Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από τότε που ο Στέφανος Τσιτσιπάς μπήκε στο ranking της ATP -στο νούμερο 1278- και από τότε δεν γύρισε ποτέ να κοιτάξει πίσω του.
Η πορεία που διέγραψε μέχρι να φτάσει στον θρίαμβο της O2 Arena στο Λονδίνο για κάποιους μπορεί να έμοιαζε προδιαγεγραμμένη. Ένα παιδί με τόσο πολύ ταλέντο και… εργοστασιακές ρυθμίσεις τέτοιες που θα τον έφερναν στην κορυφή, ένα παιδί γεννημένο και προορισμένος για να φτάσει στο νούμερο 1…
Οι ειδικοί έχουν προβλέψει σωστά. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρά η επικράτησή του στους τελικούς των ATP Finals, μιας διοργάνωσης που από άποψη πρεστίζ έρχεται αμέσως μετά τα Grand Slam, που πλέον αποτελούν τον επόμενο στόχο του Στέφανου.
Στην ίδια θέση με αυτόν, τέτοιες μέρες πριν από ένα χρόνο, είχε βρεθεί το άλλο μεγάλο πρόσπεκτ του τένις, ο Αλεξάντερ Σβέρεφ, του οποίου η πορεία γνώρισε φέτος μια κάμψη, πριν ο Γερμανός επανέλθει στις καλές εμφανίσεις. Η δήλωσή του «ευτυχώς που εμφανίστηκε ο Τσιτσιπάς και θα με αφήσουν τώρα λίγο ήσυχο», είναι ο «οδηγός» για το τι αναμένεται να βρει απέναντί του από εδώ κι εμπρός το νούμερο 6 της παγκόσμιας κατάταξης.
Πλέον ο Τσιτσιπάς είναι ο κάτοχος ενός μεγάλου τίτλου. Κι έτσι θα αντιμετωπίζεται από όλους. Σαν ένα εν δυνάμει νούμερο 1, του οποίου οι νίκες θα περνούν απαρατήρητες, ενώ οι ήττες θα συνιστούν είδηση. Τα περίπου 2 χρόνια που έχει διαρκέσει το «ξεπέταγμα» του Στέφανου ήταν ο δικός του «μήνας του μέλιτος». Μια περίοδος κατά την οποία ο νεαρός τενίστας βρέθηκε για πρώτη φορά απέναντι σε αθλητές που κάποτε υπήρξαν ινδάλματά του και οι λόγοι για τους οποίους ξεκίνησε και ο ίδιος να παίζει, με όνειρο να μοιραστεί κάποτε τα κορτς με τις… αφίσες που είχε στο δωμάτιό του. Τώρα, αφίσα έγινε αυτός!
Το τένις, αλλά και ο αθλητισμός γενικότερα, είναι γεμάτος από ταλέντα που κατέληξαν στα «σκουπίδια». Από περιπτώσεις παιδιών που δεν μπόρεσαν ποτέ να κάνουν το επόμενο βήμα και δεν κατόρθωσαν να έχουν εκείνες τις επιτυχίες που θα συμβάδιζαν με τις προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει. Η περίπτωση του Τσιτσιπα δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα με αυτές, αφού το ταλέντο του (όσο τεράστιο κι αν είναι) δεν αποτελεί το κύριο προσόν του. Για την ακρίβεια, μπορεί να τον έφτασε ως εδώ, αλλά πλέον είναι το τρίτο στοιχείο της λίστας που θα τον οδηγήσει να κάνει τα επόμενα (λίγα αλλά πολύ πιο δύσκολα και μεγάλα) βήματα μέχρι το τέλος του δρόμου.
Τώρα πια τον πρώτο λόγο έχει η δουλειά. Η βελτίωση όσων του χάρισε η φύση και ο αγώνας κόντρα στην κακή εκδοχή του εαυτού του. Η σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν απολύτως χαρακτηριστική του τι θα ακολουθήσει. Ο Τσιτσιπάς είχε πάντα εξαιρετικά χτυπήματα με το forehand ή το… συλλεκτικό πια backhand με το ένα χέρι. Φέτος όμως η απόφασή του να θυσιάσει κάποια τουρνουά συμμετέχοντας και στα διπλά, είχε απίστευτα αποτελέσματα. Η παρουσία του πάνω στο φιλέ το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι έπραξε σωστά. Και ο ίδιος και εκείνοι που τον συμβούλεψαν να το κάνει. Μπορεί να έχασε κάποιες ημέρες ανάπαυσης ή την ευκαιρία να φτάσει πιο «βαθιά» σε ορισμένες διοργανώσεις, όμως το αντάλλαγμα που εισέπραξε είναι απείρως πιο σημαντικό. Κάτι που φάνηκε ήδη και θα φανεί ακόμη περισσότερο σε βάθος χρόνου και ιδιαίτερα τώρα που όλα τα φώτα είναι στραμμένα πάνω του.
Ευτυχώς για αυτόν, ακόμη κι αν ο ίδιος «τυφλωθεί», έχει γύρω του έναν «στρατό» ικανό να τον βοηθήσει να απαρνηθεί την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας, που είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει ένα παιδί σε τέτοια ηλικία. Ευτυχώς για αυτόν, υπάρχει ο πατέρας του… Ο Απόστολος Τσιτσιπάς (όπως και στην περίπτωση της Σάκκαρη με την μητέρα της και πρώην πρωταθλήτρια, Αγγελική Κανελλοπούλου) είναι ο βασικός λόγος που ο Στέφανος έφτασε ως εδώ.
Ειδικά στην Ελλάδα, οι επιτυχίες στο τένις δεν είναι αποτέλεσμα μιας οργανωμένης παραγωγικής διαδικασίας. Από μόνο του το σπορ είναι μια μοναχική υπόθεση και εάν κάποιος δεν γνωρίζει τα μυστικά του είναι αδύνατον, με μόνο εφόδιο το ταλέντο, να φτάσει ψηλά. Αναλογιστείτε μόνο τι συνεπάγεται να είσαι ο Τσιτσιπάς. Τι είδους προγραμματισμός και επιτελείο απαιτείται για να μπορέσεις να συμμετάσχεις στο άκρως απαιτητικό tour της ATP. Να αποφασίσεις για τα τουρνουά, τις προπονήσεις, τα ξενοδοχεία, τα βοηθητικά, το ιατρικό επιτελείο, την αποκατάστασή σου μετά από αγώνες και να είσαι διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι, έτοιμος να αγωνιστείς ξανά και ξανά, ανεξάρτητα από το τι έχει προηγηθεί.
Μπορεί πλέον ο Τσιτσιπάς να είναι ένα brand name, την συνεργασία με τον οποίο να επιθυμούν διακαώς όλοι, αλλά μέχρι πριν από ελάχιστα χρόνια ήταν απλά ο Στέφανος και ο πατέρας του ο Απόστολος που εμφανίζονταν στα futures και στα challengers. Οι δυο τους. Συνθέτοντας ένα δίδυμο που έπρεπε να παλέψει με άλλους (ενδεχομένως εξίσου ταλαντούχους) αθλητές με τους οποίους μοιραζόταν τα ίδια όνειρα και κοινές φιλοδοξίες.
Μιλώντας μετά την κατάκτηση του τίτλου στο Λονδίνο, ο Απόστολος Τσιτσιπάς προέτρεψε μπροστά στις κάμερες το παιδί του να είναι απλά ο εαυτός του και του ζήτησε να μην είναι τόσο… σοβαρός και μετρημένος. Αυτή ήταν και η καλύτερη απόδειξη της σωστής διαχείρισης που έχει προηγηθεί και παράλληλα εγγύηση για ό,τι ακολουθήσει. Ο Απόστολος Τσιτσιπάς είναι ο πρώτος που αναγνωρίζει το ταλέντο του παιδιού του, αλλά και ο πρώτος που καταλαβαίνει ότι ο Στέφανος παραμένει παιδί. Ταλαντούχο και… παρασημοφορημένο πια μεν, αλλά παιδί. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η σεζόν που θα ανοίξει σε λίγο καιρό θα είναι η χρονιά του μεγάλου στοιχήματος. Όντας στο νούμερο 6 της κατάταξης είναι πολύ πιο εύκολο να κατέβεις παρά να ανέβεις τα εναπομείναντα σκαλοπάτια, ειδικά όταν στα τρία από αυτά βρίσκονται ισάριθμοι θρύλοι του τένις που η μοίρα τους έφερε περίπου την ίδια εποχή. Ο Τσιτσιπάς βέβαια μπορεί πλέον να σταθεί απέναντί τους δίχως δέος, αλλά ως ένας ισότιμος αθλητής που μετά τον θρίαμβο του Λονδίνου, μπορεί πια να βάλει πλώρη για άλλες, ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Η Λένα Δανιηλίδου, που κάτι… σκαμπάζει από τένις, είχε να κάνει μια επισήμανση που έχει να κάνει με το μέλλον και μαρτυρά κι αυτή πως πια τον πρώτο λόγο για την εξέλιξη έχει ο ιδρώτας που θα χυθεί στις προπονήσεις.
Για να καταφέρει να είναι ανταγωνιστικός στα Grand Slam, εκεί δηλαδή που τα τουρνουά διαρκούν δύο εβδομάδες και ισχύουν οι κανόνες των best of five sets, οφείλει να δουλέψει πάνω στη φυσική κατάστασή του. Σβήνοντας έτσι ένα από τα ελάχιστα ψεγάδια που παραμένουν στο παιχνίδι αυτού του απίθανου ταλέντου που γεννήθηκε για την κορυφή, αλλά παράλληλα έχει την απόλυτη επίγνωση πως μόνο η συνεχής δουλειά μπορεί να τον φτάσει εκεί.