Έχουμε δει μεγάλους παίκτες κατά καιρούς στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Είτε τις χρυσές εποχές που η Α1 θεωρείτο η καλύτερη λίγκα της Ευρώπης, είτε τα τελευταία χρόνια που μειώθηκε δραματικά ο ανταγωνισμός, έχουμε θαυμάσει τεράστιες φυσιογνωμίες στα γήπεδά μας.
Ονόματα γνωστά στο NBA, υπερ-ταλαντούχους Αμερικανούς, εμβληματικές μορφές του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Υπήρξαν όμως και κάποιοι που εξαιτίας τους δεν στέναξαν μόνο τα καλάθια, αλλά και τα παρκέ.
Μπαμπάτσικα είδωλα που δεν χρειάζονταν την αθλητικότητα για να μεγαλουργήσουν.
Τύποι που ήξεραν 100 κιλά μπάσκετ και παρόλο που κουβαλούσαν (τουλάχιστον) άλλα τόσα στο κορμί τους, έκαναν χαβαλέ στους αντιπάλους τους.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
Σοφοκλής Σχορτσιανίτης
Θα μπορούσε να έχει κάνει πολύ μεγαλύτερη καριέρα. Θα μπορούσε να έχει γράψει ιστορία. Αν μπορούσε να κρατήσει λίγο το στόμα του κλειστό… Ξεκινώντας με το παρατσούκλι «Baby Shaq», φρόντισε να ξεπεράσει το πρότυπό του μόνο στα κιλά. Και παρά το τεράστιο ταλέντο του, δεν θα μνημονεύεται μονάχα για τα επιτεύγματά του στο γήπεδο, αλλά και για την παραλίγο πυρκαγιά όταν τηγάνιζε πατάτες στις έξι το πρωί, τον τρόμο του Κρίστισιτς όταν κινήθηκε εναντίον του στο ξυλίκι με τους Σέρβους και το περιβόητο σύνθημα με τον Σκλαβενίτη…
Φάνης Χριστοδούλου
Έτρωγε παραπάνω. Είχε περιττά κιλά. Ε και; Ήταν ο Φάνης και μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει! Με το ασύλληπτο ταλέντο του να καλύπτει την εμφανή αδυναμία του στο φαγητό, ένας από τους θρύλους του ελληνικού μπάσκετ δημιουργεί την απορία πού θα έφτανε αν ήταν και σωστός αθλητής. Διότι αν μπορούσε με το βαρύ κορμί του και το χάντικαπ στην ταχύτητα να κάνει πλάκα στους προσωπικούς του αντιπάλους και ευτυχισμένους τους προπονητές του, ποιος αρνείται ότι θα έφτανε μέχρι και ΝΒΑ αν δεν αγαπούσε τόσο τη μάσα;
Μίρκο Μιλίσεβιτς
Ο ορισμός της έκφρασης «τα φαινόμενα απατούν». Η απόλυτη παρηγοριά κάθε μπασκετμπολίστα με παραπανίσια κιλά ότι μπορεί -όχι μόνο να σταθεί σε υψηλό επίπεδο- αλλά να βάζει και στα καλάθια, άμα λάχει, τους αντιπάλους του! Με το γενναίο στρώμα τρίχας να ενισχύει την εικόνα σουβλατζή που τσιμπάει συνεχώς την ώρα της δουλειάς, ο παιχταράς Σέρβος τιμωρούσε σκληρά όποιον έκανε το λάθος να τον υποτιμήσει. Και με τη σεσημασμένη (όσο και φαρμακερή) ραβέρσα του ανάγκαζε συχνά τον σκεμπέ να… καλησπερίζει έξω από τη φανέλα.
Βίκτορ Αλεξάντερ
Ένας ακόμη μεγάλος παίκτης που το «μεγάλος» δεν αφορούσε μονάχα στην μπασκετική του αξία. Ογκώδης και φαρδύς, ο «Big Vic» δεν είχε πρόβλημα να πάει… καροτσάκι τους αντιπάλους του μέσα στη ρακέτα. Ωστόσο η μπασκετική του αντίληψη και το ταλέντο που διέθετε (πέρα από την κατανάλωση χάμπουργκερ) και στο σουτ τον έκαναν συχνά μη αντιμετωπίσιμο. Τόσο πολύ ώστε να λατρευτεί από τους οπαδούς της ΑΕΚ και να γίνει μια από τις μεγαλύτερες «καψούρες» του Γιάννη Ιωαννίδη.
Όλιβερ Μίλερ
Έμεινε ελάχιστα στην Ελλάδα. Αν μη τι άλλο όμως ήταν τύπος που… έκανε αισθητή την παρουσία του. Με δεδομένο ότι ένας κανονικός άνθρωπος χρειάζεται να ξεκουμπώσει το πρώτο κουμπί του τζιν μετά από δυο μέρες στην Κρήτη, φαντάζεται κανείς σε τι… πειρασμούς έμπαινε ο γιγάντιος Μίλερ όταν πήρε μεταγραφή στο Ηράκλειο. Και πόσο δικαιολογημένη ήταν η καχυποψία πώς τα εγκαύματα που υπέστη χορεύοντας πάνω (;) από φωτιές σε μπιτς πάρτι είχαν προέλθει από σφιχταγκαλιάσματα με ψησταριές.
