Σε αυτή τη διαδικασία τεσταρίσματος της ανοχής που έχει μπει η φίλαθλη κοινότητα την τελευταία 25ετία, αλλά ακόμα περισσότερο τα τελευταία 4-5 χρόνια, υπήρχε κάτι που μπορούσαμε να «περηφανευόμαστε» ότι δεν το έχουμε δει.
Αυτό ήταν η κομπορρημοσύνη για μια δολοφονία. Τα πανό που οι φανατικοί στόκοι των κερκίδων πανηγυρίζουν για το ξύλο που έπαιξαν μεταξύ τους, τα είχαμε αποδεχτεί ως μέρος της αθλητικής μας κουλτούρας. Κάτι που επίσης δεν θα έπρεπε να συμβεί και δη από τη μεριά του εισαγγελέα.
Ανοίγω μια μικρή παρένθεση εδώ. Σε ποια άλλη χώρα θα είχαμε παραδοχή ποινικά κολάσιμης πράξης από οπαδούς και δεν θα γινόταν καμία σύλληψη ή δεν θα κινούνταν αυτεπάγγελτη διαδικασία από τον εισαγγελέα; Πιθανότατα σε καμία. Τουλάχιστον σε καμία απ΄αυτές που θα θέλαμε όλοι κάποτε να φτάσουμε. Αυτή όμως είναι μια άλλη κουβέντα. Παρεμφερής μεν, αλλά όχι στο επίκεντρο αυτή τη στιγμή.
Την Παρασκευή το βράδυ σηκώθηκαν στο ΣΕΦ δύο πανό όπου εξυμνείται η δολοφονία του Φιλόπουλου πίσω στο 2008. Ένας λογικός άνθρωπος ή ένας που έχει συνηθίσει σε νορμάλ αθλητική παιδεία, θα είχε ήδη ξεράσει τα σωθικά του στο άκουσμα αυτού ή θα θεωρούσε δεδομένο πως θα είχαν συλληφθεί άνθρωποι και θα είχε τιμωρηθεί η ομάδα που το επέτρεψε.
Στην Ελλάδα αυτό δεν θα συμβεί. Και δεν θα συμβεί γιατί η δικαστική εξουσία θεωρεί ήσσονος σημασίας τα εν λόγω ζητήματα. Προφανώς και ο αθλητισμός δεν πρέπει να είναι πρωτεύον ενδιαφέρον της. Μόνο που εδώ και καιρό το πράγμα έχει ξεφύγει πολύ από το πλαίσιο του αθλητισμού. Εξαπλώνεται στην κοινωνία.
Ας αφήσουμε όμως το τι κάνει η δικαστική εξουσία. Τα κενά της έχουν χιλιοειπωθεί. Ας εστιάσουμε λίγο στο τι κάνουν οι αθλητές. Αυτοί που σπεύδουν να διαμαρτυρηθούν κάθε φορά που τους αδικεί η διαιτησία ή να κατηγορήσουν τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, τι ακριβώς κάνουν;
Κύριε Πρίντεζη και κύριε Σπανούλη ήσασταν απόλυτα σύμφωνοι με την αποχώρηση της ομάδας στον ημιτελικό για τη διαιτησία. Εδώ δεν βρήκατε κανένα λόγο να αποχωρήσετε; Όταν οι οπαδοί σας ανέβαζαν πανό για να σαπίσουν τα κόκαλα του Διαμαντίδη δεν βρήκατε λόγω να διακόψετε το ματς και να ζητήσετε να κατέβει;
Αλλά μη μείνω μόνο στη μία πλευρά. Όταν η κερκίδα στο ΟΑΚΑ λέει τα μύρια όσα για τη γυναίκα του Σπανούλη ή για τις μανάδες άλλων αθλητών, δεν βρήκατε λόγο να σταματήσετε το ματς κύριε Διαμαντίδη και κύριε Καλάθη;
Αναφέρω συγκεκριμένα αυτά τα ονόματα και δεν βάζω άλλους στην εξίσωση που δεν έχουν το ίδιο ειδικό βάρος ή τους ξένους, γιατί αυτοί είναι περαστικοί και πολύ που τους ένοιαξε το καλό του αθλήματος στην Ελλάδα. Τα λεφτά τους θα τα πάρουν και κάποια στιγμή θα φύγουν.
Εγκαλώ τρόπον τινά τον Πρίντεζη, τον Σπανούλη, τον Καλάθη γιατί αυτούς δεν θα τους πείραζε ποτέ κανείς. Κι αν οι ηλίθιοι της κερκίδας τους έβριζαν, το υγιές κομμάτι θα τους κάλυπτε. Όχι όμως. Ο κύριος Πρίντεζης κι ο κάθε ένας του δικού του διαμετρήματος δεν θέλει να απευθύνεται σε αυτόν που πάει γήπεδο για να δει ένα ματς και να πανηγυρίσει μόνος, με φίλους ή με τον γιο του.
Απέδειξαν με τη στάση τους ότι απευθύνονται σε αυτόν που πάει για να βρίσει. Αυτούς δείχνουν με τη στάση τους ότι θέλουν στο γήπεδο. Και φυσικά δεν έχουν ίχνος συναδελφικότητας. Τους νοιάζει μόνο αυτός που φοράει τη φανέλα της ομάδας τους.
Όσο μεγάλοι αθλητές κι αν είναι, να με συγχωρούν, αλλά χύνουν την καρδάρα με το γάλα με αυτή τους τη στάση. Ας μας φέρουν κι άλλες 5 Ευρωλίγκες, ας πάρουν και το Μουντομπάσκετ. Εκεί που φαίνεται ο πραγματικά μεγάλος αθλητής, πήραν κάτω απ’ τη βάση. Και το ξανατονίζω. Μιλάω για τους συγκεκριμένους γιατί είναι οι μόνοι που έχουν τη δύναμη. Ας κάτσουν επομένως να τους αγκαλιάζουν στις νίκες οι χούλιγκαν που έχουν μπει τσάμπα στο γήπεδο και περιφέρονται εντός αγωνιστικού χώρου.
Τα ίδια που γράφω για το μπάσκετ ισχύουν και για το ποδόσφαιρο. Τι έκαναν ακριβώς οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού όταν μπήκαν μέσα στο 3ο λεπτό οι οπαδοί και πήγαν στον πάγκο του αντιπάλου; Καθόντουσαν να κοιτάνε και ζητούσαν να συνεχιστεί το ματς.
Αλλά κι ανάποδα. Θέλατε να φύγετε κύριε Φορτούνη από το ΟΑΚΑ; Στο δικό σας γήπεδο γιατί δεν θελήσατε ποτέ να φύγετε; Επειδή εκεί δεν κινδυνεύατε εσείς; Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον τρόπο καθαγιάζετε τις πράξεις των επικίνδυνα ηλίθιων της κερκίδας σας;
Υ.Γ. «Το γήπεδο δεν είναι εκκλησία ρε φλώρε» θα πει κάποια φωνή. Ναι, αν είναι έτσι τότε να βάλουμε όλους εσάς με αυτή την αντίληψη σε ένα γήπεδο, χωρίς αστυνομία και να σας αφήσουμε να παίξετε μεταξύ σας. Κι όποιος ζήσει στο τέλος. Αφού δεν θέλετε «εκκλησία», να σας δώσουμε μια αρένα μονομάχων να δείτε τη γλύκα.
Υ.Γ1. «Εμείς θέλουμε απλά να παίξουμε» λένε κάθε φορά οι αθλητές όταν γίνονται επεισόδια. Αν θέλετε να παίξετε, να έχετε φροντίσει πρώτα για τις συνθήκες που θα παίξετε. Ειδάλλως οι συνθήκες που δεν τολμήσατε να αλλάξετε, θα σας καταπιούν.