Η σύντομη, ως τώρα, καριέρα του Σβέριν Ίνγκασον στον ΠΑΟΚ έχει προλάβει ήδη να περάσει από 40 κύματα. Ο Ισλανδός σέντερ μπακ, εκείνος που κάποια στιγμή βρέθηκε να θεωρείται ακόμη και τέταρτος στην αξιολόγηση των στόπερ, αποδεικνύει σε όλους από τι ακριβώς είναι φτιαγμένος.
Η γκρίνια και οι επιφυλάξεις για τον 26χρονο κεντρικό αμυντικό ξεκίνησαν νωρίς από τους…προπονητές της εξέδρας. Αποκτήθηκε την τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου του περασμένου χειμώνα, με τον δικέφαλο του βορρά να καταβάλει τέσσερα «ζεστά» εκατομμύρια ευρώ στην Ροστόφ, ενώ υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας 3,5 χρόνων, με τον ίδιο να αποζημιώνεται με κάτι λιγότερο από ένα «χαρτί» κατ’ έτος. 900 χιλιάρικα, που μέχρι να έρθει ο τραυματισμός του Βαρέλα, έμοιαζαν με… πεταμένα λεφτά.
Ο Ισλανδός, πριν τεθεί οριστικά νοκ άουτ ο συμπαίκτης του, είχε αγωνιστεί όλα κι όλα 53 αγωνιστικά λεπτά. Στο ματς που τραυματίστηκε ο Βαρέλα και τον αντικατέστησε. Τότε ήταν που στο μυαλό του Αμπέλ Φερέιρα επανήλθαν οι σκέψεις που -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- είχε κάνει όταν αναλάμβανε τον ΠΑΟΚ και προχωρούσε σε αξιολόγηση του ρόστερ.
Δίχως, είναι αλήθεια, να έχει πολύ καιρό στη διάθεσή του και υπό την πίεση του χρόνου, θεώρησε πως ο Ίνγκασον δεν είχε το απαραίτητο «όγκο» για να αποτελέσει μια εντελώς αξιόπιστη λύση, πίσω από το εξαιρετικό δίδυμο των Κρέσπο-Βαρέλα που έμοιαζε αμετακίνητο από το κέντρο της άμυνας.
Όταν προέκυψε ο τραυματισμός, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν πως ο νεαρός Μιχάι και όχι ο Ίνγκασον (τον οποίο έβλεπαν ως νέο… Χατσερίντι) θα έπρεπε να πάρει την ευκαιρία. Η ευτυχής συγκυρία για εκείνον, αλλά και τον ΠΑΟΚ, ήταν η διακοπή που προέκυψε για τις ανάγκες των εθνικών ομάδων.
Ο Ισλανδός ζήτησε να μείνει στη Θεσσαλονίκη ώστε να κάνει καλύτερη προετοιμασία, ο ομοσπονδιακός τεχνικός αρνήθηκε, αλλά ουσιαστικά αυτή η στάση του Ίνγκασον ήταν απολύτως ενδεικτική της πρόθεσής του, γεγονός που εκτιμήθηκε από τον προπονητή του, ο οποίος αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία, δουλεύοντας πάνω του και με στόχο να τον «δέσει» όσο το δυνατόν καλύτερα με τον Κρέσπο.
Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς φάνηκε (και) στο χθεσινό ντέρμπι του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και ιδιαίτερα στο β’ ημίχρονο, όταν ο Ολυμπιακός είχε πολύ καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και έφτανε με σχετική ευκολία στα καρέ του Ζίφκοβιτς. Και πέρα από την δεδομένη κλάση του τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ, είναι σχεδόν βέβαιο πως μόνος του ο Σέρβος δεν θα μπορούσε να σταματήσει τους ερυθρόλευκους, εάν μπροστά του δεν είχε έναν στόπερ σαν αυτόν, που σταμάτησε με αυτοθυσία αλλά και μυαλό, ό,τι και όσα περνούσαν από τα πόδια του.
Στο διάστημα της ενεργοποίησής του ο Ίνγκασον δείχνει ότι τελικά δεν είχαν καθόλου άδικο οι συνεργάτες του Λουτσέσκου και ο ίδιος ο Ρουμάνος προπονητής όταν εισηγούνταν την απόκτησή του έναντι ενός τόσο σοβαρού ποσού. Τότε, εκτός όλων των άλλων, είχαν να αντιμετωπίσουν κι εκείνους που επέμεναν ότι μια ευκαιρία θα έπρεπε να δοθεί και στον Χατζηισαΐα, αντιδρώντας στον «αφελληνισμό», όπως έλεγαν, της ομάδας.
Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο –και με κάθε σεβασμό στον νεαρό Έλληνα κεντρικό αμυντικό- θα συνιστούσε ποδοσφαιρικό «έγκλημα». Καλός στο «μαν του μαν» και ικανός να δώσει λύσεις στο ψηλό παιχνίδι, ο «Χάτζη» αλλά και πολλοί άλλοι στόπερ αντίστοιχης σωματοδομής, αλλά στερείται της τεχνικής που είναι απαραίτητη σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Αντίθετα, ο Ίνγκασον (τώρα που έχουμε ικανό και επαρκές δείγμα γραφής) μοιάζει ικανός να σταθεί στο πλευρό οποιουδήποτε, καθώς διαθέτει φυσικά και τεχνικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν απαραίτητο στο πλευρό τόσο του «εγκεφαλικού» Κρέσπο, όσο και του πιο δυναμικού Βαρέλα.
Πλέον, μέσα σε αυτό το δίμηνο, είναι φανερό πως ο Ισλανδός «γύρισε» την κατάσταση υπέρ του, δικαιώνοντας εκείνους που τον πίστεψαν. Από το ξεκάθαρο «νούμερο 3» της ιεραρχίας, πλέον είναι ο «νούμερο 1 πονοκέφαλος για τον Αμπέλ Φερέιρα. Τι θα κάνει ο Πορτογάλος τεχνικός και με τους τρεις στόπερ πρώτης γραμμής που διαθέτει πια; Μάλλον απλά θα τρίβει τα χέρια του!