Ένα από τα σταθερά αφηγήματα πολλών δημοσιογράφων και φιλάθλων του Παναθηναϊκού πέρσι ήταν ότι πρόκειται για μια ομάδα με πιτσιρίκια που θαμπώνουν με το παιχνίδι τους και χαίρεται να τους βλέπει κι ο αντίπαλος.
Ας αντιπαρέλθουμε το γεγονός ότι τα πιτσιρίκια που λέμε ήταν πατημένα 20 ετών τουλάχιστον και κάποια με εμπειρία, μικρή έστω, στην Σούπερ Λίγκα, κι ας εστιάσουμε στο ότι όντως τα πιτσιρίκια ήταν οι μπροστάρηδες. Γιατί με εξαίρεση τον Ινσούα και τον Μακέντα, όλοι όσοι δεν λογίζονται ως πιτσιρίκια, ήταν κάκιστοι και χειρότεροι από τους μικρούς και άπειρους.
Κολοβέτσιος. Έσπευσε η διοίκηση να ανανεώσει έναν παίχτη που δεν έχει ιδέα τι να κάνει με τη μπάλα στα πόδια του. Κυρίως έναν αμυντικό που παίζει πολύ με τα χέρια και έχει μάθει να καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου, όχι να φτιάχνει το παιχνίδι της ομάδας του, όπως θέλει ο προπονητής από τους αμυντικούς.
Χρήστος Δώνης. Ασχολίαστο. Πάμε παρακάτω. Πάμε στον έναν, αυτόν που αποθεώνεται, που είναι αρχηγός και στους πρώτους μήνες του στην ομάδα είχε φανεί ότι μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό 8άρι.
Δημήτρης Κουρμπέλης. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι εξέλιξη θα είχε αν είχε φύγει για τον ΠΑΟΚ πέρσι τον Γενάρη ή είχε πάει στη Σαμπντόρια. Δε μπορούμε να ξέρουμε πως θα έπαιζε αν ήταν σε μια σοβαρή ομάδα. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι από την πρώτη μέρα του Δώνη στην ομάδα, δεν έχει κάνει ούτε ένα καλό παιχνίδι.
Είναι κακός στις μεταβιβάσεις του. Βγάζει μια καλή κάθετη μπαλιά στις δέκα προσπάθειες. Κάνει λάθη χωρίς λόγο στο κέντρο με πιο χαρακτηριστικά 3-4 λάθη που έκανε με τη Λαμία αμαρκάριστος. Τα δύο έβγαλαν σε αντεπίθεση της Λαμίας. Στο μόνο πράγμα που δεν είναι κακός, αλλά μέτριος είναι στο να κόβει. Ακόμα καλύτερος είναι στο να κόβει τα πόδια του αντιπάλου και να διαμαρτύρεται λέγοντας πως δεν έκανε τίποτα ή να δείχνει το αρχηγιλίκι του.
Δεν ξέρουμε αν του φταίει που παίζει δίδυμο στο κέντρο με τον κάκιστο Δώνη ή αυτό είναι το ταβάνι του. Το σίγουρο είναι πάντως ότι δεν έχει αποδείξει σε κανένα ματς ότι αξίζει το περιβραχιόνιο. Αποκορύφωμα η κόκκινη που πήρε στο ματς με τον ΟΦΗ. Μια κόκκινη που αν η ομάδα είχε εναλλακτική στον πάγκο, θα ήταν ευχής έργον, αφού θα έβλεπε ο οποιοσδήποτε στα ματς με Άρη και Ολυμπιακό που έρχονται ότι η ομάδα θα είχε πολύ καλύτερο κέντρο.
Τα παραπάνω συμπεράσματα και δεδομένα δεν ισχύουν μόνο για τον Παναθηναϊκό. Ισχύουν και για τις εμφανίσεις του με την Εθνική. Εκεί όπου έχει δίπλα του ανώτερους ποιοτικά συμπαίχτες. Άρα μάλλον η άγνοια που επικαλεστήκαμε πιο πάνω για το αν θα έπαιζε καλύτερα με καλύτερους συμπαίχτες, καταρρίπτεται.
Με αυτόν τον προπονητή δυστυχώς όμως, και σε αυτό το ρόστερ, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ο Κουρμπέλης είναι αναντικατάστατος. Κι ότι η ομάδα θα πληρώνει υπεραξίες.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι με αυτά τα λεφτά, αυτούς τους παίχτες μπορούμε. Μόνο που αυτό το επιχείρημα είναι πια πολύ σαθρό. Ο Παναθηναϊκός έχει σίγουρα πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από τη Λαμία και τον ΟΦΗ και από άλλες 6-7 ομάδες της Λίγκας. Παρόλα αυτά, από πέρσι τον Δεκέμβριο είναι ένα ποδοσφαιρικό έκτρωμα με μηδέν plan b.