5 μέρη καλύτερα να παιχτεί μπάλα από το «AEL FC ARENA»

Όπως θα μπορούσε να πει και κάποιος που έχει παίξει εκεί, «Λάρισα, το είδα και… λαχτάρησα»!

Είναι, λέει, χωράφι. Το χωράφι μπορούμε να το σπείρουμε έστω να φάμε κάνα ζαρζαβατικό.

Είναι, λέει, βοσκοτόπι. Ακόμα και πρόβατο θα φοβόταν να μπει μέσα μην πάθει καμιά ρήξη χιαστού.

Είναι, λέει, καρμανιόλα. Και στη μεγαλύτερη στροφάρα ακόμα (έλα Γιώργη) έχεις πιθανότητες να μπεις με ταχύτητα και να μην ντεραπάρεις.

Τι απ’ αυτά ισχύει στο «AEL FC ARENA» (τουλάχιστον μέχρι να υλοποιηθεί η απόφαση βελτίωσης του χλοοτάπητα); Τίποτα!

Το μόνο που ισχύει είναι οι προσευχές των παικτών μην αφήσουν κάνα γόνατο στο βούρκο.

Γιατί ναι, δεν είναι το πρώτο ελληνικό γήπεδο που βλέπουμε το τερέν να είναι χάλι αντί για χαλί.

Είναι σίγουρα όμως ένα γήπεδο που θα πλήρωναν οι ποδοσφαιριστές για να ΜΗΝ παίξουν. Ή θα δέχονταν να αγωνιστούν σε οποιονδήποτε άλλο χώρο αρκεί να το αποφύγουν.

Όπως, για παράδειγμα, στους εξής:

Στάβλος

Εντάξει, μπορεί να παρεμβάλλονταν κάποια ζα στη μέση (κανονικά, όχι διαιτητές), αλλά μικρό το κακό. Το τερέν θα ήταν σίγουρα καλύτερο. Τριγυρισμένο με δέματα σανού για τα «πρόβατα» που εξακολουθούν να πιστεύουν στην αξιοπιστία του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα επιβεβαίωνε ότι τρώνε κουτόχορτο οι θεατές που περιμένουν να δουν μπάλα. Και στρωμένο με αφράτες καβαλίνες, απαλή κοπριά και πλήθος κατσικοκούραδων, θα έμοιαζε χαλί μπροστά στο βοσκοτόπι της ΑΕΛ.

Γαρμπίλι

Τόσα και τόσα χρόνια εκεί παιζόταν μπάλα. Τόσες και τόσες γενιές μεγάλωσαν με ποδόσφαιρο σε ξερό. Ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί κι εδώ το «against modern football»! Γιατί όσα γόνατα κι αν έχουν ματώσει, όσα μπούτια κι αν έχουν τριφτεί σαν να τα πέρασε γυαλόχαρτο, όσο χώμα κι αν έχει (κυριολεκτικά) φαγωθεί από ποδοσφαιριστές κατά το πέρασμα των ετών, ποιος απ’ αυτούς θα επέλεγε τη σκοτώστρα του «AEL FC ARENA» από το τίμιο, πατροπαράδοτο γαρμπίλι;;;

Προαύλιο σχολείου

Πέρασε ο καιρός, μεγαλώσαμε, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ του ποδοσφαίρου λέει πως «οι παίκτες είναι σαν τα μικρά παιδιά». Ε, να η ευκαιρία να το επιβεβαιώσουν. Χωρίς τον κίνδυνο να εξαφανιστούν σε κάποια τρύπα του χωροχρόνου σαν αυτές του γηπέδου της ΑΕΛ, θα κυλούσαν καλύτερα το τόπι στο τσιμέντο. Και μόνη τους έγνοια θα ήταν (όχι να μην χτυπήσουν αλλά) να προλάβουν να τελειώσουν το ματς πριν χτυπήσει κουδούνι στο μεγάλο διάλειμμα.

Παγοδρόμιο

Δεν θα ‘ναι η πρώτη φορά που θα παιχτεί μπάλα στον πάγο. Δόξα τω Θεώ, στον προκάτοχο του τίτλου «χειρότερο τερέν στην Ελλάδα» (τους «Ζωσιμάδες» των Ιωαννίνων πριν αυτοί ανακαινιστούν) έχουμε απολαύσει πολλές ματσάρες… on the rocks. Εξάλλου τι να μελανιάσεις από τα κλωτσομπουνίδια στο «AEL FC ARENA», τι να μελανιάσεις από το κρύο. Και μόνο για την περιγραφή του αγώνα από Αλέξη Κωστάλα με ατάκες «τριπλό άξελ του Μπέρτου και… γκολ» θα άξιζε τον κόπο.

Πισίνα

Τι πάει να πει ότι αν έπαιζαν σε πισίνα θα ήταν πόλο και όχι ποδόσφαιρο; Αυτό που παίζεται τώρα δηλαδή στο γήπεδο της ΑΕΛ είναι ποδόσφαιρο; Εξάλλου οι βουτιές (με Ουάρντα στην ενδεκάδα) είναι δεδομένες και στη μια και στην άλλη περίπτωση. Ο κίνδυνος να βουλιάξεις (είτε στη λάσπη, είτε στον πάτο) υπάρχει εξίσου. Άσε που στις επισκέψεις της ΑΕΚ ίσως βλέπαμε κάποιο ποδοσφαιρικό θαύμα, με τον Τσιγκρίνσκι (όχι να περπατά αλλά) να κάνει τάκλιν πάνω στο νερό!