Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου ο Φάνης Τζανδάρης ενημερώθηκε από το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού ότι δεν υπολογίζεται ενόψει της νέας σεζόν.
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά παραμένει στο ρόστερ, αλλά παροπλισμένος, ενώ η ομάδα πελαγοδρομεί στο χώρο του κέντρου και ακόμη δεν έχουν πάρει λεπτό συμμετοχής εκείνοι που αποκτήθηκαν για να τον αντικαταστήσουν…
Πριν από περίπου 15 μέρες -και με αφορμή το κάκιστο ξεκίνημα των πράσινων στο πρωτάθλημα- έπεσε ξανά στο τραπέζι το όνομά του, όπως και των Μουνιέ, Οικονόμου, Αρμενάκα, οι οποίοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Των παικτών δηλαδή που κρίθηκε ότι δεν χωράνε (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) στο πλάνο της νέας περιόδου.
Πάνω-κάτω τις ίδιες μέρες οι πράσινοι έχαναν τον δανεικό από τον ΠΑΟΚ, Κάτσε, του οποίου δεν άντεχαν να «σηκώσουν» τις οικονομικές απαιτήσεις, ενώ έμεινε ελεύθερος με την… στάμπα του αιώνιου ταλέντου ο Πασχάλης Στάικος, για τον οποίο ακούγαμε επί σειρά ετών πολλά, αλλά αγωνιστικά είδαμε ελάχιστα, και τότε ήταν που πολλοί εξέφρασαν απορίες για το πώς θα καλυφθούν τα κενά που εμφάνιζε η ομάδα στις θέσεις «6» και «8», για να μιλάμε με ποδοσφαιρικούς όρους απλούς και κατανοητούς.
Το τριφύλλι προχώρησε στην απόκτηση των Φάουστο και Μπεκ, που για την ώρα παραμένουν απλά ονόματα και τίποτα παραπάνω. Ο πρώτος υπολογίζεται ότι ίσως μπει σε κανονικό ρυθμό και αρχίσει να υπολογίζεται στις αρχές τις επόμενης εβδομάδας, ενώ ο δεύτερος απασχολεί –για την ώρα- μόνο το ιατρικό δελτίο, επιβεβαιώνοντας την ευπάθειά τους στους τραυματισμούς, μία από τις αιτίες δηλαδή που έθεσαν τον Τζανδάρη εκτός ομάδας.
Βέβαιαο 26χρονος Έλληνας χαφ έχει σε σχέση με τους προαναφερθέντες δύο πλεονεκτήματα. Το γεγονός ότι είναι φυσικά Έλληνας και το ότι (σύμφωνα με το ρεπορτάζ) αμείβεται με μόλις 50.000 ευρώ τον χρόνο. Ένα ποσό που ακόμη και για αυτόν τον Παναθηναϊκό, απαγορευτικό δεν το λες.
Όταν υπέγραφε τριετές συμβόλαιο με την ομάδα (λήγει το καλοκαίρι του 2020) προπονητής ήταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ένας άνθρωπος με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στον Πανιώνιο, με αποτέλεσμα να γνωρίζει από πρώτο χέρι τι μπορεί να πάρει από εκείνον.
Την σεζόν 2017-18 ο Τζανδάρης μπορεί να μην… έβγαλε μάτια και να ταλαιπωρήθηκε για άλλη μια φορά στην καριέρα του από τραυματισμούς, αλλά η αλήθεια είναι πως βρήκε ρόλο όπως μαρτυρούν και οι 19 συμμετοχές του (1.406 αγωνιστικά λεπτά) σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Πέρυσι τα αντίστοιχα νούμερα έπεσαν ραγδαία, με 11 ματς και μόλις 651 λεπτά. Μια ξεκάθαρη… προειδοποίηση ότι δεν ταίριαζε στην φιλοσοφία του Γιώργου Δώνη.
Η οικονομική στενότητα στον Παναθηναϊκό είναι δεδομένο πως καθοδηγεί την μεταγραφική πολιτική της ΠΑΕ. Συχνά όμως αυτή η ανάγκη για συμμάζεμα έχει φέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Με το… πουλ να είναι εξαιρετικά μικρό λόγω των συνθηκών, οι πράσινοι έχουν μετατρέψει σε σίριαλ την απόκτηση παικτών που μετά από λίγο διάστημα αποδεικνύονται μετριότητες και δεν δικαιολογούν όχι μόνο τα συμβόλαιά τους, αλλά ούτε τα χαρτόσημα και τα παράβολα που πληρώθηκαν για αυτούς. Ονόματα δεν χρειάζεται να πούμε, όλοι καταλαβαίνουν και μπορούν να θυμηθούν κάμποσα τέτοια παραδείγματα ποδοσφαιριστών που πήραν ό,τι πήραν και δεν προσέφεραν το παραμικρό…
Ο Φάνης Τζανδάρης (και τα 50 χιλιάρικά του τον χρόνο) δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Η δική του αποτίμηση, με βάση πάντα τις απολαβές και το βιογραφικό του, δεν μπορεί να είναι αντίστοιχη του Μουνιέ (για παράδειγμα) των 400.000 ευρώ την σεζόν. Και ίσως, με δεδομένη την τωρινή κατάσταση, Δώνης και Νταμπίζας θα έπρεπε να δώσουν μια ευκαιρία στον Έλληνα χαφ, που παράλληλα θα είναι και μια ευκαιρία στους εαυτούς τους, αφού –κακά τα ψέματα- εκείνοι εκ του αποτελέσματος έχουν βρεθεί σε ακόμη πιο δύσκολη θέση από τον 26χρονο μέσο που απλά προπονείται παρέα με τους υπόλοιπους κομμένους, περιμένοντας να ολοκληρωθεί το συμβόλαιό του.