Όταν το πρώτο πράγμα με το οποίο σκέφτεσαι να χαρακτηρίσεις κάποιον είναι «καλό παιδί» συνήθως κάτι δεν πάει καλά.
Ρωτάει, ας πούμε, γονιός τον μαθηματικό πώς τα πάει ο γιος του στο σχολείο και για ν’ αποφύγει εκείνος να του πει πως είναι ρούκουνας του λέει «καλό παιδί».
Ρωτάει γκόμενα την κολλητή της πώς της φαίνεται το παλικάρι που έφερε για να της κάνει κονέ και για να τον απορρίψει ευγενικά απαντάει εκείνη «καλό παιδί».
Βάσει παρουσιαστικού λοιπόν, ο Τάσος Μπακασέτας όντως υπάγεται στη λεγόμενη κατηγορία «Ινιέστα»:
Ευγενική φυσιογνωμία, ηθικό στοιχείο, παλικάρι απ’ αυτά που θα ήθελες να προξενέψεις στην αδερφή σου.
Μόνο που στη δική του περίπτωση κανένας προπονητής και κανένας φίλος της ΑΕΚ δεν θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει το «καλό παιδί» για να μασκαρέψει μια αρνητική πραγματικότητα.
Γιατί πέρα από εξαιρετικός χαρακτήρας, υποδειγματικός επαγγελματίας και παράδειγμα των αποδυτηρίων, ο Μπακασέτας υπήρξε και πολύτιμος παίκτης για την ΑΕΚ.
Και -το κυριότερο- χωρίς ποτέ να διαφημίσει την αγάπη του γι’ αυτή!
Για να πάει στην ομάδα που υποστήριζε από μικρός, ο Μπακασέτας χρειάστηκε να απορρίψει μεγαλύτερες προσφορές από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ.
Να στυλώσει τα πόδια στον Πανιώνιο, όταν εκείνος θέλησε να τον δώσει στους Πειραιώτες.
Ποτέ όμως δεν το έκανε σημαία. Ποτέ δεν πούλησε οπαδιλίκι. Ποτέ δεν επικαλέστηκε τα κιτρινόμαυρα αισθήματά του για να αντιμετωπιστεί ευνοϊκότερα σε δύσκολες στιγμές.
Δεν τον θυμάσαι καν να πανηγυρίζει κάποιο γκολ φιλώντας το σήμα στη φανέλα ή τρέχοντας στους οργανωμένους.
Και πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι (όπου δεν χρειάζεται ν’ αναλυθεί η προσφορά του) ήταν αψεγάδιαστος στη συμπεριφορά του.
Υπήρξε από τους πιο αγαπητούς παίκτες και από τους πυλώνες του εξαιρετικού κλίματος των αποδυτηρίων στη χρονιά της κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Δεν κρύφτηκε ποτέ στα δύσκολα. Αντιθέτως, όποτε χρειάστηκε, ανέλαβε και ηγετικό ρόλο: Όπως μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Μάνταλου (τον οποίο αντικατέστησε εξαιρετικά ως το τέλος της σεζόν).
Δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ, ούτε αναζήτησε δικαιολογίες για το γεγονός ότι σπανίως έπαιζε στη θέση του.
Είτε ως επιθετικός, είτε ως επιτελικός, είτε ως εσωτερικός χαφ, εξτρέμ, ακόμα και ως αριστερός μπακ-χαφ (!), τα έδινε όλα για την ομάδα.
Και βέβαια την αντιμετώπισε με τεράστιο σεβασμό ακόμα και όταν προέκυψε το περιβόητο θέμα της περιθωριοποίησής του (μαζί με τους Σιμόες-Λαμπρόπουλο).
Όχι μόνο δεν αντέδρασε άσχημα, αλλά με δική του πρωτοβουλία συνομίλησε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη για να λυθεί το θέμα και να υπογράψει στη συνέχεια ανανέωση συμβολαίου.
Επιβεβαιώνοντας με τη συνολική του παρουσία ότι γίνεται η ΑΕΚ να βρει καλύτερο παίκτη από τον Τάσο Μπακασέτα, αλλά δύσκολα θα βρει καλύτερο παιδί…
