αντι-Ρονάλντο» είναι λανθασμένη και μόνο ως σκέψη.
Αυτό όμως είναι μόνο ένα από τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ο Ζιζού. Στην δισεπίλυτη εξίσωση οφείλουν να μπουν κι άλλοι παράγοντες που ανεβάζουν το επίπεδο δυσκολίας σε δυσθεώρητα ύψη. Υπάρχει ο ξενερωμένος, παροπλισμένος (και φευγάτος) Μαρσέλο, ο κατά ένα χρόνο και βάλε γερασμένος Μόντριτς, ο μονίμως διχαστικός για τους οπαδούς Μπενζεμά, ο ακριβοπληρωμένος παίκτης στιγμών (άντε αγώνων, αλλά σε καμία περίπτωση σταθερός) και επιρρεπής σε τραυματισμούς Μπέιλ. Κι αυτά είναι μόνο μερικά ενδεικτικά ονόματα, συνώνυμα προβλημάτων.
Η πιάτσα λέει πως ο Φλορεντίνο Πέρεθ έταξε ένα κάρο λεφτά για καλοκαιρινές μεταγραφές που θα αλλάξουν την εικόνα της «βασίλισσας» και θα προσθέσουν «όπλα» στη φαρέτρα του παλιού-νέου προπονητή. Η περίπτωση του Αζάρ έτσι κι αλλιώς βρισκόταν στην επιφάνεια πριν καν φανεί πόσο καταστροφική θα ήταν η φετινή σεζόν για τους Ισπανούς. Ο Βέλγος κυκλοφορεί όχι ελεύθερος αλλά με ταμπελάκι που γράφει την… τιμούλα του. 120 εκατομμύρια ακατέβατα θα ζητήσει η Τσέλσι για να τον αποδεσμεύσει ένα χρόνο νωρίτερα. Χρήματα που πάντως, μπορεί να βρει ο Πέρεθ.
Και μιας και οι άνθρωποι της Ρεάλ Μαδρίτης θα βρίσκονται ήδη στο Λονδίνο για ψώνια, είναι πολύ πιθανό να επισκεφτούν μια άλλη γειτονιά της αγγλικής πρωτεύουσας και να προσθέσουν στο καλάθι αγορών τους και τον Κρίστιαν Έρικσεν, για τον οποίο πάντως η Τότεναμ αποκλείεται να συμβιβαστεί με οτιδήποτε λιγότερο από 80-90 εκατομμύρια.
Θεωρητικά η τριάδα της ενίσχυσης στην μεσοεπιθετική γραμμή κλείνει με τον Κιλιάν Εμπαπέ. Αν –λέμε αν- η Παρί μπει σε συζητήσεις για το 20χρονο παιδί-θαύμα του ποδοσφαίρου, υπάρχει άνθρωπος που θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για αρχική… κουβεντούλα, ένα η τιμή εκκίνησης είναι κάτω από 150-200 εκατ. €; Μάλλον όχι, ειδικά αν σκεφτούμε ποιοι αποτελούν την διοίκηση των Παριζιάνων, ποια είναι η οικονομική επιφάνειά τους και ποιοι οι στόχοι τους.
Ακόμη κι έτσι, ακόμη και στην περίπτωση που φύγουν 400 εκατομμύρια για αυτούς τους τρεις παίκτες, ο Ζιντάν δεν θα έχει στη διάθεσή του όλα όσα του χρειάζονται για να πετύχει. Ενδεχομένως η ομάδα του να μοιάζει με μια πιο ενισχυμένη εκδοχή των «γκαλάκτικος», αλλά λύσεις σε θέσεις-κλειδιά, όπως εκείνη του αριστερού μπακ, ουσιαστικές λύσεις δεν θα έχουν βρεθεί. Επομένως η απόκτηση «πριμαντόνων» θα πρέπει να συνδυαστεί με έξυπνες αγορές. Με παίκτες των οποίων την αξία και την εξέλιξη δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε καλά οι υπόλοιποι, αλλά ένας προπονητής της κλάσης του Ζιζού θα πρέπει να ανακαλύψει.