Η αμερικάνικη παροικία και ο killer Κουζμίνσκας: Ο νέος Ολυμπιακός μέσα από τα μάτια του Μπλατ
Βρείτε μας στο
Μπάλα

Η αμερικάνικη παροικία και ο killer Κουζμίνσκας: Ο νέος Ολυμπιακός μέσα από τα μάτια του Μπλατ

Αυτό που έχει συμβεί από το τέλος της σεζόν κι έπειτα δεν λέγεται ακριβώς... λευκή πετσέτα

Στο Final Four της Euroleague το 2014 η Μακάμπι Τελ Αβίβ ήταν ακόμα πιο… outsider απ ότι ο Ολυμπιακός δύο χρόνια πριν, τουλάχιστον σε στοιχηματικό επίπεδο.

Στον ημιτελικό είχε νικήσει την ΤΣΣΚΑ μολονότι είχε βρεθεί στο -15 στο 28’ και στον τελικό οι στοιχηματικές εταιρίες είχαν σχεδόν προεξοφλήσει την ήττα της απέναντι στη Ρεάλ (1,15 πλήρωνε ο άσος), που δύο ημέρες πριν είχε σαρώσει την Μπαρτσελόνα με 38 πόντους διαφορά.

Οι Μαδριλένοι προηγήθηκαν με +13 στη δεύτερη περίοδο, η Μακάμπι όμως επέστρεψε και έστειλε το ματς στην παράταση (73-73), όπου με ένα άνευ προηγουμένου επιθετικό ρεσιτάλ σκόραρε 25 πόντους και πήρε τελικά εύκολα το τρόπαιο στο έξτρα πεντάλεπτο (98-86).

Σήμα κατατεθέν εκείνης της ομάδας του Ντέιβιντ Μπλατ ήταν η αθλητικότητα, η ταχύτητα και ο επιθετικός πλουραλισμός. Το αμερικανικό στοιχείο στη Μακάμπι είναι παραδοσιακά έντονο, αλλά σε εκείνη τη version ήταν απόλυτα κυριαρχικό. Τη βασική πεντάδα πλαισίωναν οι Ταϊρίς Ράις,  Ρίχι Χίκμαν, Ντέβιν Σμιθ, Άλεξ Τάιους και ο πολιτογραφημένος Ισραηλινός Ντέιβιντ Μπλου, ενώ στο ρόστερ υπήρχαν ακόμα ο Σίλβεν Λάντεσμπεργκ και ο τραυματίας Σον Τζέιμς. Οι μοναδικοί μη Αμερικανοί που είχαν σκοράρει στον τελικό ήταν ο Οχαγιόν (4 π.) και ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης που έβαλε 9 πόντους.

Ο φετινός Ολυμπιακός δεν διαφέρει καθόλου σε προφίλ και στόχευση από την πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2014. Ουέιντ Μπάλντουιν, Μπράντον Πολ, Κέβιν Πάντερ, Ίθαν Χαπ και Όγκουστιν Ρούμπιν είναι οι Αμερικάνοι που έχουν ήδη υπογράψει και το τελευταίο που μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι μόνο λευκή πετσέτα δεν πέταξαν, όπως έσπευσαν να προβλέψουν πολλοί μετά την απόσυρση της ομάδας από τον ημιτελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό.

Αυτό που έκαναν ήταν να στηρίξουν εμφατικά τον Ντέιβιντ Μπλατ και να του δώσουν εν λευκώ τα κλειδιά στο σχεδιασμό της ομάδας, προκειμένου να χτίσει το νέο Ολυμπιακό με βάση τα «θέλω» και τη φιλοσοφία του. Οι Λε Ντέι, Τουπάν και Τίμα μπορεί να ήταν δικές του επιλογές, αλλά δεν μακροημέρευσαν στο λιμάνι, ο Ουίλιαμς-Γκος έφυγε για το NBA και οι Μάντζαρης, Μπόγρης, Αγραβάνης «θυσιάστηκαν» στο πλάνο μιας σαφώς πιο αθλητικής και επιθετικής ομάδας, που θα ασκεί έντονη πίεση στην μπάλα, θα τρέχει σε κάθε ευκαιρία και θα έχει από το 1 έως το 4 αξιόπιστο μακρινό σουτ.

Σε αυτή την ανάγκη εντάσσεται η απόκτηση του Κουζμίνσκας (46,9% πέρσι στο τρίποντο), την έλλειψη αθλητικότητας του οποίου αντισταθμίζει η ικανότητα στο σουτ και η ποιότητα του με πλάτη στο καλάθι, στοιχεία που του δίνουν την ευχέρεια να παίξει και στο «3» και στο «4».

Σφήνωσαν τα πόδια στο χειριστήριο: Το θαύμα της πτήσης BA5390 που ο πιλότος κρεμόταν 20' στο κενό (Pics)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Σφήνωσαν τα πόδια στο χειριστήριο: Το θαύμα της πτήσης BA5390 που ο πιλότος κρεμόταν 20′ στο κενό (Pics)

Για τον πρώην NBaer Μπάλντουϊν οι συστάσεις είναι εξαιρετικές, ο Πάντερ πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ με την ΑΕΚ και το επανέλαβε πέρσι με την Μπολόνια ως MVP του Final Four, o Ρούμπιτ είχε πέρσι 14,6 π. (με 67,2% στο δίποντο, 42,3% στο τρίποντο και 85,8% στις βολές) με την Μπάμπεργκ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο Χαπ έρχεται από μια σεζόν με 17,3 πόντους, 10,1 ριμπάουντ, 4,5 ασίστ (!), 1,1 κλεψίματα και 1,3 κοψίματα κατά μ.ό. στο Ουισκόνσιν, επιδόσεις που του έδωσαν μια θέση στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα των (320) Κολεγίων πρώτης κατηγορίας του NCAA.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε αμφιβόλου ποιότητας κάποιον από τους νεοφερμένους, αυτός είναι ο ασταθέταστος Μπράντον Πολ, που ναι μεν έκανε καλή σεζόν το 16/17 στο τουρκικό πρωτάθλημα με την Εφές (12,7 π.), αλλά δεν έπεισε με τις εμφανίσεις του στην Ευρωλίγκα (5,8 π.) και αποδεσμεύτηκε στο τέλος της. Στην περιφέρεια ωστόσο υπάρχει ο Βασίλης Σπανούλης, ενώ θα υπάρχει από φέτος και ο Αντώνης Κόνιαρης για να δίνει ανάσες και να διεκδικεί με τη δημιουργική ικανότητα του το χρόνο συμμετοχής που του αναλογεί.

Η παραμονή Μιλουτίνοφ ήταν ένα ηχηρό μήνυμα των ιδιοκτητών της ΚΑΕ, ο Γιώργος Πρίντεζης συμπληρώνει τη front-line, ενώ οι Παπανικολάου και Βεζένκοφ είναι οι άλλοι δύο εναπομείνατες από το περσινό ρόστερ. Πρόθεση είναι να γίνει ακόμα μία μεταγραφή και απ’ ότι φαίνεται θα αφορά ξανά την περιφέρεια, με τον Ελληνοκαναδό Μήτρου-Λονγκ να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του νέου Ολυμπιακού είναι οι πολλοί «διπλοθεσίτες», στοιχείο που αρέσει στον Μπλατ, καθώς διευκολύνει τον παράγοντα προσαρμογή στον εκάστοτε αντίπαλο και στις απαιτήσεις που προκύπτουν κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Μπάλντουϊν και Πολ είναι compo guard, ο Κουζμίνσκας μπορεί να ανταποκριθεί στο «3» και ο Ρούμπιτ να ανέβει σε κάποια σχήματα στο «5», ενώ ο Χαπ είναι τρομερός πασέρ για το ύψος του (και αν είχε σουτ θα ήταν ήδη στο NBA).

Δεδομένου ότι οι Μάντζαρης, Αγραβάνης, Τουπάν και Τίμα δεν βοήθησαν σχεδόν καθόλου πέρσι και σοβαρές απώλειες είναι μόνο αυτές των Στρέλνιεκς, Λε Ντέι και Ουίλιαμς-Γκος, μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να μην είναι ο φετινός Ολυμπιακός τουλάχιστον μία σκάλα πάνω από τον περσινό. Θα πρέπει βέβαια ο κόουτς Μπλατ να δώσει μάχη με το χρόνο, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για μια εντελώς νέα ομάδα. Έχοντας και το μειονέκτημα της αποκλειστικής συμμετοχής στην Ευρωλίγκα, αφού κατά τα φαινόμενα δεν θα υπάρχει δεύτερο παιχνίδι μέσα στην εβδομάδα.

Ωστόσο για μια ομάδα που έμοιαζε υπό διάλυση στο τέλος της σεζόν και που πολύ λίγοι θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα ήταν σε θέση να προσελκύει παίκτες με την ποιότητα του Μπάλντουιν και του Κουζμίνσκας, οι εξελίξεις είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές και το στοίχημα για ένα γεμάτο ΣΕΦ στους αγώνες της Ευρωλίγκας πολύ πιθανό να κερδηθεί από τα… αποδυτήρια.