Φαντάζεστε αυτήν την 5άδα της Εθνικής με Πιτίνο κόουτς;

Όχι ακριβώς και σενάριο επιστημονικής φαντασίας, έτσι δεν είναι;

Τσιμπιόμαστε. Έπειτα, τσιμπιόμαστε λίγο ακόμα- με ελεγχόμενο μίσος, σα να είδαμε μπροστά μας ευτυχισμένη την πρώην μας (ναι, εκείνη που μας χώρισε επειδή δεν ήμασταν αρκετά ώριμοι κι εμείς της απαντήσαμε κάνοντας καθρεφτάκι).

Οk, δεν ονειρευόμαστε: είναι αλήθεια. Ο Ρικ Πιτίνο στην Εθνική Ελλάδος. Ο Ρικ Πιτίνο στην Εθνική Ελλάδος. Ο Ρικ ο Πιτίνο(κατά το «Ο Μπάμπης ο Τεννές») στην Εθνική Ελλάδος– το λέμε ξανά και ξανά, μπας και φορέσουμε τον μανδύα της απτής πραγματικότητας σε μια εξόχως «παράλογη» πρόταση.

Η ΕΟΚ και ο Γιώργος Βασιλακόπουλος- ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει κάνει τεράστια λάθη τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά το ελληνικό μπάσκετ- έπιασαν από τον γιακά ακόμα και την τελευταία ικμάδα λογικής και την έριξαν στο καναβάτσο με την ευκολία που ξάπλωνε τους αντιπάλους του ο Μοχάμεντ Άλι: με το ελάχιστο δυνατό κόστος (το «δωρεάν» που είπε ο Πιτίνο δεν ισχύει, φυσικά) κατάφεραν να κλείσουν τον Αμερικανό Hall of Famer για το γαλανόλευκο πάγκο, σκορπώντας αίφνης χαμόγελα ανεξέλεγκτης αισιοδοξίας για την πολύπαθη Επίσημη Αγαπημένη.

Ο «άθλος» είναι ακόμα μεγαλύτερος αν αναλογιστεί κανείς πως δε μιλάμε για την κραταιά Εθνική προ 15ετίας την οποία άπαντες θα ήθελαν να προπονήσουν, μα για μια ομάδα που προέρχεται από 10ετή ξηρασία και τα ’χει κάνει μεγαλοπρεπώς μαντάρα σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.

Μάλιστα, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Τόκιο είναι εγχείρημα εξόχως δύσκολο, καθώς δεν έχουμε προκριθεί απευθείας και τα πράγματα στο Προολυμπιακό θα είναι κατά τι πιο φωτεινά από τη φράση «μαύρα κι άραχνα».

Κι όμως, ο Ρικ είναι εδώ. Ο Αμερικανός θρύλος αποφάσισε, μετά το εκπληκτικό εξάμηνο που πέρασε στον Παναθηναϊκό και τη χώρα μας, να γίνει ο ομοσπονδιακός μας τεχνικός και θα προσπαθήσει να μας επαναφέρει στο δρόμο των επιτυχιών.

Και μπορεί ακόμα να είναι εκνευριστικά νωρίς και ο άνθρωπος να μην έχει κάνει ούτε μισή σκέψη για το ποιους θα καλέσει και πώς θα στελεχωθεί το ρόστερ, όμως ένα από τ’ αγαπημένα σπορ του Menshouseείναι να προτρέχει.

Φαντάζεστε, λοιπόν, αυτή την πεντάδα με τον Πιτίνο στον πάγκο;

Playmaker: Νικ Καλάθης

Λίγες μέρες μετά το στραπάτσο στο Παγκόσμιο της Κίνας ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είχε δώσει μια συνέντευξη στην οποία μοιραζόταν τον προβληματισμό του για το αν πρέπει να σταματήσει από την Εθνική ή όχι, μιας και ήθελε να κάνει χώρο στα νέα παιδιά.

Πλέον, σκέψεις αποχώρησης δεν (θα) υπάρχουν: ο Νικ λατρεύει τον Ρικ και το αντίστροφο. Η σκηνή μετά το φινάλε του χθεσινού αγώνα στο ΟΑΚΑ με το Τριφύλλι να έχει κερδίσει μόλις τη Βαλένθια και τον Καλάθη να στρέφεται στην κερκίδα ψάχνοντας τον Αμερικανό και φωνάζοντάς του χαμογελαστός “Hey, coach!”, αρκεί για να καταλάβει ακόμα και ο πλέον αδαής τα συναισθήματα που τρέφει ο ένας για τον άλλον.

Ο Νικ, το έχουμε επισημάνει πολλάκις, είναι ο καλύτερος two-way (άμυνα + επίθεση μαζί) άσος της Ευρώπης, μπορεί να κάνει, φερ’ ειπείν, triple-double στην Ευρωλίγκα (χθες το έχασε για μία ασίστ), να κατευθύνει μαεστρικά μια ομάδα, να παίξει άμυνα από εκείνη που παίζουν τα ροτβάιλερ- σκυλίσια, δηλαδή- και, κερασάκι στην ήδη γευστική μπασκετική τούρτα, είναι σπουδαίος ηγέτης.

Επομένως, ο Καλάθης (πλην εξαιρετικού απροόπτου) θα είναι εκεί το καλοκαίρι.

Απόσυρ…τι;

Shooting guard: Τάιλερ Ντόρσεϊ

Το καλοκαίρι είχε γίνει τεράστιος ντόρος με την περίπτωσή του, καθώς είχε δημιουργηθεί η αίσθηση πως το παιδί απαίτησε σίγουρη θέση στη 12άδα προκειμένου να κατέβει να παίξει στο Μουντομπάσκετ.

Η αλήθεια είναι λίγο πιο σύνθετη (μην ξεχνάμε πως μιλούσαμε για έναν παίκτη που δεν είχε ομάδα σ’ εκείνο το χρονικό σημείο…), όμως αυτά ελάχιστη σημασία έχουν πια.

Τι μετράει; Πως ο Ντόρσεϊ προ ημερών δήλωσε εμφατικά πως θα είναι στο Προολυμπιακό και τώρα με τον Πιτίνο η κλήση του μοιάζει δεδομένη.

Ο Ελληνοαμερικανός προσαρμόζεται ήδη στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ (του στυλ παιχνιδιού, δηλαδή, που παίζεται σε όλες τις διοργανώσεις της FIBA) με την παρουσία του στην Μακάμπι του Σφαιρόπουλου. Μπορεί ο χρόνος συμμετοχής του να είναι ακόμα σχετικά περιορισμένος, όμως είναι ολοένα και καλύτερος αγώνα με τον αγώνα και, το κυριότερο, έχει κάτι στο οποίο του είχαμε αφιερώσει το «Μου λείπεις» του Μαζωνάκη στο Παγκόσμιο: το τρίποντο.

Ο Ντόρσεϊ σουτάρει με 57.1% πίσω από τα 6.75 στις πρώτες 7 αγωνιστικές της φετινής Ευρωλίγκας και μπορεί ν’ αποτελέσει τη λύση στο προαιώνιο πρόβλημα της Εθνικής.

Ειδικά όταν παίζει στο σύστημα του Πιτίνο και ειδικά όταν θα τρέχει το παρκέ στο πλάι του Καλάθη.

Α, ναι: και του Γιάννη…

Small forward: Ιωάννης Παπαπέτρου

Απείρως πιο έμπειρος από πέρυσι. Γνώστης του συστήματος του νέου μας ομοσπονδιακού τεχνικού, καθώς συνεργάστηκαν στον Παναθηναϊκό. Με συμπαθητικό σουτάκι από μέση και μακρινή απόσταση, χωρίς να κλέβει ιδιαίτερα στην άμυνα, πρόθυμος να θυσιαστεί για την ομάδα.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι δεδομένο πως θα επωφεληθεί σημαντικά από την παρουσία του Ρικ στον πάγκο, θα προσφέρει βοήθειες στα μετόπισθεν και 8-10 ποντάκια μπροστά, θα πάρει τα ριμπάουντ του, θα κυνηγήσει στην περιφέρεια και, το σημαντικότερο, δε θα γκρινιάζει ιδιαιτέρως αν θα του ανατεθεί η βρόμικη δουλειά.

Τη δεδομένη στιγμή, μετά την αγωνιστική πτώση του Παπανικολάου και τις αδυναμίες του Θανάση σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού, είναι μάλλον το καλύτερο τριάρι μας.

Είστε έτοιμοι να τον δείτε να παίζει σταθερά στο 8;

Power Forward: Γιάννης Αντετοκούνμπο

Ναι, ναι, εντάξει- το ξέρουμε: οι Μπακς θα προχωρήσουν πολύ βαθιά στα playoffs φέτος και δε θα υπάρχει χρόνος για ξεκούραση μέχρι το Προολυμπιακό. Ναι, ναι, ο MVP της Λίγκας θα ετοιμάζεται τότε για supermaxσυμβόλαιο 247 εκατομμυρίων και οι υπεύθυνοι της ομάδας δεν πρόκειται να τον αφήσουν. Ναι, ναι, αν έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα θα έχει παρελάσεις στο Μιλγουόκι κι άλλα διάφορα που θα «πέφτουν» πάνω στα ματς της Εθνικής.

Ναι… Ναι… Όχι: οι πιθανότητες προφανέστατα δεν είναι με το μέρος μας (για την ακρίβεια, το μόνο στο οποίο ποντάρουμε είναι η επιθυμία του ίδιου του Αντετοκούνμπο να κατέβει με τα γαλανόλευκα και να παίξει στους Ολυμπιακούς), όμως αν υπάρχει ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να ψήσει τόσο τον ίδιο όσο και ολόκληρο τον οργανισμό των Μπακς, τότε το μικρό του όνομα θα ήταν «Ρικ» και το επίθετο «Πιτίνο».

Σίγουρα η αποστολή είναι δύσκολη, όμως αν πιστεύετε πως ο Αμερικανός δε θα δώσει μάχη και πως δεν είναι ικανός να πείσει τον οποιονδήποτε πως έξω έχει ανυπόφορη λιακάδα την στιγμή που ο Νώε έχει βγει για βόλτα με την Κιβωτό του, τότε μάλλον δεν τον ξέρετε καλά.

Και αν ο Γιάννης πράγματι κατέβει, τότε κάτι μας λέει πως ο Ρικ μάλλον θα τον εκμεταλλευτεί ελαφρώς καλύτερα από το πώς (δεν) τον χρησιμοποιήσαμε στην Κίνα. Μόλις γίνει αυτό, τότε καλό θα ήταν κάποιος να κρύψει τα γυναικόπαιδα.

Απάνω τους, Greek Freak.

Center: Κώστας Κουφός

Η περίπτωσή του είναι ισόποσα για γέλια και για κλάματα, μιας και φέτος δεν κατέβηκε στο Παγκόσμιο καθώς… άλλαξε αριθμό τηλεφώνου, δεν τον έβρισκαν και στα mail γιατί δεν είχε καλό σήμα το ίντερνετ εκεί που σύχναζε ο 30χρονος ψηλός,  δεν έφτασε και το ταχυδρομικό περιστέρι που του είχαμε στείλει- καταλαβαίνετε.

Ο Κουφός, ωστόσο, με τον Πιτίνο θα κατέβει. Τελεία και παύλα (και σε μορφή σημείων στίξης προς αποφυγή παρεξηγήσεων: . & -).

Ο Ρικ αρέσκεται στο να παίζει με βαρύ πεντάρι (θυμηθείτε το πόσο πολύ χρησιμοποιούσε τον Παπαγιάννη πέρυσι στον ΠΑΟ) και ο Κουφός θα έρθει για να καλύψει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας: την άμυνα μέσα στη ρακέτα, εκεί που, για παράδειγμα, μας έκανε πλάκα το καλοκαίρι ο «υπέργηρος» Βαρεζάο.

Σίγουρα, ο Κώστας δε δικαίωσε ποτέ τις προσδοκίες και δεν έγινε ο παικταράς που φαινόταν ότι θα γίνει, ωστόσο είναι σαφέστατα ο καλύτερος σέντερ που έχουμε στη διάθεσή μας.

Γι’ αυτό, Κουφός.

Είναι τουλάχιστον βλακώδες να κωφεύει κανείς στην περίπτωσή του.

Με δεδομένο πως υπάρχουν παιδιά όπως ο Σλούκας, ο Παπαγιάννης, ο Θανάσης, ο Παπανικολάου, ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης κ.α. που σίγουρα θα πλαισιώσουν την ομάδα, το πάρα πολύ δύσκολο Προολυμπιακό παύει να είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο.

Η ψυχολογία είναι τουλάχιστον το 50% της δουλειάς και η έλευση Πιτίνο έχει κάνει τους αμετανόητους φαν της Επίσημης Αγαπημένης να τρίβουν και επισήμως τα χέρια τους.

Αν δεν μπορεί να μας στρώσει και ο Ρικ, τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Μόνο που…

Μόνο που υπάρχει.

Πάμε, μωρή Ελλαδάρα.