Με σίριαλ έμοιαζε η αποχώρηση του Μάρκους Μπεργκ από την Ελλάδα και σε σίριαλ πιθανότατα θα εξελιχθεί και ενδεχόμενη επιστροφή του, με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να τον «τσεκάρουν» εδώ και καιρό.
Τότε, πριν δύο χρόνια όταν έφευγε από τον Παναθηναϊκό για τα Εμιράτα, χύθηκε πολύ μελάνι σχετικά με την ρήτρα του, τα χρήματα που θα κατέβαλε η Αλ Αΐν, το κατά πόσο είχε δικαίωμα να διαπραγματευτεί μόνος του. Τώρα φαίνεται πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, με τον Σουηδό να βάζει «φωτιά» και να αλλάζει τα δεδομένα ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει οψιόν μονομερούς ανανέωσης από την πλευρά του συλλόγου του ούτε ρήτρα ύψους 2 εκατομμυρίων ευρώ για την αποδέσμευσή του. Με λίγα λόγια, από την 1η Ιουλίου ο Σουηδός μπορεί να φορά όποια φανέλα επιθυμεί ο ίδιος, την στιγμή που στην αγαπημένη του Ελλάδα υπάρχουν ήδη τρεις διαθέσιμοι και… ξαναμμένοι με την περίπτωσή του μνηστήρες.
Τόσο ο διαφαινόμενος πρωταθλητής ΠΑΟΚ, όσο και οι Ολυμπιακός και ΑΕΚ κατά καιρούς έβαλαν κάτω από το μικροσκόπιό τους τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού. Κι εδώ που τα λέμε, δεν απαιτήθηκε και ιδιαίτερος κόπος ή σκάουτινγκ. Οι αγωνιστικές αρετές του, οι ικανότητες και ο τρόπος παιχνιδιού του δεν αποτελούν κανένα μέγα μυστήριο. Τα τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και τα 75 γκολ σε 115 παιχνίδια της Σούπερ Λιγκ μιλούν από μόνα τους.
Αν θεωρήσουμε δεδομένη την παραμονή των Λουτσέσκου, Μαρτίνς και Χιμένεθ στους πάγκους των τριών μονομάχων για τον τίτλο φέτος, σκηνικό που συγκεντρώνει πάρα πολλές πιθανότητες να επαναληφθεί και του χρόνου, μπορούμε να προσεγγίσουμε και το θέμα της προσθήκης του Μπεργκ σε ένα από αυτά τα ρόστερ. Και να εξετάσουμε το πού θα ταίριαζε ή θα κόλλαγε καλύτερα ο Σουηδός ο οποίος στα 32 του δείχνει πως έχει ακόμη μερικές καλές σεζόν μπροστά του. Άλλωστε δεν είναι το είδος του επιθετικού που στήριξε πολλά στην καριέρα του σε χαρακτηριστικά που αλλοιώνονται έντονα στο πέρασμα του χρόνου. Ο Μπεργκ δεν ήταν ποτέ συνώνυμος της ταχύτητας ή της ευελιξίας. Ήταν η συνολική αντίληψή του για το παιχνίδι και η αίσθηση του γκολ που τον έκαναν αυτό που είναι. Κι κανένα από αυτά τα δύο δεν ξεθωριάζουν έτσι εύκολα.
Την περίοδο που αγωνίστηκε για λογαριασμό του Παναθηναϊκό, σκόραρε εναντίον του ΠΑΟΚ κατά… ριπάς, με αποκορύφωμα τον τελικό Κυπέλλου του 2014. Ωστόσο στον δικέφαλο του βορρά δεν κρατούν… κακίες στον Σουηδό, όπως μαρτυρά και το ενδιαφέρον τους να τον ντύσουν στα ασπρόμαυρα. Οι Θεσσαλονικείς πέρασαν με πολύ καλό βαθμό τις εξετάσεις μετά την αποχώρηση του Πρίγιοβιτς. Σταμάτησαν να εξαρτώνται αποκλειστικά από τα δικά του γκολ και να είναι μονοδιάστατοι στην επίθεση. Η μετά-«Πρίγιο» εποχή ανέδειξε την συνεισφορά του Ακπόμ, έστειλε στην συμπρωτεύουσα τον Σβιντέρφσκι (ενώ ακουγόταν έντονα το όνομα του Σουηδού), ενώ πάντα υπάρχει σε αναμονή και η υπόθεση του δανεικού στον Ατρόμητο, Κουλούρη.
Ο ΠΑΟΚ μοιάζει να μπορεί να προσφέρει στον Μπεργκ το πλέον ελκυστικό «πακέτο». Τα χρήματα που θα ζητήσει, την προοπτική του Champions League, μια έτοιμη και στρωμένη ομάδα. Ταυτόχρονα, η παρουσία τόσων ποιοτικών μεσοεπιθετικών σε συνδυασμό με τον τρόπο παιχνιδιού του, μάλλον εγγυάται μια μελλοντική πετυχημένη συνεργασία. Στην προκειμένη περίπτωση, το πραγματικό ερώτημα δεν είναι το κατά πόσο ταιριάζει ο Μπεργκ στην ομάδα, αυτό είναι δεδομένο, αλλά το αν ο δικέφαλος θελήσει να «επενδύσει» σε έναν σπουδαίο μεν, αλλά 32χρονο φορ, δε.
Στον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι πιο απλά. Σαφώς την σεζόν που ολοκληρώνεται οι ερυθρόλευκοι σημείωσαν πρόοδο, όμως όχι αρκετή για να επιστρέψουν στους τίτλους. Και το πραγματικά οξύμωρο είναι το ότι παρουσιάζουν πολύ καλή επιθετική συγκομιδή, την στιγμή που από την αρχή της χρονιάς όλοι μιλούσαν για την αδυναμία να μετατραπούν οι ευκαιρίες που δημιουργούσε σε τέρματα και κατά συνέπεια βαθμούς ή προκρίσεις.
Ο Χασάν έδειξε μετά τον τραυματισμό του ότι μπορεί να σταθεί ως φορ περιοχής, αλλά είναι δανεικός από την Μπράγκα. Ο Γκερέρο θα ήθελε να ήταν Μπεργκ, μα δεν θα γίνει ποτέ. Και ο Σολδάνο… Ο Σολδάνο, που αποκτήθηκε υποτίθεται για να «σκίσει» τα δίχτυα τον Ιανουάριο, παραμένει ένας… άγνωστος και επομένως ένα στοίχημα. Με τον Μπεργκ δεν υπάρχουν τέτοιου τύπου αμφιβολίες. Τον παίρνεις όπως είναι, του δίνεις την φανέλα με το 9 και περιμένεις να απολαύσεις τις συνεργασίες του με παίκτες σαν τον Φορτούνη ή τον Ποντένσε. Η δυνατότητα να αποτελεί σημείο αναφοράς στο «κουτί», αλλά ταυτόχρονα να βγαίνει εκτός περιοχής και να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, μοιάζει να ταιριάζει τέλεια στην φιλοσοφία του Μαρτίνς. Στην πραγματικότητα ο Μπεργκ συγκεντρώνει αγωνιστικά όλες τις αρετές των φορ του σημερινού ρόστερ, σε συσκευασία «3 σε 1».
Η ΑΕΚ, πάλι, παραμένει ολίγον τι μπλεγμένη. Κυρίως λόγω του τρόπου που έχει επιλέξει να κινείται τα τελευταία χρόνια στο μεταγραφικό παζάρι. Δανεικός και… επιστρεφόμενος ο Αραούχο. Δανεικός με πολύ υψηλή (απαγορευτική για την ακρίβεια) ρήτρα αγοράς ο Πόνσε. Και με έναν πατέρα-μάνατζερ που έχει αποδειχτεί πολύ σκληρό «καρύδι» αλλά και απρόβλεπτος στις διαπραγματεύσεις. Εάν στην Ένωση παρουσιαστεί η δυνατότητα να αποκτήσει αύριο -που λέει ο λόγος- έναν πραγματικό φορ ικανό να κάνει την διαφορά, χωρίς να μπλέξει σε αέναες συζητήσει και αυτό το καλοκαίρι, δεν θα πρέπει να πάει χαμένη.
Εφόσον αυτά που δηλώνει ο Μπεργκ περί του συμβολαίου του ισχύουν, τότε οι κιτρινόμαυροι οφείλουν να μην προσπεράσουν την περίπτωσή του, καθώς η απόκτησή του θα είναι μια κίνηση που μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς. Είναι βέβαιο πως αντίστοιχες σκέψεις κάνουν και στον Ολυμπιακό και ότι -έτσι όπως φαντάζουν σήμερα τα πράγματα- αυτές είναι οι δύο ελληνικές ομάδες που μοιάζουν πιο πιθανοί προορισμοί για τον Σουηδό.
Το κακό της υπόθεσης είναι πως μεταξύ τους μπορεί να παιχτεί (αν δεν παίζεται ήδη) ακόμη ένα είδος «πόκερ» τύπου «θεωρίας των παιγνίων». Ο ένας προσαρμόζει την τακτική του προσπαθώντας να αντιληφθεί ή να προβλέψει τις κινήσεις του άλλου. Κάτι που ενδεχομένως οδηγήσει σε οικονομικές υπερβολές και σε καταβολή υψηλότερου τιμήματος για έναν παίκτη που πάντως εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι αξίζει τα λεφτά του.