Ήδη κάποιοι, θαμπωμένοι από το ταλέντο του, κάνουν λόγο για τον «επόμενο Λούκα Ντόντσιτς». Όμως ο Ντένι Αντβίγια έχει όλο το «πακέτο» για να γίνει ο ίδιος το απόλυτο σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης στο ευρωπαϊκό μπάσκετ!
Πάνε κάμποσα χρόνια από τότε που η εθνική ομάδα του Ισραήλ είχε θέση στην ελίτ της Ευρώπης. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας ψάχνει μια επιτυχία που θα την επαναφέρει στα… ψηλά και ελπίζει ότι σύντομα οι «μεγάλοι» θα ακολουθήσουν τον δρόμο των «μικρών» προς την δόξα, καθοδηγούμενοι από τον Ντένι Αντβίγια, τον άνθρωπο που ήδη ορισμένοι συγκρίνουν με τον Λούκα Ντόντσιτς!
Στα 18 του ο παίκτης της Μακάμπι Τελ Αβίβ (δεσμεύεται με συμβόλαιο με την ομάδα του λαού μέχρι το 2023) «χτίζει» το μέλλον του, στηριζόμενος στο γνήσιο και ατόφιο μπασκετικό dna που τρέχει στις φλέβες του.
Με πατέρα μπασκετμπολίστα και καταγωγή από την μπασκετομάνα πρώην Γιουγκοσλαβία, ο πιτσιρικάς που μεγάλωσε υποστηρίζοντας την Παρτίζαν Βελιγραδίου και θα μπορούσε να επιλέξει την Σερβία ως αθλητική πατρίδα του, αποφάσισε να φορέσει την φανέλα του Ισραήλ, στηριζόμενος στην πρακτικότητα και όχι στο συναίσθημα. Μια στάση που τον ακολουθεί και στο παρκέ, εκεί που ο ύψους 2.05 all around player μπορεί (σχεδόν) με την ίδια ευκολία να οργανώσει το παιχνίδι, να πασάρει, να σουτάρει μετά από ντρίπλα, να επιδιώξει με drive την επαφή, να ποστάρει κοντύτερους αντιπάλους και να χρησιμοποιήσει τα μακριά χέρια και την αθλητικότητά του προκειμένου να μαρκάρει με σχετική συνέπεια στην άμυνα!
Εντυπωσιαστήκατε; Και πού να τον βλέπατε να παίζει… Οι άνθρωποι της Μακάμπι τον είδαν νωρίς, σε ένα τουρνουά Παίδων, και αποφάσισαν να επενδύσουν πάνω του, έχοντας πάντως κατά νου πως ενδέχεται το επόμενο καλοκαίρι αυτός ο θαυματουργός πιτσιρικάς να γίνει διαθέσιμος για draft στο NBA. Άλλωστε ούτε ο ίδιος ούτε ο ατζέντης του ούτε οι δικοί του άνθρωποι έκρυψαν ποτέ πως ο στόχος του είναι το μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Μέχρι να συμβεί αυτό το μάλλον αναπόφευκτο γεγονός, ο Αντβίγια θα είναι ένα ακόμη ακατέργαστο διαμάντι που είναι φέτος ευθύνη του Γιάννη Σφαιρόπουλου να λάμψει στο ανώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο. Θέλοντας προφανώς να χρησιμοποιήσει τη σεζόν που ξεκινά τώρα ως αφετηρία που θα τον βγάλει από τον κόσμο των «μικρών» εθνικών ομάδων και θα τον τοποθετήσει εκεί όπου θα κριθεί πραγματικά. Στο άκρως ανταγωνιστικό «ρινγκ» της Ευρωλίγκας.
Τα φυσικά και τεχνικά προσόντα του Αντβίγια δεν είναι το μεγαλύτερο όπλο του, όσο τρελό κι αν μοιάζει αυτό. Η δουλειά είναι η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά. Κάτι που φάνηκε στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ Κ-20, στο οποίο οδήγησε το Ισραήλ στον τίτλο. Στο ματς με την Λιθουανία για την προημιτελική φάση ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής με 16 πόντους, 10 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 4 κοψίματα και 3 κλεψίματα.
Κάποιος άλλος στη θέση του θα περίμενε να μιλήσει στους δημοσιογράφους για την καταπληκτική εμφάνισή του και μετά θα διασκέδαζε με τους φίλους και συμπαίκτες του για την επιτυχία του. Όχι ο Αντβίγια… Βλέποντας ότι το «μελανό» σημείο της στατιστικής του ήταν οι βολές (3/8), μετά το… ντουζάκι –και όταν τα πολλά φώτα έσβησαν- επέστρεψε στο παρκέ και… βάραγε όλη νύχτα από την «γραμμή της φιλανθρωπίας». Με αυτό τον τρόπο γινόταν ο ίδιος «τιμωρός» και παράλληλα προπονητής και αυστηρός κριτής του εαυτού του. Στο επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Γαλλία μέτρησε 12/14!
Deni Avdija shot 3/8 from the free throw line against Lithuania today. So of course he waited for everybody to leave the arena so he can work on his free throws at 11pm.#FIBAU20Europe pic.twitter.com/c3odHNGgZi
— Igor Curkovic (@IgorCurkovic) July 18, 2019
Την περασμένη σεζόν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον έριξε στα «βαθιά», δίνοντάς του συμμετοχή σε 8 ματς Ευρωλίγκας. Ο Αντβίγια μέτρησε συνολικά 52 αγωνιστικά λεπτά, έχοντας 5/10 τρίποντα και 3,9 πόντους κατά μ.ο. Αυτά τα παιχνίδια ήταν το «βάπτισμα του πυρός» για τον νεαρό που φέτος –πάντως- θα χρειαστεί να παλέψει πολύ στην ανανεωμένη και ισχυροποιημένη Μακάμπι Τελ Αβίβ, προκειμένου να αποδείξει πως είναι σε θέση να συνεχίσει αυτό που κάνει τα τελευταία χρόνια.
Δηλαδή να βελτιώνεται και να ανεβαίνει επίπεδο, χωρίς να γίνει ένα από τα τόσα ταλέντα αυτής της ηλικίας που χάνονται στον δρόμο. Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά πως συμβαίνει και στην Ελλάδα, με πιο δυσάρεστη περίπτωση από όλες εκείνη του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου…