Είναι ένα από τα πράγματα που συνέδεσαν τους δύο αιώνιους στο φετινό μεταγραφικό παζάρι. Η αναζήτηση ενός ψηλού rim protector που να μην είναι seven footer, αλλά αυτό το κλασσικό 2.05-2.07 με άλμα και χέρια με μεγάλο άνοιγμα.
Κι αυτό γιατί δυστυχώς δεν βρίσκονται κάθε μέρα Ταβάρες που να ξεπερνούν τα 2.20 και να έχουν την ικανότητα να τρέξουν το γήπεδο και να μην προκαλούν μεγάλη ανισορροπία στο αμυντικό κομμάτι. Αν υπήρχαν πολλοί, θα έπαιρνε κάθε ομάδα κι από έναν. Τέτοια cheat δεν τα βρίσκεις.
Τουλάχιστον όχι σκόπιμα. Μπορείς να βρεις όμως cheat βάσει ενός σχεδίου. Να βρεις έναν παίχτη που να δεις ότι ταιριάζει απόλυτα στο στυλ παιχνιδιού και μπορεί να το απογειώσει, μα και να απογειωθεί κι ο ίδιος. Κι αν τον πιστεύεις τόσο, τον κλείνεις με ένα διετές, ώστε το επόμενο καλοκαίρι που θα έχει ζήτηση, να είσαι σε θέση να εισπράξεις κι ένα ποσό απ΄αυτόν, όπως είχε ο Ολυμπιακός την ευκαιρία με τον Μιλουτίνοφ.
Οι δύο αιώνιοι έκαναν τέτοιες επιλογές. Ο μεν Παναθηναϊκός πήρε τον Ουάιλι και τον Μπέντιλ, ο Ολυμπιακός πήρε τον Χαπ και ελπίζει πως θα του ανταποκριθεί το ίδιο καλά με την Μπάμπεργκ εκεί και ο Ρούμπιτ. Κανείς απ΄αυτούς βέβαια δεν έχει δείξει στην καριέρα του αυτό που λέμε οι απλοί φίλαθλοι rim protector. Κανείς δε μπορεί με τα μέχρι τώρα δείγματα να αποτελέσει το σκιάχτρο.
Ιλιμάνι Ντιόπ
Ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως έκανε τόσο άσχημη χρονιά στην Ευρωλίγκα τη σεζόν που πέρασε. Σε πολλά ματς παρασύρθηκε από τον εκνευρισμό του μειωμένου χρόνου και την ανάγκη να δείξει ότι αξίζει παραπάνω και αυτό δημιούργησε έναν φαύλο κύκλο. Ο πολιτογραφημένος Ισπανός όμως είναι ένας παίχτης που μπορεί να λειτουργήσει στο ρόλο που έψαχναν οι δύο ομάδες και να ικανοποιούσε αρκετά και τον κόσμο.
Ακριβός κι απλησίαστος δεν είναι με τίποτα. Το ανώτερο που θα μπορούσε να φτάσει το κασέ του είναι τα 700.000 κι αυτό λόγω της ανόδου που παρατηρήθηκε αυτό το καλοκαίρι στα ποσά. Ειδάλλως η χρονιά που έκανε δεν δικαιολογεί πάνω από 500 χιλιάρικα.
Θεωρητικά λόγω ύψους δεν θα ταίριαζε σε καμία από τις δύο ομάδες επειδή έχουν ήδη Μίλου και Παπαγιάννη. Έχει όμως ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Επιθετικά είναι πιο πολύ Φραν Βάσκεζ, δηλαδή του αρέσει το σουτάκι των 5 μέτρων. Παιχνίδι με πλάτη δεν έχει, στο pick ‘n’ roll του Καλάθη για παράδειγμα μπορεί να ανταποκριθεί, αλλά κυρίως λόγω της ικανότητας του στο σουτ μέσης απόστασης θα δημιουργούσε εύκολα περάσματα στον Νικ.
Αμυντικά δεν είναι αυτό που λέμε τέρας. Με τίποτα Άλεξ Τάιους για παράδειγμα. Αλλά δεν τον λες και βούτυρο. Τοποθετεί καλά τα χέρια του, αλλά δεν τα πάει καλά στις πλάγιες κινήσεις. Σε συγκεκριμένες πεντάδες όμως θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ καλά αμυντικά. Για παράδειγμα στον Παναθηναϊκό με Καλάθη-Παπαπέτρου-Τζόνσον-Μπέντιλ θα ήταν θετικός αμυντικά.
Ισμαέλ Μπακό
Με την Άντβερπ στο Τσάμπιονς Λιγκ έδειξε καλά στοιχεία. Το potential του μοιάζει πολύ μεγαλύτερο από τους αριθμούς του. Μέσα σε ένα σύνολο και με την τριβή στην Ευρωλίγκα μπορεί να γίνει dominant σε τουλάχιστον τέσσερα στοιχεία του παιχνιδιού. Ριμπάουντ, pick ‘n’ roll, άμυνα με αλλαγές, σουτ μέσης απόστασης. Παρά το ότι σουτάρει πολύ παράξενα, δείχνει να το κατέχει. Κι από τρίποντη απόσταση επίσης. Ίσως γι΄αυτά τα στοιχεία να ταίριαζε περισσότερο στον Ολυμπιακό.
Στην άμυνα είναι ταμάμ για rim protector και γι΄αυτό η Βιλερμπάν έσπευσε να τον πάρει. Πάλι η τιμή του δε θα ήταν πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό, ενώ για τον έτερο αιώνιο, η μεταγραφική του πολιτική φέτος και τα οικονομικά προβλήματα έδειξαν πως ποτέ δε μπορείς να ξέρεις ποιο ποσό είναι εφικτό και ποιο όχι.
Χαβιέρ Χούστιθ
Ο Κουβανός σέντερ της Ζαραγόσα έδειξε μερικά εντυπωσιακά στοιχεία σε ματς απέναντι στις μεγάλες ομάδες της ACB, αλλά δεν έχει κάνει στα 26 του καμία χρονιά απ΄αυτές που θα έλεγε κανείς σούπερ. Είπαμε όμως. Ο καθένας θέλει τα κουμπιά του για να ξεκλειδώσει όλες του τις αρετές. Ο εν λόγω είναι από τους παίχτες που θα μπορούσε να τριπλασιάσει το κασέ του δίπλα στον Καλάθη.
Παρά το ότι είναι αρκετά βαρύ κορμί, τρέχει καλά το γήπεδο, πάει σε βοήθεια στην άμυνα και σίγουρα τα αντίπαλα γκαρντ θα πρέπει να αλλάξουν την καμπύλη του floater ή τη γωνία πάσας τους για να μην κάνουν το λάθος. Δεν μπορεί βέβαια να παίξει καλά στις αλλαγές αν βρεθεί απέναντι σε κοντό, όμως πάντα κάτι πρέπει να θυσιάζεις για να κερδίζεις αλλού.
Μειονέκτημα είναι και το σχεδόν 68% στις βολές, ένας τομέας που έχει κάψει Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Είναι όμως ιδιαίτερος ψηλός γιατί παίζει με το αριστερό βασικό χέρι και δεν βρίσκεις τέτοιους ψηλούς. Προκαλούν σύγχυση στο πως θα παίξει άμυνα το αντίπαλο σέντερ που έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει δεξιόχειρες. Φαίνεται λεπτομέρεια, αλλά στην τοποθέτηση του σώματος και στην επαγρύπνηση του πνεύματος παίζει μεγάλο ρόλο το εύκολο χέρι του αντιπάλου.
Τζόρνταν Σάκο
Μπασκετμπολίστας από την Κινσάσα; Γιατί όχι; Μήπως ο Λάσμε που στην πρώτη του θητεία βγήκε λαβράκι δεν ήταν από τη Γκαμπόν; Ο Σάκο βέβαια είναι μόλις 22 ετών κι όχι 31 που ήταν ο Λάσμε. Το στοιχείο εκείνο που μπορεί να αποτελέσει τη βάση μιας ωραίας εξέλιξης για τον σέντερ της Μανρέσα είναι πως μπορεί να τελειώσει το χουκ και με τα δύο χέρια. Το παιχνίδι με πλάτη βέβαια το καλύπτουν ο Παπαγιάννης με τον Βουγιούκα στον Παναθηναϊκό, ενώ στον Ολυμπιακό υπάρχει ο Μιλουτίνοφ. Μοιάζει πάντως ενδιαφέρον prospect, όχι όμως με την ίδια ένταση που το υποστηρίζουμε για τους τρεις πιο πάνω.