Τι έλειπε από τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ πέρσι; Ένας παίχτης που θα παίζει μαζί με τον Καλάθη και θα τον απελευθερώνει με το σουτ του. Όχι τόσο επειδή δεν θα σουτάρει ο Νικ, αλλά επειδή θα υπάρχει ένας επικίνδυνος παίχτης να κρατήσει άμυνα πάνω του.
Το πρόβλημα βέβαια θα υπάρχει σε άλλη μορφή, αφού θα αρκεί ένα under στον Νικ κι ένα παιχνίδι με το μυαλό του για να τον οδηγήσει σε εμφανίσεις τύπου Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Της παρούσης είναι ότι ο Παναθηναϊκός αν τελικά κλείσει η μεταγραφή του Στρέλνιεκς κάνει μια κίνηση αναβάθμισης φέρνοντας παίχτη με τα ίδια, ίσως και λιγότερα θετικά, μπασκετικά χαρακτηριστικά. Πώς γίνεται η αναβάθμιση; Γίνεται γιατί δυστυχώς ο Ματ Λοτζέσκι δε μπορεί να τιθασεύσει τον οργανισμό του πια και οι τραυματισμοί τον άφησαν έξω σε διάφορα παιχνίδια. Δεν είναι τόσο το ποσοτικό ζήτημα, αλλά το ότι έρχονταν τα προβλήματα σε στιγμές που θα μπορούσε να βρει τον ρυθμό του σουτέρ.
Αποτέλεσμα όταν επέστρεψε να χρειάστηκε αρκετά ματς για να βρει τον εαυτό του και να βοηθήσει με το σουτ. Από το τρίτο ματς με τη Ρεάλ κι έπειτα ήταν ο Ματ ο σουτέρ, ο Ματ με το χέρι-αλφάδι. Τι να το κάνεις όμως; Το αλφάδι του το χρειαζόταν η ομάδα στη regular season σε ματς που θα μπορούσαν να την βγάλουν από τη θέση της αντιμετώπισης της Ρεάλ.
Ο Γιάνις Στρέλνιεκς υστερεί έναντι του Ματ σε drive και στο play όπου ο Ματ ως ψηλότερο δυάρι έβαζε τον αντίπαλο στην πλάτη και τον έβγαζε ο Νικ τετ α τετ με το εύκολο lay up. Στο τρίποντο έχουν την ίδια ευχέρεια. Υπερέχει όμως σημαντικά στο κομμάτι της υγείας. Χωρίς να γνωρίζουμε σε τι κατάσταση θα είναι μετά τον τραυματισμό του, αλλά και πώς θα κουμπώσει με την ομάδα αν ανακοινωθεί, η παρουσία του στο πλάι του Νικ θα είναι ευεργετική.
Ακόμα κι αν δεν έχει το περσινό 45,9% στο τρίποντο, αλλά ένα 38% στη χειρότερη, δημιουργεί αυτό που είχε ο Νικ πρόπερσι και δεν είχε πέρσι. Την αίσθηση της ασφάλειας. Αν συνυπολογίσουμε κι ότι ο Στρέλνιεκς μπορεί να καλύψει χρόνο στον άσο, κάτι που έκανε στον Ολυμπιακό, ειδικά την πρώτη χρονιά, τότε δίνει κι ένα μαξιλαράκι ασφαλείας.
Αν υπάρξει ματς που δεν θα βγαίνει στο Νικ και ο κόουτς Πεδουλάκης δεν θα θέλει το στυλ παιχνιδιού του Ράις, θα μπορεί να δώσει για μερικά λεπτά τη μπαγκέτα στον Στρέλνιεκς. Προφανώς δεν έχει ούτε το 70% της ικανότητας του Νικ, αλλά είναι ένας ευφυής μπασκετμπολίστας και στον Ολυμπιακό έδειξε αρκετά κι αυτό το στοιχείο.
Όλες οι μεταγραφές φαίνονται στο γήπεδο και κρίνονται στον τρόπο που ενώνονται με το υπόλοιπο ρόστερ. Μπορεί για παράδειγμα ο Στρέλνιεκς να κάνει καλή χρονιά, αλλά η δική του καλή χρονιά να…σιωπήσει δύο άλλους παίχτες εξίσου σημαντικούς. Αυτό θα κριθεί στη διάρκεια της επόμενης σεζόν.
Δε μπορεί όμως να μην ειπωθεί τώρα ότι ο Παναθηναϊκός, αφού δεν μπορεί να φτιάξει τον Ματ που θα ήθελε, βρήκε έναν Ματ που έχει ανάγκη και στη θέση που τον χρειάζεται. Αν πει το Ναι, λύνει τα χέρια του προπονητή.
Υ.Γ. Δεν είναι κακό να θεωρείς καλό έναν παίχτη του αιώνιου αντιπάλου. Ούτε σημαίνει ότι θεωρείς τον αντίπαλο καλύτερο σου αν τον προσεγγίζεις. Θεωρείς απλά ότι είναι ένα καλό γρανάζι που μπορείς να το εκμεταλλευτείς ακόμα καλύτερα στο δικό σου περιβάλλον.