Είναι από τους μεγαλύτερους εφιάλτες ενός πατέρα.
Από τις χειρότερες κατάρες που μπορεί να του δώσει κάποιος.
Γιατί να είναι το παιδί σου άτακτο, παλεύεται. Να γίνει κακός μαθητής, παλεύεται.
Να μπλέξει με κακές παρέες, να αλητέψει, να γίνει από τους τύπους που οι άλλοι γονείς λένε στα παιδιά τους «να μην κάνουν παρέα», κι αυτό διορθώνεται.
Να γίνει όμως ο γιος σου οπαδός των «απέναντι», αυτό είναι κάτι που δεν παλεύεται. Κάτι που είναι δύσκολο να το αποδεχθείς και να το διαχειριστείς.
Κι εντάξει να είσαι ο οποιοσδήποτε, ένας απλός φίλαθλος (έστω και φανατικός) μιας ομάδας.
Τι γίνεται όμως αν είσαι πασίγνωστος ποδοσφαιριστής, συνεδεμένος με την κορυφαία ομάδα της χώρας και το βλαστάρι σου… προκύψει οπαδός της αιώνιας αντιπάλου;
Τίποτα δεν γίνεται! Το αντιμετωπίζεις τόσο υπέροχα και τόσο ακομπλεξάριστα όσο ο Λεονάρντο Μπονούτσι…
Αν και εμβληματική φυσιογνωμία της Γιουβέντους, με δεκάδες συμμετοχές με τη φανέλα της και έξι μετάλλια πρωταθλητή στην τροπαιοθήκη του, ο 32χρονος στόπερ δεν κατάφερε να… μυήσει και τον πρωτότοκο στην αγάπη για τη «βέκια σινιόρα».
Και όχι μόνο αυτό, αλλά υπέστη το πλέον αναπάντεχο: Ο μικρός Λορέντζο αγάπησε την αιώνια αντίπαλο, Τορίνο!
«Η καρδιά του Λορέντσο είναι γκρανάτα. Αυτό έγινε επειδή στο σχολείο που πηγαίνει είναι όλοι με την Τορίνο και ο καλύτερος φίλος του Τζάκομο είναι οπαδός της γκρανάτα. Συνεπώς δέθηκε με αυτά τα χρώματα. Είναι αλήθεια πως όταν βάζει γκολ η Τορίνο κάνει το σήμα του ταύρου όπως κάνει ο Μπελότι», εξηγεί η μητέρα του, Μαρτίνα Μπονούτσι. Και συνεχίζει το ίδιο περιγραφικά:
«Επίσης κοιμάται έχοντας δίπλα στο κρεβάτι του ένα καπέλο του Μπελότι. Είναι όμως διπλωμάτης και ίσως έχει καταλάβει πως σε συγκεκριμένες περιστάσεις είναι καλύτερα να πηγαίνει με τα νερά του μπαμπά του. Γι’ αυτό στη φιέστα φόρεσε την φανέλα της Γιουβέντους με το όνομα του Πιάνιτς στην πλάτη».
Βέβαια η φανέλα κάλυψε το σώμα του εκείνο το απόγευμα, αλλά όχι και τα συναισθήματα του Λορέντζο. Διότι στη συγκεκριμένη φιέστα ο μόνος που δεν γιόρταζε ήταν ο ίδιος.
Και αντίθετα με τον μικρότερο αδερφό του, Ματέο (ο οποίος είναι Γιουβέντους από τα γεννοφάσκια του) έβαλε τα κλάματα για το γεγονός ότι φόρεσε τα χρώματα και συμμετείχε στα επινίκια της μισητής αντιπάλου!
Ο πατέρας του όμως -όχι μόνο δεν θύμωσε, αλλά φρόντισε να επανορθώσει που τον υπέβαλε σ’ αυτό το «μαρτύριο».
Κάλεσε σε δείπνο τον Αντρέα Μπελότι, ώστε ο Λορέντζο να βγάλει φωτογραφίες και να περάσει χρόνο με το ίνδαλμά του στην Τορίνο.
Μάλιστα, μετά από ένα παιχνίδι τη σεζόν που ο Μπονούτσι αγωνίστηκε στη Μίλαν, ο Μπελότι πήγε στην εξέδρα όπου καθόταν ο γιος του και αφού τον φίλησε, του χάρισε τη φανέλα του.
«Θαυμάζω πολύ τον Μπονούτσι. Όχι μόνο επειδή αποδέχεται ότι ο γιος του είναι οπαδός της Τορίνο, αλλά επίσης το δείχνει στα social media, παρόλο που είναι παίκτης της Γιουβέντους. Είναι κάτι που ξεπερνάει το ποδόσφαιρο», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο Μπελότι.
Αντί λοιπόν να προβληματίζεται και να το φέρει βαρέως, ο Μπονούτσι συμφιλιώθηκε με την ιδέα ότι μικρός λατρεύει την «γκρανάτα».
Όποτε δεν έχει αγωνιστικές υποχρεώσεις με τη Γιουβέντους, τον πηγαίνει σε όλα τα παιχνίδια!
Κατά την προσέλευσή του μάλιστα στο «Ολίμπικο» καταχειροκροτήθηκε μια φορά από τους οπαδούς της αιώνιας αντιπάλου για τον υποδειγματικό τρόπο που αντιμετωπίζει το θέμα.
Και δεν δίστασε ακόμα και στην ακαδημία της να γράψει τον γιό του για να παίξει ποδόσφαιρο με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας.
Αυτή τη φανέλα που μόνο απίθανο δεν μοιάζει να φορέσει κι ο ίδιος στη λήξη της καριέρας του. Διότι ο Λορέντζο του έχει ζητήσει επανειλημμένως να πάρει μεταγραφή στην Τορίνο.
Μπορεί λοιπόν να λατρεύει τη Γιουβέντους, αλλά μπροστά στον πόθο ενός μικρού παιδιού (και μάλιστα του δικού σουπαιδιού) είναι πάντα πιθανό περάσει σε δεύτερη μοίρα τι λέει μια «Γηραιά Κυρία»…
