Οι λανθασμένες κινήσεις της μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχής στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα μπορούσαν να γεμίσουν ολόκληρους τόμους εγκυκλοπαίδειας, με την τελευταία εξ αυτών να… ετοιμάζεται να συμβεί!
Η αμέσως προηγούμενη αφορούσε την πώληση του Ρομέλου Λουκάκου στην Ίντερ, με τον Βέλγο να βγάζει μάτια στην Ιταλία και τους οπαδούς των «κόκκινων διαβόλων» να θέλουν να βγάλουν τα δικά τους σχεδόν κάθε φορά που παρακολουθούν την ομάδα τους και την απόπειρά της να παίξει κάτι σαν μπάλα και να βρει δίχτυα.
Η μη απόκτηση ενός αντικαταστάτη της προκοπής αποτυπώνεται στα φετινά στατιστικά της ομάδας που προκαλούν θλίψη. Σε 11 παιχνίδια πρωταθλήματος η Γιουνάιτεντ έχει σημειώσει τον… αστρονομικό αριθμό των 13 γκολ.
Σκοράρει δηλαδή μια φορά κάθε 76 λεπτά, ενώ μόνο μία στις τρεις τελικές (και δεν κάνει και τόσες πολλές ανά παιχνίδι) πηγαίνει προς το τέρμα.
Ο Μάρκους Ράσφορντ κάνει ό,τι περνά από το χέρι του (ή μάλλον τα πόδια του) για να αντεπεξέλθει στο ρόλο του φορ και αποτελεί με 5 γκολ τον πιο αξιόπιστο σκόρερ, τραβώντας μόνος του… κουπί, στην απέλπιδα προσπάθεια της Γιουνάιτεντ να αποφύγει τα… βράχια, στα οποία μέχρι τώρα δείχνει να πηγαίνει… καρφί, έχοντας ρεκόρ 3-4-4 και ευρισκόμενη ακριβώς στη μέση του πίνακα.
Αν τίποτα παραπάνω δεν σας έπεισε για την κάκιστη κατάσταση των πιο αδιάφορων «διαβόλων» των τελευταίων ετών, αναλογιστείτε μόνο πως με 13 βαθμούς απέχει σχεδόν το ίδιο από τη ζώνη του υποβιβασμού (8 έχει η Σαουθάμπτον) και τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη, από την οποία την χωρίζουν 4 πόντοι.
Κι ενώ οι συζητήσεις περί ενίσχυσης τον Ιανουάριο, μπας και σωθεί η χρονιά, δίνουν και παίρνουν, ξαφνικά… βόμβα Ζλάταν! Και μην βρεθεί κανείς να αναφωνήσει «ποιος Ζλάταν»; Ένας είναι ο Ζλάταν και μιλά κι αυτός για το άτομό του με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή σε τρίτο πρόσωπο!
Ο Ζλάταν λοιπόν αφού ανάρρωσε από τον τραυματισμό του, τον οποίο είχε υποστεί κατά την διάρκεια της περασμένης θητείας του στην Γιουνάιτεντ, πέρασε τον Ατλαντικό με το τουπέ που είχαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι όταν ανακάλυπταν πριν κάτι αιώνες τον Νέο Κόσμο. Και αντιμετώπισε τους ανθρώπους του MLS περίπου όπως οι πρόγονοί του τους ιθαγενείς. Άλλωστε στα μάτια του σχεδόν κάθε άλλη ανθρώπινη ύπαρξη κάπως έτσι μοιάζει.
Ο συνδυασμός του δικού του απύθμενου ταλέντου και του αντιστρόφως ανάλογου εγχώριου επιπέδου έφερε τον εκπληκτικό απολογισμό των 31 γκολ σε ισάριθμες αναμετρήσεις, ενώ για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνει κανείς, έριξε τα μούτρα του και έκανε την χάρη σε ορισμένους συμπαίκτες του μοιράζοντας και κάποιες ασίστ.
Ίσως για να μοιραστεί μαζί τους ένα μικρό μέρος του μεγαλείου του, καθώς εκείνοι περίπου υποχρεωτικά έσπευδαν να του αποδώσουν τα εύσημα και τιμές για το σπάνιο δώρο που τους έκανε πασάροντας την μπάλα.
Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, όταν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου επιβεβαίωσε το φιάσκο της Μάντσεστερ με την μη προσθήκη ενός φορ, ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο προσέγγισης στον Ζλάταν ενόψει Ιανουαρίου. Ο Νορβηγός που από μάγος έχει καταντήσει (αποδιοπομπαίος) τράγος, είχε πει το μάλλον προφανές.
«Αν τον άλλο μήνα έκλεινε τα 28 και όχι τα 38….», ψέλλισε. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσε να φανταστεί καν πόσο απαίσιοι θα ήταν οι μήνες που πέρασαν από τότε και μας έφεραν εδώ όπου αρκετοί βγαίνουν φόρα-παρτίδα και επιμένουν ότι ο Ζλάταν (άντε, για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα, ο Ιμπραΐμοβιτς) είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει την Γιουνάιτεντ.
Πρόταση που ουσιαστικά ισοδυναμεί με διαπίστωση πως ο σύλλογος στην πραγματικότητα έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ένα θαύμα, παρά από μεταγραφές. Και στα θαύματα μόνο οι Θεοί και οι απεσταλμένοι τους ειδικεύονται…
Θα μπορούσαν να διατυπωθούν άπειρες ενστάσεις (και μάλιστα στοιχειοθετημένες) για την αναγκαιότητα ή έστω την χρησιμότητα μιας τέτοιας κίνησης. Για το αν δηλαδή ο Ζλάταν είναι ικανός να μετατρέψει την χλιαρή Γιουνάιτεντ σε καυτή σαν την κόλαση ομάδα.
Ε, και; Κι αν δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον θα αποτελέσει μια ατραξιόν και τον μοναδικό λόγο για να δεις φετινό παιχνίδι της χωρίς να πέσεις στα ψυχοφάρμακα. Γιατί σε μια άλλη εποχή και σε μια άλλη Μάντσεστερ η απόκτηση του 38χρονου Ζλάταν μόνο ως αστείο θα μπορούσε να εκληφθεί…