Στα δύο φιλικά του Ηρακλείου η Εθνική έδειξε ένα πρόσωπο και σχηματισμούς που δεν μπορούμε να τους πάρουμε ως de facto. Κι αυτό γιατί με την παρουσία 17 παιχτών, ο κόουτς Σκουρτόπουλος έπρεπε να δώσει σε όλους την ευκαιρία να παίξουν.
Στο ματς με την Ουγγαρία για παράδειγμα, Καλάθης και Σλούκας έπαιξαν συνολικά 8-9 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο. Τώρα που ξεκινάει το Ακρόπολις, θα δούμε πολύ πιο compact καταστάσεις, χωρίς όμως και πάλι να φτάσουμε στο απόλυτο.
Χωρίς λοιπόν να γνωρίζουμε τις προθέσεις του προπονητή, αλλά εικάζοντας ότι θα συμβεί το πιο πιθανό, θεωρούμε πως η τριάδα Καλάθης-Σλούκας-Γιάννης θα είναι πολύ συχνά μαζί στο παρκέ και ειδικά στα τελευταία δεκάλεπτα και σαφώς στα ματς που θα αρχίσουν να κρίνουν πράγματα.
Σε αυτούς τους τρεις υπάρχει ένας παίχτης που έχει ανάγκη πολύ περισσότερο τη μπάλα στα χέρια του, ειδικά στο κατέβασμα. Αυτός είναι ο Σλούκας. Ο Καλάθης μπορεί να λειτουργήσει καλά ακόμα κι αν πάρει τη μπάλα στα τελευταία 4-5 δεύτερα για να βρει πάσα. Δε θα λειτουργήσει προφανώς καλά αν δει ότι πρέπει να σουτάρει. Ο Γιάννης είναι δεδομένο και λογικό ότι θα παίρνει τουλάχιστον το 70% των επιθέσεων της Εθνικής.
Αυτό σημαίνει πως στα τελευταία δευτερόλεπτα η μπάλα θα πηγαίνει προς εκείνον για τελείωμα η πάσα προς τα έξω, αν υποθέσουμε ότι έχει τη διάθεση να δώσει πάσες έξω κι όχι να πάει σε δύσκολα δίποντα με στόχο να πάρει κάποιο φάουλ και λιγότερο να σκοράρει.
Ο Σλούκας μας έχει δείξει ως τώρα πως για να πάρει σουτ θέλει να έχει σκάσει τη μπάλα πριν 4-5 δεύτερα. Το ίδιο και για να αναζητήσει την πάσα. Επειδή δεν έχει την ευχέρεια της πάσας του Καλάθη, αν στα τελευταία δεύτερα η άμυνα του αντιπάλου κλείσει, θα τον αναγκάσει είτε να τη δώσει ξανά σε Γιάννη ή Νικ είτε να κάνει την κλασική του κίνηση που πάει περιμετρικά με στόχο να την σπάσει προς τα έξω ή στον ψηλό.
Γι΄αυτό τον λόγο ο Σλούκας είναι αυτός με τις περισσότερες πιθανότητες να ευνουχιστεί από τον Γιάννη. Άλλωστε, το προπονητικό τιμ δεν πείθει ότι είναι απ΄αυτά που μπορούν να έχουν ένα δεύτερο πλάνο και να το επιβάλλουν. Παίζουν με το plan A κάθε παίχτη.
Είναι αναντίρρητο ότι σε μια πεντάδα με τους τρεις και με 24 δευτερόλεπτα για την επίθεση, αλλά ουσιαστικά 20 μέχρι να περάσουν το κέντρο, δεν περισσεύει επαρκής χρόνος και για τους τρεις. Οπότε είτε θα πρέπει ο Σλούκας ή ο Νικ να παίζουν μαζί σε σημείο που έχουν βρει και οι δύο ρυθμό μες στο ματς είτε ένας από τους δύο να αλλάζει τον άλλον. Για κάτι τέτοιες δοκιμές είναι σημαντικά τα φιλικά αλλά και τα ματς του ομίλου με τις αδύναμες ομάδες. Για να φανεί πως μπορούν να λειτουργήσουν ορισμένοι πειραματισμοί.
Γιατί μια πεντάδα με Σλούκα-Νικ-Παπαπέτρου-Πρίντεζη-Γιάννη είναι απίστευτα δυνατή. Αλλά αν αλλάξουν αυτοί, τι μένει να μπει; Οπότε εδώ υπάρχει μια συγκεκριμένη ισορροπία. Τουλάχιστον στο μυαλό μου και σαφώς χωρίς καμία διάθεση να το παίξω περισσότερο γνώστης από τους προπονητές. Μας έχει δοθεί η δυνατότητα να μοιραζόμαστε σκέψεις, τις καταγράφουμε και αυτό δε σημαίνει πως τοποθετούνται ως θέσφατα. Είναι απλώς πιθανότητες.
Απ΄αυτή την αντίδραση του Σλούκα και των προπονητών στον πιθανό του ευνουχισμό από την ταυτόχρονη παρουσία τους σε μια πεντάδα, θα κριθούν εν πολλοίς και οι προσδοκίες για την πορεία της Εθνικής.
Αν ο Σλούκας χαθεί, θα μειώσει και την ασφάλεια που νιώθει ο Καλάθης, αλλά και το αξιόπιστο τρίποντο για τις στιγμές που θα δεηθεί ο Αντετοκούνμπο να σπάσει τη μπάλα έξω αντί να πάει γιούργια ένας εναντίον τριών. Αν καταφέρει να αντεπεξέλθει ως καθαρό δυάρι όταν θα απαιτηθεί από τον τρόπο παιχνιδιού του Γιάννη, τότε η ομάδα θα έχει μεγαλύτερο ταβάνι.
Ο μόνος που μπορεί να ευνουχιστεί από τον Γιάννη εντελώς.