Όλα όσα λέγαμε και φωνάζαμε τόσο καιρό, έγιναν. Δεν έγιναν παράδοξα. Έγιναν γιατί ήταν εμφανή. Χρειαζόταν όμως ένας συγκεκριμένος άνθρωπος για να βγάλει από την αφάνεια. Αυτός είναι και θα είναι ο δρυίδης Ρικ Πιτίνο. Ακόμα κι αν δε μπει στα play off η ομάδα.
Τι τονίζαμε δύο μήνες τώρα; Όχι μόνο εδώ στο Menshouse, αλλά στα περισσότερα sites. Ο Τζίμερ Φριντέτ είχε πρόβλημα στην άμυνα πριν έρθει στον Παναθηναϊκό. Από τη στιγμή που επελέγη, σημαίνει πως υπήρχε κάποιο πλάνο ώστε αυτό να μην επισκιάζει την επιθετική του συνεισφορά. Μέχρι τώρα δεν το είχαμε δει σε κανένα ματς. Ούτε με εύκολους αντιπάλους.
Στα προηγούμενα ματς ο Τζίμερ σπανίως ξεπερνούσε τα 20 λεπτά συμμετοχής και ήταν σε όλα ανοιχτή πληγή στην άμυνα. Δεν ήταν όμως ο φταίχτης. Έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δε θα μπορούσαν να αλλάξουν τώρα στα 30 του. Έφταιγε απολύτως ο τρόπος που αμυνόταν η ομάδα, οι παίχτες με τους οποίους ήταν μέσα και σε ένα βαθύτερο επίπεδο το κίνητρο των παικτών με τον προηγούμενο προπονητή.
Με τον Ρικ Πιτίνο ήταν έκδηλο από χιλιόμετρα, από τις ΗΠΑ που ερχόταν, ότι αυτό θα πάψει να ισχύει. Και έπαψε. Σίγουρα κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και απ΄αυτό που είχε ως υλικό ο αντίπαλος, όμως δε γίνεται να είναι συγκυριακό. Είναι αποτέλεσμα επιλογών του κόουτς. Επιλογών λογικών που δεν γίνονταν ως τώρα.
Είχε γραφτεί σε ένα παλιότερο θέμα εδώ στο Menshouse ότι ο Φριντέτ δεν πρόκειται να γίνει αμυντικά συμπαγής στο 100%. Αλλά δεν είναι και ο παίκτης που θα τον χτυπούν τόσο εύκολα οι αντίπαλοι. Αν μπορούσε να πέσει στο 50% της ζημιάς στην άμυνα, όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Κι έτσι έγινε σήμερα. Ο Τζίμερ έπαιξε 28 λεπτά και έφαγε πολύ λιγότερους πόντους η ομάδα από δική του αβλεψία ή αδυναμία στην άμυνα.
Τα τρία ελεύθερα τρίποντα του Στάουσκας στο πρώτο ημίχρονο ήταν υπαιτιότητα του Τζόνσον. Τα τρίποντα που έβαλε ο Τζάνινγκ με αντίπαλο τον Τζίμερ ήταν, εκτός από 2 αν δεν απατώμαι, όλα με τον Φριντέτ να έχει απλωμένο χέρι και να μαρκάρει.
Τι άλλο είδαμε από τον Φριντέτ σήμερα χάρη στον Πιτίνο; Είδαμε να απλώνει διαρκώς τα χέρια του. Σε πολλές στιγμές ο κόουτς του φώναζε deflection και βλέπαμε τον Τζίμερ να απλώνει κατευθείαν τα χέρια του για να μην προσφέρει εύκολη πάσα. Κι όλο αυτό φυσικά δεν είναι λίγο. Φάνηκε το τεράστιο impact της καλής αμυντικής συμπεριφοράς του Φριντέτ μπροστά. Μέχρι σήμερα είχε μέτρια ποσοστά στα τρίποντα για τα δεδομένα του. Με τη Μπασκόνια είχε 4/5.
Δεν ήταν όμως μόνον ο Φριντέτ. Ήταν και ο Ράις. Απόλυτα απελευθερωμένος στις επιλογές του. Το είπε μετά το ματς στη Δώρα Παντέλη ο Πιτίνο. «Η επίθεση είναι των παιχτών, πρέπει να τους αφήνουμε να κάνουν τις επιλογές τους και να παίρνουν ό,τι τους δίνει ο αντίπαλος. Στην άμυνα είναι που πρέπει να περάσω τη φιλοσοφία μου ως προπονητής». Και τα δύο ίσχυσαν απόλυτα με τη Μπασκόνια.
Θετικό ήταν το δείγμα και για τον Τζόνσον, αλλά γι΄αυτόν ας μην προβούμε σε βιαστικό συμπέρασμα αλλαγής. Είχε κάποια θέματα συγκέντρωσης πάλι, αλλά ήταν θετικός. Το ζήτημα είναι να έχει διάρκεια. Αν μπορεί να παίζει 3 ματς όπως με τη Μπασκόνια και σε ένα να είναι αρνητικός, τότε κερδισμένη θα είναι η ομάδα.
Έργο προπονητή είναι και πως δεν έκαναν πάρτι τα αντίπαλα πεντάρια. Σίγουρα χάθηκαν αρκετά αμυντικά, ο Παπαγιάννης ήταν απογοητευτικός στις τοποθετήσεις του, αλλά γι΄αυτό ο κόουτς τον έβαλε σήμερα αρκετά παρά τα λάθη του. Για να τον τεστάρει και να του φωνάξει εμμέσως «δεν έχεις πολλές ευκαιρίες, γίνε κυρίαρχος, μπορείς καλύτερα απ΄αυτό». Αυτά του τα είπε και σε ένα time out.
Υ.Γ. Οι παίχτες γούσταραν να παίζουν σήμερα. Ακόμα και ο Μπέντιλ που δεν επιβραβεύτηκε με περισσότερο χρόνο μετά την εμφάνιση στο Μόναχο. Μπήκε κυρίως στα τελευταία 6 λεπτά. Αλλά το χάρηκε. Αυτό είναι το Pitino Effect.
Υ.Γ1. Υπόκλιση και σε όσους άπλωσαν το πανό στήριξης προς τον αλβανικό λαό. Αυτός είναι και πρέπει πάντα να είναι ο πολιτισμός του ΟΑΚΑ. Τίποτα λιγότερο.